Το hip hop δεν σταματά, μέσα στο αίμα μας κυλά

Περίληψη: Έρχεται μια μέρα στη ζωή σου που βαριέσαι τις ροκ κιθάρες και αρνείσαι να πνιγείς...

Έρχεται μια μέρα στη ζωή σου που βαριέσαι τις ροκ κιθάρες και αρνείσαι να πνιγείς στα νερά μιας ακόμα μπαλάντας. Θέλεις κάτι δυνατό, κάτι επιθετικό και πρωτόγονο που θα σε ξεσηκώσει, σαν φίλος που περνάει με το αμάξι κάτω από το μπαλκόνι σου κι εσύ κατεβαίνεις και πας μαζί του. Θέλεις να ακούσεις hip hop. Είμαστε στα μισά του 2017. Οι περισσότεροι συμφωνούν στο ότι ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς μέχρι στιγμής είναι το "Damn." του Kendrick Lamar, αυτού του τύπου που μπορεί να μην έσκασε από το πουθενά, αλλά σήμερα βρίσκεται παντού, συσπειρώνοντας ένα ετερόκλητο κοινό και κρατώντας ασφαλή απόσταση από την κουλτούρα του lifestyle. Από ποιους παρέλαβε όμως τη σκυτάλη ο Κendrick, για να βρεθεί σήμερα στην κορυφή του hip hop κόσμου; [gallery columns="4" link="none" size="full" ids="50140,50141,50142,50143"] Οι πρώτοι σπόροι του hip hop φυτεύτηκαν τη δεκαετία του 1970, από Αφροαμερικανούς κατοίκους του Μπρονξ. Οι τύποι αυτοί επινόησαν ένα νέο μουσικό είδος που βασιζόταν στην απλή, προφορική και ρυθμική εκφορά του λόγου, για να ακουμπήσουν κάπου τα βάσανά τους. Mολονότι μικρά ψήγματα hip hop δεν άργησαν να περάσουν στη δισκογραφία (ας μην ξεχνάμε το ανατριχιαστικό “The Revolution will not be Televised” του Gil Scott-Heron, εν έτει 1971), η εμπορική ισχύ του hip hop θα εμφανιζόταν πολλά χρόνια αργότερα. Δίσκοι όπως το "Raising Hell" των Run-DMC, το "It Takes a Nation of Millions to Hold us Back" των Public Enemy, το Paul’s Boutique των λευκών Beastie Boys, το "3 Feet High and Rising" των De La Soul και το "Straight Outta Compton" των NWA θεωρούνται δικαίως σήμερα οι πιο καθοριστικοί του είδους. Από τους τελευταίους έγινε ευρέως γνωστός και ο Dr Dre. O κολοσσός της κονσόλας. Ο πιο αξιοσέβαστος παραγωγός του hip hop μέχρι και σήμερα. Το άλμπουμ του "The Chronic" (1992) εξακολουθεί να θεωρείται από τα καλύτερα του είδους. [gallery link="none" columns="4" size="full" ids="50144,50145,50146,50147"] Στα επόμενα χρόνια, το hip hop θα συνεχίσει να εξελίσσεται. Το "Doggystyle" του τρελού και παλαβού Snoop Dogg και το "Τhe Miseducation of Lauryn Hill" της… Lauryn Hill, είναι ενδεικτικά δύο δίσκοι από τους εκατοντάδες που έκαναν παγκόσμια αίσθηση. Παράλληλα, εκεί προς τα τέλη των 90’s ένας ιδιοφυής λευκός με ρίμες που κόβουν σαν ξυράφι, σερβίρει hip hop στον μέσο λευκό Αμερικάνο. Το όνομά του είναι Eminem. Αν αναζητάτε τους δίσκους που έκαναν πάταγο από το 2000 μέχρι σήμερα, την κορυφή της πυραμίδας, θα αναφέραμε οπωσδήποτε το "Stankonia" των Οutkast, το "The Blueprint" του Jay-Z και το "My Beautiful Dark Twisted Fantasy", του Kanye West, αυτού του χυδαίου προβοκάτορα που τυχαίνει να είναι και ένας τρομερά ταλαντούχος καλλιτέχνης. Πολλοί πιστεύουν πως η Kim Kardashian τα τελευταία χρόνια ρούφηξε την έμπνευσή του, όμως κάθε επόμενο άλμπουμ του παραμένει ένα γεγονός που δεν μπορείς να προσπεράσεις. Όσο για τον Jay-Z, σε λίγες μέρες ο νέος του δίσκος θα ακούγεται από τα ηχεία μας. [gallery link="none" columns="4" size="full" ids="50148,50149,50150,50151"] Κλείνοντας όπως ξεκινήσαμε, ο Kendrick Lamar έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής 4 εξαιρετικούς δίσκους, τους οποίους σίγουρα αξίζει κανείς να ανακαλύψει. Δίσκους που αποδεικνύουν ότι, σε μια τρελή εποχή που η Αμερική δείχνει ξανά το άγριο πρόσωπό της με την επιλογή του νέου της Προέδρου, το αίτημα του hip hop παραμένει καίριο. Σε συνδυασμό με τα λόγια της, η μουσική αυτή είναι μια μικρή φωτιά που μπορεί να μην έχει τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο, αλλά τουλάχιστον ζεσταίνει όσους βρεθούν κοντά της.*O τίτλος του άρθρου προέρχεται από τραγούδι που κυκλοφόρησαν τα Ημισκούμπρια.