Περίληψη: Eίναι μια παλιά παράδοση για εμάς τους μουσικόφιλους: Σάββατο πρωί, πάμε για δίσκους! Το τρίτο Σάββατο...
14 Απριλίου , 2016 • 8 MINS READ
Record Store Day: 5 άνθρωποι του Public μιλούν για το βινύλιο
Eίναι μια παλιά παράδοση για εμάς τους μουσικόφιλους: Σάββατο πρωί, πάμε για δίσκους! Το τρίτο Σάββατο κάθε Απρίλη, όμως, όπως αυτό που έρχεται τώρα στις 16 του μήνα, η Record Store Day μας δίνει έναν λόγο παραπάνω… Αυτό το Σάββατο τα Public ο νούμερο 1 προορισμός για όλους τους φίλους της μουσικής, συμμετέχουν στη Record Store Day, τη γιορτή που τιμά την τέχνη της μουσικής, τους ακροατές που ξέρουν να την εκτιμούν και τους ίδιους τους καλλιτέχνες που την υπηρετούν και σας περιμένουν με εκπτώσεις -23% σε όλους τους δίσκους βινυλίου, σε όλα τα βιβλία μουσικής και σε όλα τα πικάπ! Με αφορμή την ημέρα αυτή λοιπόν ζητήσαμε από τους δικούς μας ανθρώπους να μοιραστούν τις σκέψεις τους για αυτή τη γιορτή καθώς και τα αγαπημένα τους βινύλια.Ας δούμε τι μας είπαν! ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΑΣΚΗΣ - ΠΥΛΑΙΑ
Ο Γιάννης Καψάσκης expert του τμήματος μουσικής στο Public Πυλαίας, ως εθισμένος μουσικογραφιάς γράφει επίσης στο προσωπικό του blog G.R.A.F.I.A.S. και typosthes.gr, Mudtimes.gr, Artcoremagazine.gr ως contributing editor! Ας δούμε τι έχει να μας πει για τη γιορτή της μουσικής."Κάνω την ίδια σκέψη κάθε χρόνο. Η Record Store Day είναι η μέρα που οποτεδήποτε μέσα στη χρονιά συζητηθεί, θα προσπαθήσω να εκλογικεύσω την ύπαρξή της σαν μια ακόμη επέτειο χωρίς νόημα. Οι θαμώνες δισκοπωλείων ούτως ή άλλως συχνάζουμε σε αυτά και τα στηρίζουμε και φυσικά δεν περιμένουμε τη μια μέρα το χρόνο για να πανηγυρίσουμε το πάθος μας. Κάθε φορά σκέφτομαι αυτό το ίδιο πράγμα. Και μετά έρχεται η εβδομάδα πριν από εκείνο το Σάββατο του Απρίλη και ενθουσιάζομαι σαν μικρό παιδί. Φυσικά και θα είμαι εκεί, δεν έχω πουθενά αλλού να πάω αυτή τη μέρα και τα 5 που ακολουθούν, είναι τα βινύλια που θα αγόραζα φέτος (αν δεν τα είχα ήδη στο ράφι, δίπλα στο οποίο κάθομαι αυτή τη στιγμή). Happy RSD 2016! 
