Το Φεστιβάλ ΛΕΑ, το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας, η Σχολή Ιβηροαμερικανικών Γλωσσών και Πολιτισμών Abanico και το βιβλιοπωλείο Public διοργανώνουν online λογοτεχνικές συναντήσεις με Ιβηροαμερικανούς συγγραφείς, έργα των οποίων εκδόθηκαν πρόσφατα στα ελληνικά, μέσα από τη σελίδα Facebook του Public. Οι εκδηλώσεις μεταδίδονται στα ισπανικά με διαδοχική μετάφραση στα ελληνικά.

Η Μεξικάνα συγγραφέας Ελένα Πονιατόφσκα (Βραβείο Θερβάντες 2013) συζητά με τη δημοσιογράφο και κριτικό Μικέλα Χαρτουλάρη, την Τετάρτη 24 Ιουνίου στις 20.00, για το βιβλίο της «Το τρένο θα περάσει πρώτο», σε μετάφραση της Μαργαρίτα Μπονάτσου.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Πρεσβείας του Μεξικού στην Ελλάδα και την υποστήριξη του Ινστιτούτου Θερβάντες, της σχολής Abanico, του βιβλιοπωλείου Public και των εκδόσεων Καστανιώτη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Γεννήθηκε σ’ ένα χωριό στο νότιο Μεξικό και δεν θα έφευγε ποτέ από εκεί, αν μια μέρα δεν περνούσε από μπροστά του το τρένο κι αν στον θόρυβο εκείνης της ατμομηχανής δεν άκουγε την ιστορία της ζωής του. Έτσι εξηγούσε ο ίδιος την ασίγαστη δίψα του για γνώση, που πάντα τον ωθούσε να ξεπερνά τα όριά του. Ο Τρινιδάδ Πινέδα Τσίνιας πήγε παντού με το τρένο, σε μέρη που δεν είχε καν ονειρευτεί και έζησε αμέτρητες εμπειρίες. Πάνω απ’ όλα, όμως, ξεχώρισε για εκείνη τη στιγμή που μίλησε στους συναδέλφους του σιδηροδρομικούς με τέτοιο πάθος, ώστε να τους μετατρέψει σε πρωτοπόρους των κοινωνικών αγώνων. Η απεργία τους αναστάτωσε τη χώρα και το καθεστώς. Το τρένο είναι η ίδια η ζωή. Αλλά, αν ο σιδηρόδρομος είναι θέμα των αντρών, κανένας τους δεν είναι τίποτα χωρίς τις γυναίκες. Μητέρες, σύζυγοι, ερωμένες και συναδέλφισσες αφήνουν το αποτύπωμά τους σε αυτές τις σελίδες, χάρη στην ανεξάντλητη δύναμη που πάλλεται μέσα τους.

«Το τρένο θα περάσει πρώτο» είναι ένα μαχητικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινή ιστορία και εμπνευσμένο από την προσωπικότητα του ακτιβιστή Ντεμέτριο Βαγιέχο.

Who is who:

Η Ελένα Πονιατόφσκα (Ελέν Ελιζαμπέτ Λουίζ Αμελί Πάουλα Ντολόρες Πονιατόφσκα Αμόρ) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1932. Η ίδια, κόρη άμεσου απογόνου του βασιλιά της Πολωνίας Στανίσλαβ Πονιατόφσκι και μιας Μεξικανής με γαλλικές ρίζες, σπούδασε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η λογοτεχνική δημοσιογραφία είναι το είδος που καλλιέργησε συστηματικά και αποτυπώνεται στο επτάτομο Todo México (1991-1999). Ένα από τα πλέον εμβληματικά βιβλία της είναι Η νύχτα του Τλατελόλκο (1971), ένα χρονικό από μαρτυρίες για τη σφαγή των φοιτητών το 1968 στην Πλατεία των Τριών Πολιτισμών της Πόλης του Μεξικού.

Έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο Mazatlán για τα Hasta no verte Jesús mío (1970) και Tinísima (1992), με το βραβείο μυθιστορήματος Alfaguara για το La piel del cielo (2001), με το Διεθνές Βραβείο Μυθιστορήματος Romulo Gallegos για Το τρένο θα περάσει πρώτο (2007), με το βραβείο Biblioteca Breve για το Leonora (2011), καθώς και με το Βραβείο Θερβάντες (2013) για το σύνολο του έργου της.