Ψυχολογικά θρίλερ: Γιατί δεν μπορούμε να σταματήσουμε να τα διαβάζουμε;

Τα ψυχολογικά θρίλερ έχουν φανατικό αναγνωστικό κοινό. Αρκετά παράξενο αν το σκεφτεί κανείς, μιας και μπορούν μέσα σε λίγες σελίδες να προκαλέσουν ανατριχίλα στον αναγνώστη. Παρόλο τον τρόμο που τα συνοδεύει, όμως, τα ψυχολογικά θρίλερ είναι σταθερά ανάμεσα στις κορυφαίες κατηγορίες βιβλίων που επιλέγουν οι αναγνώστες παγκοσμίως. Γιατί συμβαίνει αυτό άραγε; Έχουμε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες θεωρίες!

Ένας από τους λόγους που φαίνεται πως αγαπάμε τόσο πολύ τα ψυχολογικά θρίλερ είναι η ικανότητα που έχουν να μας δημιουργούν μία υπερένταση όσο τα διαβάζουμε. Οι πληροφορίες που γνωρίζουμε (ή νομίζουμε ότι γνωρίζουμε) και αυτές που οι πρωταγωνιστές των ιστοριών συνήθως δε γνωρίζουν μας συνδέουν συναισθηματικά με την κατάσταση των χαρακτήρων και θέλουμε να μάθουμε την εξέλιξη των γεγονότων, όσο τραγικά κι αν μπορεί να διαδραματιστούν αυτά. Επιπλέον, οι πληροφορίες που αποκαλύπτονται σιγά-σιγά μας προκαλούν να μαντέψουμε τη συνέχεια και έτσι θέλουμε να ακολουθήσουμε την ιστορία μέχρι το τέλος για να δούμε αν έχουμε δίκιο. Αυτό οδηγεί πολλές φορές και σε ανατροπές που δεν περιμένουμε, γεγονός που μας κάνει να αγαπάμε το είδος των ψυχολογικών θρίλερ ακόμα περισσότερο. Μας αρέσει, δηλαδή, να διαβάζουμε ιστορίες χωρίς προβλέψιμο τέλος, οι οποίες θα μας βάζουν σε σκέψεις μέχρι και την τελευταία σελίδα.

Ίσως λατρεύουμε τα ψυχολογικά θρίλερ γιατί συμβαίνουν σε έναν κόσμο πραγματικό. Μπορεί οι ιστορίες να μην είναι πιθανό να συμβούν στα αλήθεια, «παίζουν» όμως με τις φοβίες μας. Τα ψυχολογικά θρίλερ ασχολούνται με καταστάσεις και εμπειρίες με τις οποίες όλοι μπορούμε να συσχετιστούμε. Σχέσεις, φίλοι, οικογένεια, παιδιά, είναι πολλές φορές οι πηγές της αγωνίας σε ένα ψυχολογικό θρίλερ. Αυτό κάνει τα μυθιστορήματα να αποκτούν μία προσωπική σύνδεση με τον αναγνώστη και του παρέχουν την ευκαιρία να εξερευνήσει τις δικές του φοβίες με έναν ασφαλή τρόπο, την αφήγηση μίας ιστορίας στην οποία κάποιος άλλος είναι πρωταγωνιστής.

Ψυχολογικά θρίλερ / Οι δικές μας προτάσεις

Μιλώντας τόση ώρα για ψυχολογικά θρίλερ, δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε μία αναφορά στα αγαπημένα μας βιβλία του είδους. «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» είναι το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό. Το σασπένς του μυθιστορήματος της Gillian Flynn μας είχε καθηλώσει όταν το πρωτοδιαβάσαμε και μέχρι το τέλος αναρωτιόμασταν αν τελικά ο πρωταγωνιστής ήταν υπεύθυνος για την εξαφάνιση της γυναίκας του. Το βιβλίο έγινε και πολύ επιτυχημένη ταινία, με πρωταγωνιστές τους Ben Affleck και Rosamund Pike. «Η σιωπηλή ασθενής» του Alex Michaelides κατάφερε να μας κρατήσει σε αγωνία από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα χάρη στην πρωταγωνίστριά του. Μία επιτυχημένη γυναίκα πυροβολεί το σύζυγό της και μεταφέρεται σε ψυχιατρική κλινική. Ένας φιλόδοξος γιατρός πιστεύει ότι μπορεί να καταφέρει να την κάνει να μιλήσει για το συμβάν, αλλά η αλήθεια ίσως είναι κάτι που δεν θέλει να ανακαλύψει.

Από τη χρονιά που μας πέρασε, αγαπημένα μας ψυχολογικά θρίλερ ήταν τα «Σε είδα» της Clare Mackintosh και «Η υπέροχη γυναίκα μου» της Samantha Downing. Στο πρώτο η ιστορία ξεκινά όταν η πρωταγωνίστρια ανακαλύπτει τη φωτογραφία της σε μία αγγελία εφημερίδας. Γιατί είναι εκεί; Ποιος την έβαλε και με ποιο σκοπό; Τα ερωτήματα μεγαλώνουν όταν τις επόμενες μέρες εμφανίζονται φωτογραφίες διαφορετικών γυναικών. Στο δεύτερο μυθιστόρημα έχουμε μία οικογενειακή ιστορία. Η οικογένεια, όμως, είναι κάθε άλλο παρά ιδανική. Μυστικά, ψυχαναγκασμοί και διαστρεβλωμένες ιδέες περί σχέσεων συνθέτουν ένα συγκλονιστικό θρίλερ. Τέλος, μέσα στον επόμενο μήνα ανυπομονούμε να διαβάσουμε το μυθιστόρημα της Nita Prose «The Maid». Αυτό που μας τράβηξε στο νέο αυτό βιβλίο είναι η απροσδόκητη ηρωίδα του. Ένας φόνος θα φέρει στο προσκήνιο την καμαριέρα ενός ξενοδοχείου, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να αποκαλύψει αλήθειες που κανείς άλλος δεν γίνεται να γνωρίζει.