Queen – A Night at The Opera Το ακριβότερο album που είχε δημιουργηθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή παγκοσμίως, είναι τόσο λυρικό και δυναμικό όσο χρειάζεται ώστε να θεωρείται η κορωνίδα των Queen (φυσικά, pun intended). Η πιο αγνή έκφραση της συνθετικής ψυχής του Freddie Mercury στηρίχτηκε στο στιβαρά αέρινο παίξιμο των May/Deacon/Taylor και άφησε πίσω της ένα αξεπέραστο διαμάντι. Το ότι (επί της ουσίας) κλείνει με το “Bohemian Rhapsody” έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία; Red Garland – Dig It! Το κουιντέτο του Red Garland (Byrd, Joyner, Chambers, Taylor) ηχογραφεί σε 3 μέρες στο τέλος του 1957 αυτό το album, με σολίστ στο tenor σαξόφωνο τον John Coltrane. Έχουμε να πούμε κάτι άλλο; Εναλλασσόμενα solos, ζεστό swing και απόλυτη αρτιότητα. Δύσκολα γίνεται καλύτερο από αυτό και ευτυχώς εκείνη την εποχή το studio του Rudy Van Gelder έζησε πολλές παρόμοιες στιγμές. Τώρα, αν ο Garland στο “Lazy Mae” παίζει από το 5’10’’ και μετά τα γυρίσματα του «Ζορμπά», 7 χρόνια πριν αυτός κυκλοφορήσει, εμείς θα το θεωρήσουμε σύμπτωση, εντάξει; Cannonball Adderley – Somethin’ Else Υπάρχει μια ένδοξη παράδοση στα albums με ολόμαυρο εξώφυλλο, έτσι δεν είναι; Έχουν να σηκώσουν το βάρος του κλασικού από την πρώτη στιγμή. Πιθανότατα αυτή η παράδοση να ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1958, με αυτή την κυκλοφορία. Μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του Miles Davis που δε βρισκόταν στη θέση του band leader και παρόλο που είχε ενεργό ρόλο στο στήσιμο του album, αυτό είναι το spotlight του Cannonball. 5 κομμάτια σεμιναριακής hard bop jazz, με ποιοτική σύνθεση προσωπικού που σπάνια επαναλήφθηκε. Adderley, Davis, Sam και Hank Jones, Blakey. Σαν τη μπασκετική dream team του 1992, ένα πράγμα. Monster Magnet – Powertrip Υπάρχουν μερικές στιγμές όπου το rock n roll, χωρίς να είναι όσο μηχανολογικά βαρύτερο μπορεί να γίνει, είναι πνευματικά ασήκωτο και ισοπεδωτικό. Το μυστικό συστατικό αυτής της παραδοξότητας; Η έμπνευση φυσικά. Ο Dave Wyndorf το 1998 είχε τόση, όση δε μπορούσε να διαχειριστεί. Τα πάντα λειτουργούν στην εντέλεια, η κάθε λέξη αποτελεί κομμάτι του Ευαγγελίου όπως αυτό διδάσκεται στο Las Vegas και όταν τα 3 πρώτα tracks ενός album είναι ήδη παντοτινοί ύμνοι, πως μπορεί να μην βρίσκεται σε μια λίστα σαν κι αυτή; My Chemical Romance – The Black Parade Πολλά μπορεί να πει κανείς για το emo κίνημα που σάρωσε τον πλανήτη στις αρχές του αιώνα, και τα περισσότερα από αυτά είναι αρνητικά. Αυτά όμως είναι περισσότερο σχόλια και εντυπώσεις από ηλικιωμένους για μια νέα rock φόρμα και κανείς δεν πρέπει να τους δίνει σημασία. Τα γραπτά είναι που μένουν και στη δική μας περίπτωση, οι ηχογραφήσεις. Το “The Black Parade”, με τη νηφαλιότητα που μπορεί να μας δώσει το πέρασμα του χρόνου, μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι είναι το κορυφαίο album ενός ολόκληρου ιδιώματος, μια σπαρακτική ιστορία προς το θάνατο, που αποδίδεται με μοναδικό πάθος, μεγαλομανία και αυθεντικό συναίσθημα. Ξέρεις, τα υλικά από τα οποία φτιάχνονται οι κλασσικοί δίσκοι…" ΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΛΟΣ- THE MALL ATHENS
Ο δικός μας Άρης Κωνσταντέλλος από το Public στο The Mall Athens εξομολογείται τα αγαπημένα του βινύλια ενώ τον ακούτε να μιλάει για μουσική και κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στις 18.00 μαζί με τον Δημήτρη Μπούρα στον http://www.indiegroundradio.com/."Record Store Day: Είναι μια μέρα γιορτής. Το βινύλιο επέστρεψε για τα καλά. Τα πικάπ ξεσκονίστηκαν ή αγοράστηκαν καινούρια. Τα δισκάδικα εκτός από σημεία πώλησης είναι και μέρη συναναστροφής, ανταλλαγής απόψεων αλλά και γνωριμίας με την ίδια τη μουσική.Γι’ αυτό: Everyday should be a record store day! 
