Μανίνα Ζουμπουλάκη: Σκέψεις για την Ημέρα της Γυναίκας!

Περίληψη: Όλα ξεκινάνε µε ένα έγκληµα, σχεδόν στυγερό.  Μπλέκεται κόσµος -µια λαϊκή τραγουδίστρια, µια γραµµατέας σε υπουργείο....

Όλα ξεκινάνε µε ένα έγκληµα, σχεδόν στυγερό. Μπλέκεται κόσµος -µια λαϊκή τραγουδίστρια, µια γραµµατέας σε υπουργείο. Μια δηµόσια υπάλληλος πρώην-και-νυν ιδεολόγος. Η σύζυγος του υπουργού. Η κόρη, σκηνοθέτρια, και ο γιος, µακιγέρ. Η καφετζού, στο άσχετο. Η αστυνοµία. Η µοδίστρα, άνεργη και σε απελπισία. Σχέσεις, διαφθορά, έρωτας και θάνατος, διαπλοκή και Δηµόσιο! Με φόντο την Ελλάδα του σήμερα, το νέο βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη, Φερμουάρ, από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, καθηλώνει τον αναγνώστη από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα! Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, το Public Blog ζήτησε από τη γνωστή δημοσιογράφο και συγγραφέα να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις της για αυτή την ημέρα με τον δικό της μοναδικό τρόπο...  "Αυτό που λένε «μα όλες οι μέρες είναι της γυναίκας»; Είναι σωστό αλλά δε σημαίνει και τίποτα: όλες οι ημέρες είναι ολονών (σώπα!) . « Όλοι είμαστε ίσοι απλώς μερικοί είμαστε λιγότερο ίσοι» είναι το πιο σωστό. Πόσα λεπτά πληρώνεται κατά μέσο όρο μια γυναίκα στην Ελλάδα για το 1 ευρώ του άντρα, 75; Όχι πάνω από 80 (λεπτά) αν είναι τυχερή και βρεί δουλειά.Βέβαια μιλάμε για Κρίση, όποιος πρόλαβε τον Κύριο οίδε (όχι την Κυρία) και ούτε μετράει ότι μέσα στην Κρίση πριν κανα-δυό χρόνια το επίδομα τριτέκνου που ως τότε εισέπραττε η μητέρα, άρχισε δια νόμου να το εισπράττει ο πατέρας, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Άσχετα που ο πατέρας με τα τρία ή πέντε παιδιά εύκολα τα παρκάρει στην μάνα τους δια βίου και πάει για άλλα… «Οι γυναίκες μεγαλώνουν τα παιδιά» σημαίνει «και τα χρεώνονται» - ξέρω κάμποσες πρώην-οικογένειες που είναι  μαμάδες-με-παιδιά μόνον, και παλεύουν να τα βγάλουν πέρα χωρίς καμία συμμετοχή από τους πρώην μπαμπάδες. [caption id="attachment_11876" align="alignleft" width="130"]zoumpoulaki Μανίνα Ζουμπουλάκη[/caption]Επειδή τις έχω σε όλα τα βιβλία μου τις ηρωίδες που δεν το βάζουν ποτέ κάτω… στο «Φερμουάρ» τις οργάνωσα περισσότερο. Γράφω που γράφω ιστορίες γυναικών, ας τις αφήσω να διεκδικήσουν τη ζωή τους ή ότι άλλο θέλουν – με φόρα, ή με τρέλα. Η άνεργη μοδίστρα λοιπόν, η κυρία Βορείων Προαστίων, η σκηνοθέτιδα καλής οικογενείας που έχει αδυναμία στο θέμα «φτώχεια», η λαϊκή τραγουδίστρια-σταρ, η δημόσια υπάλληλος καριέρας και η ταπεινή καφετζού ξεδιπλώνουν την ιστορία η κάθε μια με δικά της λόγια. Η ιστορία έχει και άντρες μέσα (δεν υπάρχει ιστορία χωρίς ντιπ καθόλου άντρες) αλλά την ακολουθούμε από γυναικείες ματιές, τις οποίες οι άντρες προσπαθούν να ξεμπλέξουν  χωρίς να φαίνονται χαμένοι στο διάστημα, ούτε καν χαζοί.Ε αυτά. Δεν είχα ποτέ μου ηρωίδες που δεν παλεύουν με νύχια και με δόντια, δεν δραστηριοποιούνται, δεν κάνουν σεξ, δεν ερωτεύονται, δεν προχωράνε και δεν πετυχαίνουν στο τέλος αυτό που είχανε στόχο εξ αρχής, ή που βάλανε για στόχο στη μέση. Θέλω ηρωίδες που να τις κάνω παρέα ένα-δύο χρόνια, όσο γράφω το κάθε βιβλίο, και αντίστοιχα να τις κάνουν παρέα  οι αναγνώστριες/ες. Κι ας μην εισπράττουμε  επίδομα τριτέκνου, ή ας κερδίζουμε 80 λεπτά στο 1 ευρω του συντρόφου μας: θα τα αλλάξουμε όλα αυτά μια μέρα, αν όχι εμείς, τότε οι κόρες μας…"        Μανίνα Ζουμπουλάκη Το βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη, Φερμουάρ, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος και θα το βρείτε εδώ.   Διαβάστε επίσης στο Public Blog

“Cavewoman” στο θέατρο Coronet: Αποκτήστε 2 εισιτήρια στην τιμή του 1!