Ένας από τους σημαντικότερους αμερικανούς συγγραφείς του 20ου αιώνα, ο Γουίλιαμ Φώκνερ, έλεγε πως «για να γίνει κανείς συγγραφέας χρειάζεται 99% ταλέντο, 99% πειθαρχία και 99% δουλειά». Συμφωνείτε;
Με βρίσκει απολύτως σύμφωνη. ο οποιοδήποτε ταλέντο χρειάζεται συνεχή εξάσκηση και απόλυτη πειθαρχία για να καρποφορήσει. Ειδικά η συγγραφή είναι ένας «μυς» που αποδυναμώνεται και χαλαρώνει εύκολα, αν αφεθεί στην ονειροπόληση της έμπνευσης.
Ποια ήταν η πρώτη σας έμπνευση, ώστε να ξεκινήσετε να γράφετε;
Άρχισα να γράφω ερασιτεχνικά από πολύ μικρή ηλικία. Τα αγαπημένα μου θέματα ωστόσο ξεπηδούσαν από τη σφαίρα της φαντασίας και του μυστηρίου. Μεγαλώνοντας προσγειώθηκα στον... πλανήτη Γη και τους καθημερινούς ανθρώπους. Οι χαρακτήρες, τα λάθη και τα πάθη τους αποτελούν για μένα τη βασική πηγή υλικού για τα βιβλία μου.
Ανατρέχοντας στην περίοδο που γράφατε τις πρώτες ιστορίες, νιώθετε ότι διατηρείτε τον ίδιο ενθουσιασμό σήμερα; Και αν ναι, πώς ανανεώνεται η έμπνευση;
Αισθάνομαι πως ο ενθουσιασμός κλιμακώνεται κάθε φορά που η ιστορία βρίσκει το δρόμο της. Η τελευταία τελεία που βάζω στο κείμενο πάντα μου φέρνει ρίγη συγκίνησης. Όσο για την έμπνευση, είναι μια κατάσταση που δεν σου δίνει ραντεβού. Πρέπει να είσαι πάντα σε εγρήγορση και ετοιμότητα να την υποδεχτείς. Η αλήθεια είναι ωστόσο πως με τον καιρό αποκτά ο εγκέφαλος μια πιο εξελιγμένη λειτουργία. Μαθαίνει να επεξεργάζεται τις ιδέες σχεδόν μηχανικά και να τις κατατάσσει απευθείας σε δεξαμενές που τροφοδοτούν οργανωμένα πλέον το έργο της συγγραφής.
Παρακολουθείτε ξένους συγγραφείς; Έχετε ξεχωρίσει κάποιον αγαπημένο/αρκετά ενδιαφέροντα;
Ναι, φυσικά και παρακολουθώ τους ξένους συγγραφείς. Τελευταία ξεχώρισα την Rachel Cusk, διαβάζοντας την τριλογία της.
Αν σας ζητούσαμε να καλέσετε έναν συγγραφέα σε δείπνο, ποιον θα διαλέγατε και γιατί;
Θα ήθελα να καλέσω τον Philip Roth -αν μπορούσα να τον αναβιώσω φυσικά- και να του κάνω μια σειρά από ερωτήσεις πάνω στην αριστοτεχνική ύφανση των χαρακτήρων, τον ρυθμό της πρόζας, την έμπνευση των ιστοριών του. Φοβάμαι πως κανείς μας δεν θα έτρωγε μπουκιά σ’ αυτό το δείπνο.
Θα μας εξομολογηθείτε ένα μυστικό της γραφής; Κατά τη γνώμη, σας ποια είναι τα συστατικά ενός επιτυχημένου μυθιστορήματος;
Δεν υπάρχουν μυστικά στη συγγραφή. Αν υπήρχαν, θα απουσίαζε η αγωνία και η συγκίνηση. Μόνο σκληρή δουλειά υπάρχει και αναμέτρηση με το ίδιο μας τον εαυτό.