Ο Βασίλης Νάκης από το Public Συντάγματος (ή PAPERCUT, όπως είναι γνωστός στο χώρο της electronica και της μουσικής σκηνής γενικότερα) μας μίλησε αναλυτικά για τα δικά του αγαπημένα!"Η Record Store Day σβήνει αισίως το ένατο κεράκι της. Μια αφορμή για όλους εμάς που αγαπάμε την τέχνη και την μουσική να πάμε σε κάποιο δισκοπωλείο και να ανακαλύψουμε νέους θησαυρούς. Το βινύλιο ήρθε για να (ξανα)μείνει!Οι επιλογές μου για την ημέρα αυτή & όχι μόνο είναι:
Ennio Morricone – Hateful EightΟ μεγαλύτερος συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής και η αργοπορημένη δικαίωση του Oscar.Massive Attack - Ritual SpiritΣτη δεκαετία του ’90 με το blue lines δημιούργησαν ένα νέο είδος μουσικής. Στο σήμερα συνεχίζουν να μας εντυπωσιάζουν,στοχεύοντας πια, πρώτα στο μυαλό και μετά στο συναίσθημα. Floating Points - ElaeniaΟ κύριος Sam Sepherd (aka Floating Points) δημιούργησε ένα άλμπουμ που από την πρώτη νότα ακούγεται timeless.Το Elaenia είναι απαιτητικό, ζητάει την προσοχή μας, άλλα όσοι το κάνουν θα ανταμειφθούν με το παραπάνω. David Bowie - BlackstarΚατάφερε, ακόμη και τον θάνατο του να τον κάνει δημιουργικό concept.Βαθιά υπόκλιση.Max Richter - The Blue NotebooksH Tida Swinton απαγγέλλει Καφκα, drums που ηχούν σαν χτύπος καρδιάς,μια γραφομηχανή, άρπες, βιολιά, harpsichord, μπασσογραμμές που περισσότερο τις αισθάνεσαι παρά τις ακούς, ήχοι περιβάλλοντος, ένα απόμακρο πιάνο, μα πάνω απ’ όλα, η απόλυτη ομορφιά". ΜΑΡΙΟΣ ΝΤΥΠΟΝ - ΓΛΥΦΑΔΑ
Ο Μάριος Ντυπόν μέλος των Karma Violens και Lucifer’s Child, από το Public Γλυφάδας μας συστήνει τις αγαπημένες του κυκλοφορίες σε βινύλιο!"Record Store Day: Επιτέλους η ημέρα για τους φίλους και συλλέκτες του βινυλίου έφτασε. Πέρυσι στο αντίστοιχο κείμενο μου στάθηκα περισσότερο στο ιστορικό κομμάτι της ημέρας. Φέτος σκέφτηκα να αναφερθώ περισσότερο στο συναισθηματικό κομμάτι το οποίο είναι και το σημαντικότερο για εμένα ως μουσικός και λάτρης των 33 στροφών. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα να μοιράζεσαι τέτοιες στιγμές με ανθρώπους που έχουν το ίδιο πάθος με εσένα, να μαθαίνεις μέσα από αυτούς και να προσθέτεις στη συλλογή της ζωής καινούργιες μουσικές εμπειρίες και όχι μόνο.. Γιατί η μουσική είναι ένα μέσο που μπορεί να μεταδώσει γνώση, αλλά γιατί είναι μια συνεχής αναζήτηση…Οι επιλογές μου για την ημέρα αυτή & όχι μόνο είναι: 
David Bowie - Black StarΟ Ziggy πήρε το διαστημόπλοιο του και ξεκίνησε για το αιώνιο ταξίδι του, αφήνοντας πίσω του ένα από τα τελευταία του αριστουργήματα του. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για αυτό το άλμπουμ και το πόσο τεράστια κληρονομιά μας αφήνει πίσω του αυτός ο καλλιτέχνης, Σας παροτρύνω λοιπόν να ακούσετε και να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματα σας…Hawkwind - Space RitualΦόρος τιμής σ’ έναν ηγέτη, και ο λόγος γίνεται για μία από τις μεγαλύτερες περσόνες του rock n’ roll. Κυρίες και Κύριοι ο Lemmy! Θα μπορούσα να βάλω οποιοδήποτε άλμπουμ Motorhead άλλα προτίμησα να βάλω ένα must have album γιατί από εκεί ξεκίνησαν όλα (I got a Silver Machine).Tedeschi Trucks Band - Let Me Get ByΚαι αφού οι Allman Brothers βγήκαν σε σύνταξη, οι tedeschi θα είναι οι άξιοι αντικαταστάτες τους. Το Let Me Get By ένα εξαιρετικό ηλεκτρικό μπλουζ άλμπουμ το οποίο θα ικανοποιήσει ακόμη και τον πιο απαιτητικό Guitar Hero και θα μας γεμίσει ακόμα ένα ποτήρι ουίσκι.Ihsahn - Arktis Ό,τι δεν εξελίσσεται πεθαίνει.. