George Michael: o pop star, o gentleman, o παρεξηγημένος καλλιτέχνης

Περίληψη: Aνήμερα Χριστούγεννα, στο σπίτι του στο Λονδίνο, ο George Michael άφησε την τελευταία του πνοή....

Aνήμερα Χριστούγεννα, στο σπίτι του στο Λονδίνο, ο George Michael άφησε την τελευταία του πνοή. Μέχρι την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, δεν έχουν γίνει γνωστές οι ακριβείς συνθήκες θανάτου του – το management του εξέδωσε μία λιτή ανακοίνωση στην οποία γίνεται λόγος για «ήρεμο θάνατο από καρδιακή ανεπάρκεια στον ύπνο του». Μοιραία, θα ακολουθήσουν κάποια στιγμή περισσότερες λεπτομέρειες. Μην ξεχνάμε πως ο Γιώργος Κυριάκος Παναγιώτου, όπως ήταν το αληθινό του όνομα, δεν είχε συμπληρώσει καν 54 χρόνια ζωής…Μέσα σε αυτό το μισό αιώνα, εντούτοις, είχε προλάβει να κάνει σχεδόν τα πάντα:Γιος Ελληνοκύπριου εστιάτορα και Αγγλίδας χορεύτριας, άλλαξε το όνομά του σε George Michael και σε ηλικία μόλις 19 ετών έφτιαξε το pop duo των Wham! με τους οποίους κυριάρχησε στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80: δύο #1 albums, δώδεκα επιτυχημένα singles, μία περιοδεία στην Κίνα που πέρασε στην ιστορία ως η πρώτη δυτικού σχήματος στη συγκεκριμένη χώρα και… μία απόφαση του δεν είχε καμία λογική: πάνω στο απόγειο της επιτυχίας τους, ο George Michael αποφασίζει να διαλύσει το γκρουπ που τον έκανε διάσημο. Τότε, όλοι απορούσαν. Σήμερα είναι σαφές γιατί πήρε αυτή την απόφαση. Ο George Michael θα μπορούσε σήμερα να μνημονεύεται ως ένας αστέρας της δεκαετίας του ’80, ως ο τραγουδιστής των Wham!, ως ο νεαρός με τα περίεργα μαλλιά που έγραψε το «Last Christmas». Ακριβώς όμως επειδή δεν ήταν μόνον τα παραπάνω, κατάλαβε ότι έπρεπε να αλλάξει ταχύτητα στο κατάλληλο σημείο: για να βρει τον εαυτό του και να κάνει το σωστό επόμενο βήμα.Το σόλο ντεμπούτο, του, βέβαια, δεν ήταν ακριβώς βήμα, όσο άλμα: το “Faith”, κυκλοφόρησε το 1987 και έγινε η βρετανική απάντηση στο “Thriller” του Michael Jackson: 6 hit singles, #1 Αμερική & Αγγλία, περισσότερα από 25.000.000 αντίτυπα πουλημένα σε όλο τον κόσμο, βραβεία Grammy & Ivor Novello και, χάρη και στην υποστήριξη του MTV, o George Michael έγινε το πιο hot όνομα στη διετία 1987-1988 και ο μοναδικός Βρετανός που είχε απήχηση και στο αφροαμερικανικό ακροατήριο. Και μια σημαντική λεπτομέρεια: ήταν ο ίδιος υπεύθυνος για τη σύνθεση των τραγουδιών, τους στίχους αλλά και την παραγωγή.Έχοντας γευτεί την επιτυχία όσο ελάχιστοι στην ηλικία του, αφήνει και πάλι να περάσει μία τριετία και, πιο ώριμος, πλέον, επιστρέφει με το νέο του άλμπουμ που είχε τον εύγλωττο τίτλο «Listen Without Prejudice Vol. 1”, μία απλή έκκληση σε εκείνους που εξακολουθούσαν να τον απορρίπτουν μόνο και μόνο επειδή είχε υπάρξει ένα pin up είδωλο για τα κορίτσια που περνούσαν την εφηβεία τους χορεύοντας Wham! george-michaelΕίχε μάλιστα θέσει και έναν όρο στην τότε δισκογραφική του εταιρεία, Sony: δεν θα εμφανιζόταν σε κανένα βίντεο για την προώθηση του δίσκου. Αυτό λειτούργησε παραδόξως θετικά, και το βίντεο του “Freedom ‘90”, σε σκηνοθεσία του άγνωστου τότε, μετέπειτα Οσκαρικού Ντέιβιντ Φίντσερ (“Seven”, “Fight Club”, “To Κορίτσι Με Το Τατουάζ”, “Social Network”, “Gone Girl”, “House Of Cards”) έγραψε ιστορία χάρη στα πέντε top models (Naomi Campbell, Linda Evangelista, Christy Turlington, Tatiana Patitz, Cindy Crawford) που εμφανίζονταν κατά σειρά σε αυτό. Ήταν όμως και το τελευταίο τραγούδι που ο George Michael θα εμπιστευόταν στη Sony: αμέσως μετά ξεκίνησε ένας ανελέητος δικαστικός αγώνας, καθώς ο καλλιτέχνης ισχυριζόταν πως τον δέσμευε ένα συμβόλαιο που είχε υπογράψει πολλά χρόνια πριν, με τελείως διαφορετικά δεδομένα και η δισκογραφική του εταιρεία αντίστοιχα τον κατηγορούσε ότι δεν προωθούσε τους δίσκους του ως όφειλε. Η δίκη κράτησε χρόνια, η Sony στο τέλος κέρδισε, αλλά το ποτάμι δεν γύριζε πίσω: αφενός όλοι αναγνώριζαν στο πρόσωπο του George Michael έναν θαρραλέο μουσικό που δεν δίστασε να ρισκάρει τα πάντα προκειμένου να διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του, αφετέρου ήταν ξεκάθαρο ότι ο επόμενος δίσκος του θα έβγαινε κάτω από διαφορετική δισκογραφική στέγη.Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο George Michael είχε απελευθερωθεί από πολλά που τον περιόριζαν: από τη δισκογραφική του εταιρεία (ίδρυσε την Aegean, τιμώντας τις Κυπριακές ρίζες του, αλλά γρήγορα μεταπήδησε στην Dreamworks και τη Virgin), από την παραδοχή της σεξουαλικότητάς του (παραδέχθηκε, πρώτα στον εαυτό του και έπειτα δημόσια, ότι ήταν gay έπειτα από χρόνια που απέφευγε τα σχετικά δημοσιεύματα), από το άγχος της καλλιτεχνικής καταξίωσης (τεράστια ονόματα, όπως αυτά των Elton John, Aretha Franklin, Ray Charles, Mary J Blige, Luciano Pavarotti, Tony Bennett, Whitney Houston αναζητούσαν τρόπους να συνεργαστούν μαζί του), από την ανάγκη του star system να υπηρετεί το μύθο του sex symbol…Υπήρχε όμως και η σκοτεινή πλευρά σε όλα αυτά: ο θάνατος του πρώτο σταθερού συντρόφου του από AIDS, η απώλεια της μητέρας του, ο εθισμός του σε διαφόρων κατηγοριών ναρκωτικά, σε συνδυασμό με την αίσθηση ότι η pop σκηνή του 21ου αιώνα δεν είχε κρατήσει γι αυτόν μία θέση στην πρώτη σειρά (από το 1996 μέχρι σήμερα, είχε ολοκληρώσει μόλις ένα άλμπουμ με νέο υλικό), τον είχαν οδηγήσει στην ανάγκη για εξοντωτικές περιοδείες, από τις οποίες έβγαζε μεν πάρα πολλά χρήματα, πλην όμως ξεκάθαρα τον έφθειραν, σωματικά και ψυχολογικά. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον κιτρινισμό των tabloids (αρχικά για τη σύλληψή του λόγω σεξουαλικής πράξης σε τουαλέτα σε δημόσιο χώρο στο Beverly Hills το 1998 και δύο φορές στο Λονδίνο, το 2006 και 2008, για κατοχή ναρκωτικών ουσιών και οδήγηση υπό την επήρεια ινδικής καννάβεως), αντιλαμβάνεται κανείς ότι παρά τη δεδομένη επιτυχία, η ευτυχία δεν ήταν εξασφαλισμένη. Ο ίδιος, αντιμετωπίζοντας το δημόσιο εξευτελισμό, ζήτησε συγγνώμη από τους οπαδούς του και δεσμεύτηκε να συμμορφωθεί. Κάπου εκεί όμως, άρχισαν και οι ενδείξεις σοβαρών προβλημάτων υγείας…Σήμερα, μπορεί κάποιος να θυμάται τον George Michael όπως προτιμά…Σαν τον νεαρό που τραγουδούσε το 1978 με μια κιθάρα το “39” των Queen στους σταθμούς του μετρό. Σαν τον ανερχόμενο pop star που ξενυχτούσε στο club WAG του Λονδίνου, χορεύοντας και ακούγοντας funk & soul.Σαν τον ηγέτη των Wham!, ενός boy band που άντεξε στο πέρασμα του χρόνουΣαν έναν από τους κορυφαίους Βρετανούς pop συνθέτες των τελευταίων 35 ετών, υπεύθυνο για δεκάδες μελωδίες που δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουν να σου φτιάχνουν τη μέρα σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά.Σαν τον εκατομμυριούχο που δεν δίσταζε να μοιράζει απλόχερα χρήματα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα ή ακόμα και ιδιώτες, προσέχοντας όμως πάντοτε να μην προβάλλεται γι αυτό.Σαν τον ερμηνευτή-αποκάλυψη που ανέβηκε στη σκηνή του Wembley στη συναυλία-αφιέρωμα εις μνήμην του Freddie Mercury και έκανε τους Queen να παραδεχτούν ότι «κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να συγκριθεί μαζί του»Σαν τον ώριμο καλλιτέχνη που είναι έτοιμος να ηχογραφήσει ζωντανά ένα άλμπουμ συνοδεία Συμφωνικής ΟρχήστραςΉ πιο σωστά, σαν μία χαρισματική μορφή της pop μουσικής, που ήταν όλα τα παραπάνω μαζί.