Περίληψη: "Καταλαβαίνεις ότι ο κόσμος γύρω σου έχει αλλάξει, όταν τα πράγματα που νόμιζες πως ήξερες...
"Καταλαβαίνεις ότι ο κόσμος γύρω σου έχει αλλάξει, όταν τα πράγματα που νόμιζες πως ήξερες δεν είναι πια τα ίδια. Για το μεγαλύτερο κομμάτι των τελευταίων 30 ετών, η δημοφιλής pop μουσική ήταν περιτυλιγμένη με πολύχρωμες φαντεζί λολίτες, πεντακάθαρους νεαρούς σε συγχρονισμένες χορογραφίες, ιντελιγκέντσια τσιχλόφουσκας και υπερβολικές δόσεις sex appeal.
Την τελευταία 5ετία όμως, η στροφή είναι ξεκάθαρη. Οι millennials έχουν κόψει δεσμούς με όσα συνόδευσαν την προηγούμενη γενιά και η δική τους pop είναι εσωτερική, σκοτεινή και συστρατεύεται περισσότερο με την οπτική της Kate Bush, της Tori Amos και της Bjork, παρά με οτιδήποτε άλλο.Lana Del Rey, Florence And The Machine, Sia, Adele, Ellie Goulding, London Grammar, Julia Holter, Bastille, Laura Marling, Bruno Mars και οι περισσότεροι από όσους κυριαρχούν στα charts και στις απονομές βραβείων πλέον, απέχουν μίλια από τα κατασκευασμένα προϊόντα μουσικής κατανάλωσης που αντιπροσώπευαν τη δημοφιλή μουσική και αφήνουν πίσω τους πολλή και ποιοτική τέχνη, το αποτύπωμα της οποίας θα εκτιμήσουμε πιο ολοκληρωμένα στο μέλλον. Ξεκάθαρα λοιπόν, μιλάμε για ένα καινούριο κίνημα, μια νέα επανάσταση.
Άρα τι μας λείπει; Ποιο κομμάτι του παζλ δεν έχουμε τοποθετήσει ακόμα;
Σε περιπτώσεις σαν κι αυτή, οι ηγέτες παίρνουν τη θέση τους αυτόκλητα. Η σημαία καταλήγει στα χέρια τους, χωρίς να το επιδιώξουν, απλά επειδή είναι αυτοί που είναι, τη στιγμή που χρειάζεται. Η Ella Marija Lani Yelich – O’ Connor είναι απλά ένα κορίτσι από τη Νέα Ζηλανδία, που μπήκε από νωρίς στο τοπικό κύκλωμα της show biz επειδή είχε μια έφεση στη σκηνική παρουσίαση και πολύ θάρρος. Όταν στα 16 της το single “Royals” συμπαρέσυρε το ντεμπούτο της “Pure Heroine” στις κορυφές όλων των charts του κόσμου, το ημερολόγιο έγραφε 2013 και η νέα μορφή της pop που συζητούσαμε νωρίτερα μόλις σχηματιζόταν. Ο υπόλοιπος καλλιτεχνικός κόσμος διαισθάνθηκε αμέσως την ιδιαιτερότητα αυτού του κοριτσιού με το βαρύτονο falsetto και τους ενδοσκοπικούς στίχους. Οι εναπομείναντες Nirvana την κάλεσαν να τραγουδήσει μαζί τους το “All Apologies” στην τελετή ένταξης τους στο Rock N' Roll Hall Of Fame, οι διοργανωτές των Brit Awards του 2016 προτίμησαν εκείνη να κρατήσει το μικρόφωνο για την εκτέλεση του “Life On Mars?” στο tribute που ετοίμασαν για τον πρόσφατα αποθανών Bowie και η ανάθεση σε ένα ανήλικο κορίτσι του βασικού μουσικού θέματος ενός εμπορικού κινηματογραφικού franchise όπως το “Hunger Games” έμοιζε σαν απόλυτα φυσιολογική κίνηση πλέον.Φέτος, είναι η ώρα να ολοκληρωθεί η ενθρόνιση της νέας βασίλισσας της pop μουσικής. Το “Melodrama” εμφανίστηκε σε υπηρεσίες streaming και ράφια καταστημάτων σε όλο τον κόσμο αυτή την εβδομάδα και παρόλο που μιλάμε για το δεύτερο album μιας κοπέλας που μόλις έκλεισε τα 20 της χρόνια, σε όσους παρακολουθούν τη Lorde φάνηκε σαν όαση στην έρημο. Στο προσωπικό μου σύμπαν, αυτό περισσότερο συμβαίνει επειδή άλλαξε πράγματα που θεωρούσα δεδομένα. Μου ήταν δύσκολο να πιάσω ρυθμό σε αυτό το downtempo περιβάλλον της φρέσκιας dream pop, συνεχώς έψαχνα ένα βασικό drumbeat που σπάνια ερχόταν. Μέχρι που κατάλαβα ότι αυτό που δίνει το tempo είναι η φωνή και πολλές φορές το νόημα των στίχων. Ακόμα και εκεί ήταν πρόκληση, οι αναζητήσεις μιας (σχεδόν) έφηβης είναι κάτι πολύ μακριά από την ψυχοσύνθεση μου. Ήταν αδύνατον να αντισταθώ όμως στον τεταμένο τρόπο που αρθρώνειτην κάθε λέξη, ο οποίος μου θύμισε την PJ Harvey, όταν ομορφαίνει τους στίχους με το πάθος της προφοράς της. Μπορείς να συνηθίσεις ότι έχει αλλάξει το DNA της μπαλάντας πλέον, ότι φτιάχνονται πια με διαφορετικό τρόπο; Ποιος θα αντισταθεί στο εύθραυστο “Liability”, στο retro beat του “Supercut”, στον ακαταμάχητο hit single χαρακτήρα του “Green Light”; Μοιάζει βαρύ και οι δυναμικές του είναι χαλαρές εκ πρώτης, όμως νιώθεις το ηφαίστειο που βράζει κάτω απο την επιφάνεια.
Για κάποιον σαν κι εμένα που γοητεύεται από τις υπονοούμενες υποσχέσεις μελλοντικής έκρηξης, που το πάθος του “Writer In The Dark” έφερε μνήμες μιας εποχής που θεωρούσα πολύ μακρινή πια, το “Melodrama” είναι η αιχμή ενός δόρατος που έρχεται να αλλάξει τα πάντα, το DNA μιας αληθινής επανάστασης. Κι επειδή η μουσική είναι κάτι που πάντα πρέπει να ανατρέπεται και να στήνεται από την αρχή, τώρα που ο ανδρόγυνος εξωγήινος με τη χαραγμένη αστραπή στο πρόσωπο έχει αναχωρήσει για τον πλανήτη του, είμαστε τυχεροί που η Lorde είναι ακόμα στον δικό μας…"