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν πραγματικά ξεχωριστό καλλιτέχνη ο οποίος σε κάθε άλμπουμ δεν σταματά να μας εκπλήσσει και να μας υπενθυμίζει την αυθεντικότητα του κρατώντας πάντα την μουσική του ταυτότητα στον ακραίο, πειραματικό ήχο. Αν και πολύ νωρίς, θεωρείται ήδη ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς.Moonsorrow - Jumalten AikaΑκόμα ένα εξαιρετικό άλμπουμ από τους αρχηγούς του φιλανδικού επικού heavy/black metal. Μια μπάντα που βάζει σιγά σιγά ψηλά τον πήχη κρατώντας καλά τη μουσική της ταυτότητα. Απόδειξη αυτού η διασκευή του Non Serviam των Rotting Christ, που το έχουν κάνει στην κυριολεξία λες και είναι δικό τους κομμάτι". ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΕΤΣΗΣ - ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Ο Παναγιώτης Φέτσης από το Public Πειραιά και αξιότιμο μέλος (μπασίστας, παρακαλώ) του συγκροτήματος Empty Frame μοιράζεται μαζί μας τις αγαπημένες του επιλογές σε βινύλιο!"Η Record Store Day μας κάνει κάθε χρόνο να εστιάσουμε στο αγαπημένο μας μέσο ακρόασης και μας δίνει πρόσβαση σε επανακυκλοφορίες, χαμένα «διαμαντάκια» ή κλασικά albums, πολλά από τα οποία κυκλοφορούν ειδικά για αυτή τη μέρα. Το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος συνεχίζει να επανέρχεται στο βινύλιο, δείχνοντας πως δεν μιλάμε απλά για μια παροδική αγοραστική τάση.Οι επιλογές μου για την ημέρα αυτή & όχι μόνο είναι:
Johnny Moped - CycledelicMadrugada- Industrial Silence Broadcast - The noise made by people Monster Magnet - PowertripAndrew Bird – Are you serious Happy Record Store Day!
Ο Γιάννης Καψάσκης expert του τμήματος μουσικής στο Public Πυλαίας, ως εθισμένος μουσικογραφιάς γράφει επίσης στο προσωπικό του blog G.R.A.F.I.A.S. και typosthes.gr, Mudtimes.gr, Artcoremagazine.gr ως contributing editor! Ας δούμε τι έχει να μας πει για τη γιορτή της μουσικής."Κάνω την ίδια σκέψη κάθε χρόνο. Η Record Store Day είναι η μέρα που οποτεδήποτε μέσα στη χρονιά συζητηθεί, θα προσπαθήσω να εκλογικεύσω την ύπαρξή της σαν μια ακόμη επέτειο χωρίς νόημα. Οι θαμώνες δισκοπωλείων ούτως ή άλλως συχνάζουμε σε αυτά και τα στηρίζουμε και φυσικά δεν περιμένουμε τη μια μέρα το χρόνο για να πανηγυρίσουμε το πάθος μας. Κάθε φορά σκέφτομαι αυτό το ίδιο πράγμα. Και μετά έρχεται η εβδομάδα πριν από εκείνο το Σάββατο του Απρίλη και ενθουσιάζομαι σαν μικρό παιδί. Φυσικά και θα είμαι εκεί, δεν έχω πουθενά αλλού να πάω αυτή τη μέρα και τα 5 που ακολουθούν, είναι τα βινύλια που θα αγόραζα φέτος (αν δεν τα είχα ήδη στο ράφι, δίπλα στο οποίο κάθομαι αυτή τη στιγμή). Happy RSD 2016! Ο δικός μας Άρης Κωνσταντέλλος από το Public στο The Mall Athens εξομολογείται τα αγαπημένα του βινύλια ενώ τον ακούτε να μιλάει για μουσική και κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στις 18.00 μαζί με τον Δημήτρη Μπούρα στον http://www.indiegroundradio.com/."Record Store Day: Είναι μια μέρα γιορτής. Το βινύλιο επέστρεψε για τα καλά. Τα πικάπ ξεσκονίστηκαν ή αγοράστηκαν καινούρια. Τα δισκάδικα εκτός από σημεία πώλησης είναι και μέρη συναναστροφής, ανταλλαγής απόψεων αλλά και γνωριμίας με την ίδια τη μουσική.Γι’ αυτό: Everyday should be a record store day! - Nick Drake - Bryter Lyter (1971) : Κάθε φορά που ακούς ένα δίσκο του Nick Drake, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.
