Συνέντευξη / Ο Στέφανος Αλεξιάδης για «Τα φτερωτά σανδάλια»

Η πρώτη συγγραφική προσπάθεια του Στέφανου Αλεξιάδη είναι ένας ύμνος στη φιλία, στον σεβασμό, στην αλληλεγγύη και στη διαφορετικότητα. Το βιβλίο «Τα φτερωτά σανδάλια», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο, απευθύνεται σε αναγνώστες κάθε ηλικίας - από παιδιά και εφήβους μέχρι ενήλικες - και μέσα από τις σελίδες του μας συστήνεται ο Φοίβος, ένας ήρωας με κινητική αναπηρία, που σε πείσμα όλων καταφέρνει και ζει εντονότερα από τον καθένα μας. Ας δούμε τι μας είπε ο ίδιος για αυτόν και για πολλά ακόμα ενδιαφέροντα!

Επίσης, τα #PublicEventsGoSocial την Τετάρτη 16/6 στις 19:00, θα έχουν τη χαρά να φιλοξενήσουν τον συγγραφέα σε μια διαδικτυακή εκδήλωση που δεν πρέπει να χάσεις! Δες εδώ όλες τις λεπτομέριες. 

Θα μας πείτε λίγα λόγια για το βιβλίο «Τα φτερωτά σανδάλια»; Πώς προέκυψε η ιδέα για ένα τόσο ανατρεπτικό ανάγνωσμα;

Είμαι πραγματικά χαρούμενος. Πρώτα για το γεγονός πως είδα τυπωμένο το πρώτο μου βιβλίο κι έπειτα για το θέμα που πραγματεύεται αυτό. Τα «Φτερωτά σανδάλια» προάγουν τη φιλία, τον σεβασμό, τη δύναμη, τη μοναδικότητα και την αλληλεγγύη.

Αφορμώμενος από το μεταπτυχιακό μου στην Ειδική αγωγή, σκέφτηκα πως δεν έχω διαβάσει ποτέ ένα βιβλίο που να πρωταγωνιστεί ένας ήρωας με κινητική αναπηρία. Έτσι, αποφάσισα να δημιουργήσω τον Φοίβο και τα φτερωτά του σανδάλια.  

Οι άνθρωποι με κινητική ή οποιαδήποτε άλλη αναπηρία υφίστανται. Ζουν, νιώθουν, υπάρχουν. Οι περισσότεροι θεωρούν πως από τη στιγμή που δεν τους συναντούν συχνά, δεν υπάρχουν. Θέλησα, λοιπόν, να δημιουργήσω έναν ήρωα που να μπορεί να αποδείξει πως όχι μόνο υπάρχει αλλά μπορεί να ζει εντονότερα από τον καθένα μας.

Πώς έγινε η επιλογή των κειμένων; Πόσο εύκολο ήταν να καταλήξετε στο υλικό που τελικά συνθέτει το βιβλίο;

Η επιλογή των κειμένων ήταν δύσκολη. Προσπάθησα να κάνω το κείμενο προσιτό για παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Είναι δύσκολο να μπορείς να δημιουργήσεις ένα κείμενο που να απευθύνεται σε κάθε ηλικία. Ακόμα δυσκολότερη, όμως, ήταν η συγγραφή των κειμένων. Υπήρξαν πολλές στιγμές που δεν άντεχα τα γεγονότα που περιέγραφα. Η συμπεριφορά των ανθρώπων είναι τόσο σκληρή απέναντι στο διαφορετικό που φτάνει τα όρια του ρατσισμού. Είναι πολύ δύσκολο συναίσθημα η ενσυναίσθηση. Δεν μπορούμε να μπούμε εύκολα στα παπούτσια του άλλου. Αξίζει, όμως, να προσπαθήσουμε.  

Ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ου αιώνα, ο Γουίλιαμ Φώκνερ, έλεγε πως «για να γίνει κανείς συγγραφέας χρειάζεται 99% ταλέντο, 99% πειθαρχία και 99% δουλειά». Συμφωνείτε;

Συμφωνώ εν μέρει. Ίσως διαφωνώ στα ποσοστά. Θεωρώ πως η δουλειά διαδραματίζει τον σημαντικότερο ρόλο. Ένας άνθρωπος που δεν έχει ταλέντο, μπορεί να εξελιχθεί δουλεύοντας. Ένας άνθρωπος που δε δουλεύει, δεν μπορεί να εξελιχθεί, όσο ταλέντο και αν διαθέτει. Ο Γουίλιαμ Φώκνερ είπε, επίσης, πως το να ζεις οπουδήποτε στον κόσμο σήμερα και να είσαι εναντίον της ισότητας λόγω ράτσας ή χρώματος, είναι σαν να ζεις στην Αλάσκα και να είσαι εναντίον του χιονιού. Με αυτό το χιόνι, λοιπόν, θέλω να γεμίσω την ψυχή κάθε αναγνώστη.

Ποια ήταν η πρώτη σας έμπνευση, ώστε να ξεκινήσετε να γράφετε;

Δύσκολη ερώτηση. Δεν ξέρω πού πρέπει να φτάσω για να βρω την αφετηρία. Πάντοτε έγραφα. Ό,τι και να συνέβαινε, το αποτύπωνα στο χαρτί. Είτε επρόκειτο για χαρά είτε για απογοήτευση, εγώ το μετέφραζα ως ιστορία. Τώρα νομίζω πως εμπνέομαι από την καθημερινότητα. Αν ηρεμήσει κανείς και αφουγκραστεί την κοινωνία, νομίζω πως θα έχει υλικό για να γράφει βιβλία για πολλά, πάρα πολλά χρόνια.

Παρακολουθείτε ξένους συγγραφείς; Έχετε ξεχωρίσει κάποιον αγαπημένο/αρκετά ενδιαφέροντα;

Ναι, παρακολουθώ. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής του Ζοέλ Ντικέρ και της Βιόλα Αρντόνε. Δεν μπορώ, φυσικά, να παραλείψω τον άνθρωπο που κατάφερε να με συγκινήσει και να με μυήσει στον κόσμο του βιβλίου, τον Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ.

Αν σας ζητούσαμε να καλέσετε έναν συγγραφέα σε δείπνο, ποιον θα διαλέγατε και γιατί;

Έναν; Είναι τόσο πολλοί οι αξιόλογοι συγγραφείς που θα ήθελα να δειπνήσω με πολλούς από αυτούς. Σίγουρα θα ήθελα να απολαύσω το ορεκτικό έχοντας απέναντί μου τον Νίκο Καζαντζάκη για να μου μιλήσει για τον απίστευτο τύπο που λέγεται Αλέξης Ζορμπάς. Στο κυρίως πιάτο θα ήθελα τον μοναδικό Ευγένιο Τριβιζά για να μου αποκαλύψει όλα τα μυστικά του Πίκου Απίκου και της ιπτάμενης σκάφης του. Για κλείσιμο, στο επιδόρπιο θα ήθελα την Άννα Φρανκ για να μου μιλήσει, να μου εξηγήσει, να μου περιγράψει…

Who is who

Ο Στέφανος Αλεξιάδης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και εν καιρώ ολοκληρώνει το Μεταπτυχιακό του στην Ειδική Αγωγή και τα Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Παράλληλα, σπουδάζει Παιδαγωγικά στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και έχει εκπαιδευτεί στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών, Braille.

Τα «Φτερωτά σανδάλια» είναι η πρώτη απόπειρα έκδοσης και στοχεύει στην αποδοχή της διαφορετικότητας.

Η πρώτη του επαφή με τη συγγραφή έγινε, όταν ακόμα ήταν μαθητής του Δημοτικού, όποτε και βραβεύτηκε στον Διαγωνισμό Παραμυθιού του περιοδικού Kid’s fun. Λίγα χρόνια αργότερα, διακρίθηκε στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Ένωσης Λογοτεχνών Β. Ελλάδας.

Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και διδάσκει εθελοντικά την ελληνική γλώσσα σε μειονοτικές ομάδες της κοινωνίας.

Στην καθημερινότητά του μοιράζεται τις σκέψεις, τα συναισθήματα και την αγάπη του για την ελληνική γλώσσα με φωτογραφίες και κείμενα μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram που μετρά σήμερα περισσότερους από 10.000 ακολούθους ανά την Ελλάδα και την Κύπρο.