Περίληψη: Πανικός! Οι γονείς πρέπει να φύγουν για 10 μέρες. Πού θα μείνουν τα κορίτσια; Η...
22 Νοεμβρίου , 2016 • 4 MINS READ
10 μέρες στην τρελογιαγιά: Συνέντευξη με τη Λώρη Κέζα & Διαγωνισμός
Πανικός! Οι γονείς πρέπει να φύγουν για 10 μέρες. Πού θα μείνουν τα κορίτσια; Η Καρολίνα και η Βιργινία θέλουν να πάνε στη γιαγιά, οι γονείς ούτε που θέλουν να το σκέφτονται.
Η γιαγιά είναι τρελοαμερικάνα, πρώην χίπισσα. Κάποτε έκανε τον γύρο της Ευρώπης με το μηχανάκι της. Ήταν μάλιστα στο Παρίσι τον Μάη του ’68. Παντρεύτηκε έναν Έλληνα που πλούτισε στο Βελγικό Κονγκό. Χήρα πια, ζει σε αγρόκτημα στα Βίλια, έχει κανόνα της ζωής της το «απαγορεύεται το απαγορεύεται» και μαθαίνει αραβικά.Όμως οι γονείς αναγκάζονται να στείλουν τα κορίτσια στην τρελογιαγιά. Το τι θα συμβεί αυτές τις 10 μέρες που τα κορίτσια θα μείνουν εκεί, μας το διηγείται με μοναδικό τρόπο η συγγραφέας Λώρη Κέζα μέσα από το βιβλίο της «10 μέρες στην τρελογιαγιά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.Το Public Blog εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη της συγγραφέως σχετικά με το νέο της βιβλίο. Δείτε τι μας είπε παρακάτω.Ποια ερεθίσματα σας έδωσαν την ιδέα να θίξετε τα θέματα της ξενοφοβίας και της αρμονικής συνύπαρξης στο νέο σας βιβλίο;Είμαι κατά το ήμισυ Γαλλοκαναδή και οι κόρες μου πηγαίνουν στο σχολείο του γαλλικού κράτους, στο Lycée Franco-Hellénique Eugène Delacroix. Μεγάλωσα στο περιβάλλον των αλλοδαπών που ζουν στην Αθήνα, με μεικτές οικογένειες, συνήθως ξένες μαμάδες και Έλληνες μπαμπάδες. Τα παιδιά μου έχουν συμμαθητές από όλο τον κόσμο, κυρίως από τη Γαλλία και τον Λίβανο, την Ιταλία, τη Ρωσία, τη Χιλή. Στους κύκλους αυτούς δεν βιώνει κανείς ρατσισμό.Η εχθρότητα προς τον ξένο εκδηλώνεται, όταν εκείνος δεν έχει δουλειά, όταν δεν έχει στέγη, όταν δεν έχει τα μέσα για μια αξιοπρεπή ζωή. Ο ρατσισμός έχει ταξικό χαρακτήρα. Οι ευκατάστατοι πρέσβεις από την Ασία και οι διανοούμενοι από την Αφρική ήταν πάντα καλοδεχούμενοι. Στην Ελλάδα ο ρατσισμός γεννήθηκε με την έλευση των Αλβανών που δημιούργησαν μια νέα κοινωνική τάξη, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς κανονικά εισοδήματα. Μόλις ενσωματώθηκαν οι Αλβανοί, ακολούθησαν άλλοι πληθυσμοί και αντιμετωπίστηκαν επιφυλακτικά από όσους έχουν μια τακτοποιημένη ζωή.Ζώντας στην Κυψέλη όλα αυτά τα βλέπω μπροστά μου, αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μου.Τι είναι αυτό που γεννάει την ξενοφοβία και τι μπορεί να την καταπολεμήσει;Την ξενοφοβία τη γεννάει το άγνωστο. Είναι σαν ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου φοβόμαστε να μπούμε, επειδή ίσως υπάρχει φάντασμα, ίσως υπάρχουν αράχνες, ίσως υπάρχουν δολοφόνοι. Αν κάποιος μας πάρει από το χέρι για να πάμε εκεί μέσα, αν υπερνικήσουμε τον φόβο, τα μάτια θα συνηθίσουν το σκοτάδι και θα διαπιστώσουμε ότι το σκοτεινό δωμάτιο είναι γεμάτο σεντούκια που κρύβουν θησαυρούς. Όταν νιώσουμε άνετα, θα δούμε ότι υπάρχει και διακόπτης για να ανάβουμε φως.Η τρελογιαγιά των δύο κοριτσιών είναι πιο απελευθερωμένη και ανοιχτόμυαλη από τους γονείς τους. Τι είναι αυτό που μας κάνει με την πάροδο των δεκαετιών να γινόμαστε πιο συντηρητικοί (την ώρα που κάποιος θα περίμενε να συμβαίνει το αντίθετο);Καλή ερώτηση στην οποία δεν μπορώ να απαντήσω. Μεγάλωσα με όλες τις ελευθερίες του κόσμου, αλλά έχω γίνει μια κάπως αυστηρή μαμά. Σε ορισμένα θέματα υπάρχει εξήγηση και θα αντλήσω ένα παράδειγμα από την αφήγηση: η τρελογιαγιά οδηγούσε Μοτομπεκάν, το μοτοποδήλατο που ανέπτυσσε πολύ χαμηλές ταχύτητες. Δε φορούσε κράνος. Σήμερα κάποιος που οδηγεί δίκυκλο, κινείται με εξωφρενικές ταχύτητες και τα αυτοκίνητα στον δρόμο είναι πολύ πιο γρήγορα άρα πολύ πιο επικίνδυνα, άρα οι προφυλάξεις είναι μεγαλύτερες και περισσότερες. Για τη γενική στροφή στον συντηρητισμό δεν ξέρω τι να πω μόνο ότι με αφήνει άναυδη - κυρίως ο συντηρητισμός που προέκυψε από τον θρησκευτικό φανατισμό.Σε ένα σημείο του βιβλίου, η γιαγιά διδάσκει στα παιδιά τι είναι το οτοστόπ. Υπήρξε μέσα σας η ανησυχία ότι πολλές μαμάδες μπορεί να «τσινίσουν» με την ανεκτικότητα που έμμεσα υπερασπίζεστε;Είναι το οτοστόπ, είναι το τσιγάρο της γιαγιάς, είναι τα μπέργκερ που παραγγέλνουν κατά παράβαση των διατροφικών της κανόνων. Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουν οι καθωσπρέπει γονείς, επειδή δεν ξέρω αν υπάρχουν αληθινά καθωσπρέπει γονείς. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει υποδειγματική οικογένεια, δεν υπάρχει το πρότυπο που βλέπουμε στις διαφημίσεις, με τα μεγάλα χαμόγελα και τον σκύλο που κουνάει την ουρά. Οι σχέσεις των ανθρώπων, οι οικογενειακές σχέσεις έχουν βάθος που δεν είναι ορατό με την πρώτη ματιά και οι μαμάδες που ενδεχομένως να τσινίσουν με την ιδέα του οτοστόπ μπορεί να είναι πολύ χειρότερες από την τρελογιαγιά, μπορεί με τους κανόνες τους να στείλουν τα παιδιά τους σε μακροχρόνια ψυχοθεραπεία.Λέγατε παλιότερα ότι ξεκινήσατε να γράφετε παιδικά βιβλία επειδή γίνατε μανούλα. Αυτό σημαίνει ότι τώρα που σιγά σιγά μεγαλώνουν τα παιδιά σας θα σταματήσετε;Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο μου αρέσει το γράψιμο παιδικών βιβλίων. Συνέβαλε σε αυτό και η πολιτική επικαιρότητα για την οποία γράφω επαγγελματικά ως πολιτικός αρθρογράφος. Ασχολούμαι με την πιο δυσάρεστη έκφανση της δημόσιας ζωής, οπότε με τα παραμύθια απελευθερώνομαι, γράφω για τον κόσμο στον οποίο θα ήθελα να ζω. Με την παιδική λογοτεχνία έχω τη δυνατότητα να βελτιώνω τις καταστάσεις, να βρίσκω το ευχάριστο σε κάθε στιγμή.Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ, το Public Blog και οι εκδόσεις Μεταίχμιο δίνουν από 3 αντίτυπα του βιβλίου «10 μέρες με την τρελογιαγιά» σε 3 τυχερούς. *Η φόρμα συμμετοχής θα κλείσει την Tετάρτη 30 Noεμβρίου στις 12.00. Οι νικητές θα ανακοινωθούν την ίδια μέρα, στις 14.00. Τα βιβλία θα σταλούν στου νικητές ταχυδρομικώς. *Δες τους Όρους Συμμετοχής στην Κλήρωση.
Η γιαγιά είναι τρελοαμερικάνα, πρώην χίπισσα. Κάποτε έκανε τον γύρο της Ευρώπης με το μηχανάκι της. Ήταν μάλιστα στο Παρίσι τον Μάη του ’68. Παντρεύτηκε έναν Έλληνα που πλούτισε στο Βελγικό Κονγκό. Χήρα πια, ζει σε αγρόκτημα στα Βίλια, έχει κανόνα της ζωής της το «απαγορεύεται το απαγορεύεται» και μαθαίνει αραβικά.Όμως οι γονείς αναγκάζονται να στείλουν τα κορίτσια στην τρελογιαγιά. Το τι θα συμβεί αυτές τις 10 μέρες που τα κορίτσια θα μείνουν εκεί, μας το διηγείται με μοναδικό τρόπο η συγγραφέας Λώρη Κέζα μέσα από το βιβλίο της «10 μέρες στην τρελογιαγιά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.Το Public Blog εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη της συγγραφέως σχετικά με το νέο της βιβλίο. Δείτε τι μας είπε παρακάτω.Ποια ερεθίσματα σας έδωσαν την ιδέα να θίξετε τα θέματα της ξενοφοβίας και της αρμονικής συνύπαρξης στο νέο σας βιβλίο;Είμαι κατά το ήμισυ Γαλλοκαναδή και οι κόρες μου πηγαίνουν στο σχολείο του γαλλικού κράτους, στο Lycée Franco-Hellénique Eugène Delacroix. Μεγάλωσα στο περιβάλλον των αλλοδαπών που ζουν στην Αθήνα, με μεικτές οικογένειες, συνήθως ξένες μαμάδες και Έλληνες μπαμπάδες. Τα παιδιά μου έχουν συμμαθητές από όλο τον κόσμο, κυρίως από τη Γαλλία και τον Λίβανο, την Ιταλία, τη Ρωσία, τη Χιλή. Στους κύκλους αυτούς δεν βιώνει κανείς ρατσισμό.Η εχθρότητα προς τον ξένο εκδηλώνεται, όταν εκείνος δεν έχει δουλειά, όταν δεν έχει στέγη, όταν δεν έχει τα μέσα για μια αξιοπρεπή ζωή. Ο ρατσισμός έχει ταξικό χαρακτήρα. Οι ευκατάστατοι πρέσβεις από την Ασία και οι διανοούμενοι από την Αφρική ήταν πάντα καλοδεχούμενοι. Στην Ελλάδα ο ρατσισμός γεννήθηκε με την έλευση των Αλβανών που δημιούργησαν μια νέα κοινωνική τάξη, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς κανονικά εισοδήματα. Μόλις ενσωματώθηκαν οι Αλβανοί, ακολούθησαν άλλοι πληθυσμοί και αντιμετωπίστηκαν επιφυλακτικά από όσους έχουν μια τακτοποιημένη ζωή.Ζώντας στην Κυψέλη όλα αυτά τα βλέπω μπροστά μου, αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μου.Τι είναι αυτό που γεννάει την ξενοφοβία και τι μπορεί να την καταπολεμήσει;Την ξενοφοβία τη γεννάει το άγνωστο. Είναι σαν ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου φοβόμαστε να μπούμε, επειδή ίσως υπάρχει φάντασμα, ίσως υπάρχουν αράχνες, ίσως υπάρχουν δολοφόνοι. Αν κάποιος μας πάρει από το χέρι για να πάμε εκεί μέσα, αν υπερνικήσουμε τον φόβο, τα μάτια θα συνηθίσουν το σκοτάδι και θα διαπιστώσουμε ότι το σκοτεινό δωμάτιο είναι γεμάτο σεντούκια που κρύβουν θησαυρούς. Όταν νιώσουμε άνετα, θα δούμε ότι υπάρχει και διακόπτης για να ανάβουμε φως.Η τρελογιαγιά των δύο κοριτσιών είναι πιο απελευθερωμένη και ανοιχτόμυαλη από τους γονείς τους. Τι είναι αυτό που μας κάνει με την πάροδο των δεκαετιών να γινόμαστε πιο συντηρητικοί (την ώρα που κάποιος θα περίμενε να συμβαίνει το αντίθετο);Καλή ερώτηση στην οποία δεν μπορώ να απαντήσω. Μεγάλωσα με όλες τις ελευθερίες του κόσμου, αλλά έχω γίνει μια κάπως αυστηρή μαμά. Σε ορισμένα θέματα υπάρχει εξήγηση και θα αντλήσω ένα παράδειγμα από την αφήγηση: η τρελογιαγιά οδηγούσε Μοτομπεκάν, το μοτοποδήλατο που ανέπτυσσε πολύ χαμηλές ταχύτητες. Δε φορούσε κράνος. Σήμερα κάποιος που οδηγεί δίκυκλο, κινείται με εξωφρενικές ταχύτητες και τα αυτοκίνητα στον δρόμο είναι πολύ πιο γρήγορα άρα πολύ πιο επικίνδυνα, άρα οι προφυλάξεις είναι μεγαλύτερες και περισσότερες. Για τη γενική στροφή στον συντηρητισμό δεν ξέρω τι να πω μόνο ότι με αφήνει άναυδη - κυρίως ο συντηρητισμός που προέκυψε από τον θρησκευτικό φανατισμό.Σε ένα σημείο του βιβλίου, η γιαγιά διδάσκει στα παιδιά τι είναι το οτοστόπ. Υπήρξε μέσα σας η ανησυχία ότι πολλές μαμάδες μπορεί να «τσινίσουν» με την ανεκτικότητα που έμμεσα υπερασπίζεστε;Είναι το οτοστόπ, είναι το τσιγάρο της γιαγιάς, είναι τα μπέργκερ που παραγγέλνουν κατά παράβαση των διατροφικών της κανόνων. Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουν οι καθωσπρέπει γονείς, επειδή δεν ξέρω αν υπάρχουν αληθινά καθωσπρέπει γονείς. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει υποδειγματική οικογένεια, δεν υπάρχει το πρότυπο που βλέπουμε στις διαφημίσεις, με τα μεγάλα χαμόγελα και τον σκύλο που κουνάει την ουρά. Οι σχέσεις των ανθρώπων, οι οικογενειακές σχέσεις έχουν βάθος που δεν είναι ορατό με την πρώτη ματιά και οι μαμάδες που ενδεχομένως να τσινίσουν με την ιδέα του οτοστόπ μπορεί να είναι πολύ χειρότερες από την τρελογιαγιά, μπορεί με τους κανόνες τους να στείλουν τα παιδιά τους σε μακροχρόνια ψυχοθεραπεία.Λέγατε παλιότερα ότι ξεκινήσατε να γράφετε παιδικά βιβλία επειδή γίνατε μανούλα. Αυτό σημαίνει ότι τώρα που σιγά σιγά μεγαλώνουν τα παιδιά σας θα σταματήσετε;Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο μου αρέσει το γράψιμο παιδικών βιβλίων. Συνέβαλε σε αυτό και η πολιτική επικαιρότητα για την οποία γράφω επαγγελματικά ως πολιτικός αρθρογράφος. Ασχολούμαι με την πιο δυσάρεστη έκφανση της δημόσιας ζωής, οπότε με τα παραμύθια απελευθερώνομαι, γράφω για τον κόσμο στον οποίο θα ήθελα να ζω. Με την παιδική λογοτεχνία έχω τη δυνατότητα να βελτιώνω τις καταστάσεις, να βρίσκω το ευχάριστο σε κάθε στιγμή.Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ, το Public Blog και οι εκδόσεις Μεταίχμιο δίνουν από 3 αντίτυπα του βιβλίου «10 μέρες με την τρελογιαγιά» σε 3 τυχερούς. *Η φόρμα συμμετοχής θα κλείσει την Tετάρτη 30 Noεμβρίου στις 12.00. Οι νικητές θα ανακοινωθούν την ίδια μέρα, στις 14.00. Τα βιβλία θα σταλούν στου νικητές ταχυδρομικώς. *Δες τους Όρους Συμμετοχής στην Κλήρωση. 