- Talking Heads - 77 (1977) : Ιστορικό ντεμπούτο για την μπάντα του σπουδαίου David Byrne. Επιδραστικοί όσο λίγοι.
- Sex Pistols – Never Mind The Bollocks, Here’ s The Sex Pistols (1977) – Οι μεγαλύτεροι μουσικοί “απατεώνες” της ιστορίας ; Μπορεί . Μετά το “Never Μind…” όμως , τίποτα δεν έμεινε ίδιο.
- Savages – Adore Life (2016) : Πατούν γερά στο παρελθόν, αλλά ακούγονται φρέσκιες και δυναμικές. Η επόμενη μεγάλη μπάντα.
- Δεκάδες, ανεξάρτητες, Ελληνικές κυκλοφορίες: Είναι πολλές, αξιόλογες και για κάθε γούστο. Support your local scene"!
Ο Βασίλης Νάκης από το Public Συντάγματος (ή PAPERCUT, όπως είναι γνωστός στο χώρο της electronica και της μουσικής σκηνής γενικότερα) μας μίλησε αναλυτικά για τα δικά του αγαπημένα!"Η Record Store Day σβήνει αισίως το ένατο κεράκι της. Μια αφορμή για όλους εμάς που αγαπάμε την τέχνη και την μουσική να πάμε σε κάποιο δισκοπωλείο και να ανακαλύψουμε νέους θησαυρούς. Το βινύλιο ήρθε για να (ξανα)μείνει!Οι επιλογές μου για την ημέρα αυτή & όχι μόνο είναι:Ο Μάριος Ντυπόν μέλος των Karma Violens και Lucifer’s Child, από το Public Γλυφάδας μας συστήνει τις αγαπημένες του κυκλοφορίες σε βινύλιο!"Record Store Day: Επιτέλους η ημέρα για τους φίλους και συλλέκτες του βινυλίου έφτασε. Πέρυσι στο αντίστοιχο κείμενο μου στάθηκα περισσότερο στο ιστορικό κομμάτι της ημέρας. Φέτος σκέφτηκα να αναφερθώ περισσότερο στο συναισθηματικό κομμάτι το οποίο είναι και το σημαντικότερο για εμένα ως μουσικός και λάτρης των 33 στροφών. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα να μοιράζεσαι τέτοιες στιγμές με ανθρώπους που έχουν το ίδιο πάθος με εσένα, να μαθαίνεις μέσα από αυτούς και να προσθέτεις στη συλλογή της ζωής καινούργιες μουσικές εμπειρίες και όχι μόνο.. Γιατί η μουσική είναι ένα μέσο που μπορεί να μεταδώσει γνώση, αλλά γιατί είναι μια συνεχής αναζήτηση…Οι επιλογές μου για την ημέρα αυτή & όχι μόνο είναι:Ο Παναγιώτης Φέτσης από το Public Πειραιά και αξιότιμο μέλος (μπασίστας, παρακαλώ) του συγκροτήματος Empty Frame μοιράζεται μαζί μας τις αγαπημένες του επιλογές σε βινύλιο!"Η Record Store Day μας κάνει κάθε χρόνο να εστιάσουμε στο αγαπημένο μας μέσο ακρόασης και μας δίνει πρόσβαση σε επανακυκλοφορίες, χαμένα «διαμαντάκια» ή κλασικά albums, πολλά από τα οποία κυκλοφορούν ειδικά για αυτή τη μέρα. Το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος συνεχίζει να επανέρχεται στο βινύλιο, δείχνοντας πως δεν μιλάμε απλά για μια παροδική αγοραστική τάση.Οι επιλογές μου για την ημέρα αυτή & όχι μόνο είναι:
