Ο Ιορδάνης Κουμασίδης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο «Ο κενός καθρέφτης και η πολιτική του μη ωραίου»

Ο Ιορδάνης Κουμασίδης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο «Ο κενός καθρέφτης και η πολιτική του μη ωραίου»

Ο Ιορδάνης Κουμασίδης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο «Ο κενός καθρέφτης και η πολιτική του μη ωραίου»

...

Ο Ιορδάνης Κουμασίδης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο «Ο κενός καθρέφτης και η πολιτική του μη ωραίου»

Ο Ιορδάνης Κουμασίδης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο «Ο κενός καθρέφτης και η πολιτική του μη ωραίου»

...

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ & ΩΡΑ

12 Δεκεμβρίου 2025, 19:00

Προσθήκη στο ημερολόγιο σου

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

Public Συντάγματος

ΕΙΣΟΔΟΣ

Ελεύθερη

Τα Public και οι εκδόσεις Κέδρος σε προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ιορδάνη Κουμασίδη, «Ο κενός καθρέφτης και η πολιτική του μη ωραίου», την Παρασκευή 12/12 στις 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Public Συντάγματος.

Με τον συγγραφέα συζητούν:

Ντάνα Παπαχρήστου, επίκουρη καθηγήτρια Φιλοσοφίας και Αισθητικής των Μέσων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Χάρης Ράπτης, επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής των Μέσων, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Χαιρετίζει ο Στέφανος Ροζάνης.

12122025 koumasidis book

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η συζήτηση περί μετανεωτερικότητας και μεταμοντερνισμού είναι μια συζήτηση που έμεινε ημιτελής - όπως ακριβώς ημιτελή προγραμματικώς έμειναν,  κατά πολλούς στοχαστές, η νεωτερικότητα και ο μοντερνισμός. Η εστίασή μας στο παρόν βιβλίο αφορά τις συσχετίσεις, ενίοτε συγκλίσεις, αισθητικού και πολιτικού κατά τη μετανεωτερικότητα σε μια σειρά από μείζονα πεδία της φιλοσοφικής συζήτησης όπως, μεταξύ άλλων, ηθική, ιστορικότητα, διαφορά, ετερότητα, αναπαράσταση, υποκείμενο.

Βασικές μας αναφορές αποτελούν ο Ζαν-Φρανσουά Λιοτάρ και ο Ζαν Μποντριγιάρ και δίπλα τους λιγότερο γνωστοί στην Ελλάδα μεταμοντέρνοι φιλόσοφοι όπως ο Τζιάνι Βάτιμο και ο Μισέλ Μαφεσολί. Από πλευράς κριτικής αποτίμησης του μεταμοντέρνου τον πρώτο λόγο διατηρούν ο Φρέντρικ Τζέιμσον, ο Τέρυ Ίγκλετον και ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ. Σε επίπεδο έρευνας πεδίου, καταγράφονται και σχολιάζονται αισθητικές και πολιτικές πρακτικές των τελών του εικοστού και των αρχών του εικοστού πρώτου αιώνα οι οποίες θα μπορούσαν να εγγραφούν στο, ούτως ή άλλως ομιχλώδες και ρευστό, πλαίσιο του μεταμοντερνισμού.

Εν τέλει το ερώτημα που επανέρχεται διαρκώς διατυπώνεται ως εξής: θεμελιώνει το μεταμοντέρνο μια νέα, ιδιαίτερη σχέση αισθητικής και πολιτικής μέσω των νέων νοηματοδοτήσεων που προσδίδει σε καθεμιά από αυτές; ή παραμένει ένα απλό αναμάσημα του σχετικισμού ο οποίος κατατρύχει τη φιλοσοφία σχεδόν από τις απαρχές της; 

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.