Αλκυόνη Παπαδάκη: Η μεγάλη επιστροφή με «Το χαμόγελο του δράκου»

«Κι αν θες να ξέρεις, δεν υπάρχουν ούτε τόσο καλοί, ούτε τόσο κακοί. Όλοι είμαστε λίγο απ’ όλα. Ανάλογα με το τοπίο, αλλάζουμε μορφή. Κάπως σαν τους χαμαιλέοντες». Το χαμόγελο και η διάθεση για ζωή δεν την εγκαταλείπουν ποτέ. Πολυγραφότατη και αυθεντική, η Αλκυόνη Παπαδάκη συνεχίζει να γοητεύει τους αναγνώστες με τις ιστορίες της. Ιστορίες βγαλμένες από την καθημερινότητα των ανθρώπων, μέσα από τις ανάγκες και τα θέλω τους. Αφουγκράζεται την ατμόσφαιρα γύρω της, ανησυχεί για τον κόσμο έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, αλλά δεν απαισιοδοξεί. Οι χαρακτήρες των βιβλίων της διακατέχονται από ζωντάνια και ρομαντισμό, από το αίσθημα του ατελέσφορου, ενός ατελέσφορου όμως που δεν είναι αρπακτικό, που δεν είναι άπληστο, απλώς παλεύει γι’ αυτά που του αναλογούν.

Η Αλκυόνη Παπαδάκη 18 ετών, την πρώτη μέρα που ήρθε στην Αθήνα

Γεννήθηκε στο Νιο Χωριό του νομού Χανίων της Κρήτης. Ο πατέρας της ήταν δάσκαλος με παράσημο από τον πόλεμο της Αλβανίας. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Μπήκε εσωτερική στη Γαλλική Σχολή Saint Joseph των Χανίων και ύστερα ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές της, επειδή άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα δημοσιογραφίας στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Παράλληλα έγραφε το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο «Κόκκινο σπίτι», που εξέδωσε με δικά της χρήματα. Από τα σαρανταπέντε της, κάθε δεύτερο χρόνο εκδίδει από ένα μυθιστόρημα. Μέχρι σήμερα έχει γράψει 18 ψυχολογικά μυθιστορήματα.

Δεν φοβήθηκα ποτέ μου τη βροχή. Φοβήθηκα πολλές φορές όμως αυτούς που μου φώναζαν να γυρίζω πίσω για να μου δώσουν μια ομπρέλα.

Αυτό που κάνει ξεχωριστά τα βιβλία της είναι ότι εντέχνως αφήνει τους αναγνώστες να πλάθουν το τέλος. Δημιουργεί ένα πέπλο μυστηρίου, που θα μπορούσε να έχει πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις, ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματα καθενός. Αναγνώσεις άλλοτε τολμηρές, άλλοτε συντηρητικές, άλλοτε ακόμα γεμάτες στίγματα από τις ψυχές μέσα στις οποίες μπόλιασε τις εικόνες της.«Το Χαμόγελο του Δράκου» είναι ένα βιβλίο που διερευνά τα προσωπικά πάθη, τα όρια και τις σκοτεινές πλευρές που κρύβει ο καθένας μέσα του, χαρτογραφώντας την εποχή και υπενθυμίζοντας πως «ένας δράκος δεν βγάζει μόνο φωτιές αλλά ξέρει και να χαμογελάει».