Περίληψη: Το να φανταζόμαστε το τοπίο των ταινιών τρόμου χωρίς τον Γουές Κρέιβεν, μοιάζει σαν ένας...
3 Σεπτεμβρίου , 2015 • 2 MINS READ
Γιατί θα μας λείψει ο μετρ του τρόμου, Wes Craven
Το να φανταζόμαστε το τοπίο των ταινιών τρόμου χωρίς τον Γουές Κρέιβεν, μοιάζει σαν ένας εφιάλτης από αυτούς που μας είχε δημιουργήσει ο Αμερικανός σκηνοθέτης με τις ταινίες του. Μόνο που αυτήν τη φορά, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα σενάριο, αλλά η πραγματικότητα...Ο Γουές Κρέιβεν άφησε την τελευταία του πνοή την Κυριακή, λίγες μέρες αφού έκλεισε τα 76 του χρόνια. Τελικά, δεν ήταν κάποιος φαντασμαγορικός δολοφόνος αυτός που του πήρε τη ζωή, αλλά ο καρκίνος. Ο πρωτοπόρος δημιουργός που άλλαξε τις ταινίες τρόμου με τη φαντασία του, αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στο να δίνει στους θεατές του ευφάνταστο υλικό τρόμου και νέες φοβίες. Ακούγεται κάπως μακάβριο, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τον αγαπήσαμε και έκανε το όνομα Γουές Κρέιβεν συνώνυμο των ταινιών θρίλερ. Για να τιμήσουμε, λοιπόν, αυτόν τον τεχνίτη του σασπένς και του gore, αποφασίσαμε να θυμηθούμε τις μεγάλες κινηματογραφικές στιγμές του!"Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες"Μπορεί το κινηματογραφικό του ντεμπούτο να έγινε με "Το τελευταίο σπίτι αριστερά", την ταινία που χρησιμοποιήσε για την προώθησή της την επική ατάκα "Για να μη λιποθυμήσετε, απλά σκεφτείτε Είναι απλά μια ταινία, Είναι απλά μια ταινία", αλλά η ταινία που σημάδεψε για πάντα την κινηματογραφική οθόνη -και τα όνειρά μας- ήταν το "Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες". Εντάξει, όποιος δεν ξέρει τον Φρέντυ Κρούγκερ, πιθανότατα μεγάλωσε σε κάποια σπηλιά ή έστω δεν έχει δει ποτέ τηλεόραση... Από τους πιο αιμοδιψείς (φανταστικούς) serial killers, το δημιούργημα του Κρέιβεν, έχει κάνει πολύ κόσμο να χάσει τον ύπνο του, ενώ και ο τίτλος της ταινίας έχει επιβιώσει μέχρι και σήμερα σαν μια κλασική έκφραση που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε μια...αρνητική(για να το πούμε απλά) εμπειρία. "Scream"Εάν υπάρχει μία ταινία θρίλερ που να έχει μετατραπεί σε τεράστιο cult και εμπορικό φαινόμενο, τότε αυτό είναι, χωρίς αμφιβολία, το Scream. Θυμάστε αυτήν τη λευκή μάσκα που μοιάζει με πίνακα του Μουνκ και όλοι τη φορούσαμε τις απόκριες; Ε, τότε κατά πάσα πιθανότητα έχετε δει και την ταινία του 1996 (ναι, πέρασαν κιόλας τόσα χρόνια) ή κάποια από τις ταινίες που ακολούθησαν. Και τότε θα ξέρετε ότι ένα ήταν το χαρακτηριστικό που διέκρινε τη σκηνοθεσία του Γουές Κρέιβεν: σε αντίθεση με άλλες ταινίες του είδους που αρκούνται σε ένα-δυο φαντασμαγορικό σπλάτερ, αλλά κατά τα άλλα έχεις ήδη καταλάβει τι θα παιχτεί από τα δύο πρώτα λεπτά, οι ταινίες του Κρέιβεν προκαλούσαν τη σκέψη. Έκαναν τους θεατές να σκεφτούν. Και αυτό είναι κάτι που δε συναντάει κανείς συχνά στις ταινίες τρόμου σήμερα. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμενα επαινούμε αυτόν τον χαρισματικό σκηνοθέτη, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις τα λόγια είναι περιττά·τα έργα μιλούν από μόνα τους. Και τα έργα του Γουές Κρέιβεν θα μείνουν για πάντα στην ιστορία... Καλό ταξίδι Mr. Craven...
