Ο Ισιγκούρο στο σινεμά: Ποιες ταινίες που σίγουρα έχεις δει βασίζονται σε ιστορίες του;

Περίληψη: «Ως συγγραφέα, με ενδιαφέρει περισσότερο τι θα αφηγηθούν οι άνθρωποι ότι συνέβη, παρά αυτό που...

«Ως συγγραφέα, με ενδιαφέρει περισσότερο τι θα αφηγηθούν οι άνθρωποι ότι συνέβη, παρά αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα» είχε δηλώσει κάποτε ο Καζούο Ισιγκούρο. Μάλλον δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο φετινός κάτοχος του Νόμπελ Λογοτεχνίας, είδε τρεις ιστορίες του να ζωντανεύουν στον κινηματογράφο, ένα μέσο που κατ’ εξοχήν δίνει προτεραιότητα στη φαντασία και την υποκειμενική ερμηνεία των γεγονότων. Το ευρύ κοινό γνώρισε τον Ισιγκούρο στο σινεμά. Το πρώτο μυθιστόρημά του που πέρασε στο κινηματογραφικό πανί, είναι και αυτό στο οποίο o ίδιος οφείλει ένα μεγάλο μέρος της φήμης του σήμερα. Ο λόγος φυσικά για Τ’ Απομεινάρια μιας Μέρας (1989), που έγιναν στα χέρια του σκηνοθέτη Τζέημς Άιβορι μια από τις must ταινίες των 90’s, δίνοντας στον Άντονι Χόπκινς πρόσφορο έδαφος για ένα αληθινό (αν και καθόλου κραυγαλέο) ρεσιτάλ ερμηνείας. «Η λεπτότητα και το coolness του συγγραφέα γοητεύουν» είχε γράψει στην κριτική της στους Times η Πατρίσια Χάισμιθ, για ένα βιβλίο που μόνο στην αγγλική γλώσσα έχει πουλήσει πλέον πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.Το 2005, ο Άιβορι και ο Ισιγκούρο θα συνεργάζονταν ξανά για την ταινία Η Κοντέσσα της Σαγκάης, με τον τελευταίο να γράφει ένα πρωτότυπο σενάριο, αποκλειστικά για το σινεμά. Την ίδια χρονιά, ο Ισιγκούρο κυκλοφόρησε το Μη Μ’ Αφήσεις Ποτέ. Η ιστορία ενηλικίωσης τριών φίλων μέσα στις πιο αντίξοοες συνθήκες, ενέπνευσε τον Μαρκ Ρομάνεκ να μεταφέρει το μυθιστόρημα στο σινεμά πέντε χρόνια αργότερα, σε ένα ρομαντικό δράμα με πρωταγωνιστές τους Κίρα Νάιτλι, Κάρεϊ Μάλιγκαν και Άντριου Γκάρφιλντ, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία και έλαβε πολύ θερμές κριτικές. «Είναι η δύναμη της αρχικής ιδέας του Ισιγκούρο» έγραψε τότε ο φημισμένος κριτικός Κένεθ Τούραν «που μας κρατάει τελικά στην ταινία».Κάπου ανάμεσα στα παραπάνω φιλμ, το 2003 ο ιαπωνικής καταγωγής Βρετανός λογοτέχνης συμμετείχε ενεργά και στη σεναριακή ομάδα του The Saddest Music in the World. Το πρόσφατο Νόμπελ βέβαια, δεν αποκλείεται να φέρει στη μεγάλη οθόνη και άλλα έργα αυτού του συγγραφέα που δεκαετίες τώρα παραμένει ήσυχα προσηλωμένος στη δουλειά του, εξακολουθώντας να μην ενδιαφέρεται πολύ για την πραγματικότητα.