Αποκλειστική συνέντευξη: Γιάννης Φιλέρης "Δεν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από το Ευρωμπάσκετ 87"

Τι μπορεί να θυμάται κανείς, που έζησε στη δεκαετία του '80; Πάρα πολλά. Από το ΠΑΣΟΚ και την “αλλαγή” του Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι το σκάνδαλο Κοσκωτά. Από την περεστρόικα του Γκορμπατσόφ, μέχρι την πτώση του τείχους στο Βερολίνο, το Τσέρνομπιλ, το Τσάλεντζερ, την Θάτσερ και τον Ρίγκαν, ήταν μια δεκαετία γεμάτη από πρόσωπα, γεγονότα και στιγμές που μας σημάδεψαν. Ειδικά το 1987, για μας εδώ στην Ελλάδα, ήταν ιδιαίτερο. Η χώρα έφτασε μια ανάσα πριν από την πολεμική σύρραξη με την Τουρκία, ενώ ο φονικός καύσωνας σκότωσε περισσότερους από χίλια άτομα σε όλη την επικράτεια. Κι όμως, αν ρωτήσετε έναν 40άρη και πάνω, τι του έχει μείνει από το 87, δεν θα διστάσει να απαντήσει μονομιάς: “Το Ευρωμπάσκετ”. Δεν θα' χει άδικο. Τριάντα χρόνια μετά ένα αθλητικό γεγονός μοιάζει “μικρό” μπροστά στα υπόλοιπα. Τριάντα χρόνια πίσω ήταν τεράστιας σημασίας και δεν ήταν μόνο αθλητικό. Σε αυτό συμφωνεί και ο Γιάννης Φιλέρης, συγγραφέας του βιβλίου “87, τίποτα δεν μας σταμάτησε”, που εκδόθηκε από την Physical Goods, έχει την σφραγίδα της 24Media και διατίθεται αποκλειστικά από τα Public: “Μπορεί στα μάτια ενός ανθρώπου του σήμερα να μοιάζει με υπερβολή, θα πρέπει όμως να πάμε ακριβώς 30 χρόνια πίσω, να μπούμε στο πνεύμα της εποχής, στο “πετσί” της δεκαετίας, έτσι ώστε να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε εκείνο το 12ήμερο της παράνοιας, της αθλητικής υπερηφάνειας της αυθόρμητης έκρηξης ενθουσιασμού σε όλη την Ελλάδα. Με τη ματιά του σήμερα δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τίποτε. Με αυτή του τότε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι πολλά ξεκίνησαν εκείνο το βράδυ. Λίγη ώρα μετά τις δυο βολές του Αργύρη Καμπούρη, το άστοχο τρίποντο του Γιοβάισα και την τελική νίκη της Ελλάδας”.Το 1987 ο Γιάννης Φιλέρης εργαζόταν στην εφημερίδα “Πρώτη” και ταυτόχρονα ήταν μέλος του Γραφείου Τύπου των Αγώνων. Έζησε λεπτό προς λεπτό την πορεία της Εθνικής Ομάδας προς την κορυφή. Τριάντα χρόνια μετά, είναι διευθυντής στο Φως των Σπορ και ιδρυτικό μέλος του Sport24.gr, αλλά και του Sport24radio και η ιδέα για το βιβλίο ήρθε αυτόματα, το καλοκαίρι του 2016, όταν η ΕΟΚ μάζεψε τους “ήρωες” του 87 για μια εκδήλωση σε εστιατόριο με θέα την Ακρόπολη: “Σκέφτηκα ότι κάποια στιγμή όλη αυτή η ιστορία, που διηγούμαστε στους νεότερους, έπρεπε να αποτυπωθεί και σε χαρτί. Ήταν και μια ευκαιρία ταυτόχρονα για την 24Media να στραφεί σε έντυπες εκδόσεις, στο χαρτί όπως λέμε, ο Μάνος Μίχαλος που είναι υπεύθυνος περιεχομένου του ομίλου δέχθηκε αμέσως, η ομάδα φτιάχτηκε και το αποτέλεσμα βρίσκεται ήδη στις προθήκες των Public”.

Tι ήταν τελικά το Ευρωμπάσκετ 87;

“Κάτι μαγικό, ένα παραμύθι, ένα όνειρο αλλά και μια πραγματικότητα. Κανείς δεν το περίμενε, ήρθε όμως και ήταν τόσο εμφατική η επιρροή του, που σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, δεν αποδείχθηκε κομήτης, κάτι παροδικό. Η εξέδρα τραγουδούσε τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά. Ο τίτλος του βιβλίου είναι “τίποτα δεν μας σταμάτησε”. Και σε εκείνο το τουρνουά και στη συνέχεια μπάσκετ στην Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα. Ο ελληνικός αθλητισμός άλλαξε με μιας, εκείνο το βράδυ, στις 14 Ιουνίου. Κατά τη γνώμη μου, άλλαξε και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Ο Παναγιώτης Φασούλας που υπογράφει τον πρόλογο και τον ευχαριστώ για μια ακόμη φορά, σημειώνει: “Είναι δύσκολο για ένα αθλητή που μάχεται, που παίζει κάθε μέρα, που έχει στο μυαλό του την επόμενη μέρα, να συνειδητοποιήσει ότι πέτυχε κάτι μεγάλο. Όταν είδαμε το πλήθος σχεδόν να σηκώνει το πούλμαν για να μας μεταφέρει από το ΣΕΦ στο ξενοδοχείο μας, καταλάβαμε ότι δεν ήταν απλά μια νίκη. Όταν ξαφνικά βρέθηκα αγκαλιά με τη Μελίνα Μερκούρη, πανηγυρίζοντας, συνειδητοποίησα ότι είχαμε κάνει κάτι πολύ μεγαλύτερο...”

Τι θα διαβάσει κάποιος παίρνοντας το βιβλίο;

“Προσπάθησα να μεταφέρω τον αναγνώστη στη δεκαετία του 80. Να του δώσω το στίγμα της εποχής. Να θυμίσω τι ακριβώς ήταν ως τότε το μπάσκετ. Η παρουσίαση της Εθνικής, το χτίσιμό της, έγινε με άξονα το Ευρωμπάσκετ 87. Με βοήθησε πάρα πολύ η αφήγηση του Κώστα Πολίτη, που δημιούργησε την ομάδα. Εξηγεί επακριβώς το σκεπτικό με το οποίο χτίστηκε η ομάδα του 87 και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για την ώρα που μου αφιέρωσε, ένα απόγευμα του περασμένου Νοέμβρη στη Γλυφάδα. Το βιβλίο έχει 12 κεφάλαια συν ένα ημερολόγιο που αφορά το χρονικό των αγώνων, έχει μικρές , είτε γνωστές, είτε άγνωστες ιστορίες του τουρνουά και νομίζω ότι όσοι έζησαν αυτό τον πυρετό θα θυμηθούν αρκετά. Όσοι δεν πρόλαβαν, είναι μια ωραία ευκαιρία να ... μάθουν”.