Περίληψη: Ήταν απόγευμα Κυριακής και με το που τελειώναμε τις ασκήσεις των μαθηματικών, μαζευόμασταν στο σπίτι...
6 Οκτωβρίου , 2014 • 1 MIN READ
Επιτραπέζια παιχνίδια: Περισσότερα από όσα νομίζαμε...
Ήταν απόγευμα Κυριακής και με το που τελειώναμε τις ασκήσεις των μαθηματικών, μαζευόμασταν στο σπίτι του φίλου μου του Γιάννη για να παίξουμε Monopoly ή Stratego (εγώ προτιμούσα πάντα το δεύτερο και τσακωνόμασταν). H μητέρα του μας έφτιαχνε σπιτικές πίτσες (βάζοντας λίγο περισσότερα μανιτάρια απ’ ότι έπρεπε), την ώρα που στην τηλεόραση έπαιζε το «Μπράβο» με τη Ρούλα Κορομηλά. Those were the days…
Ύστερα εγώ κι ο Γιάννης πήγαμε φοιτητές στη Θεσσαλονίκη. Κάποια βράδια λοιπόν που τελείωνε ο μήνας και δεν είχαμε πολλά λεφτά, βάζαμε το καινούργιο άλμπουμ των Red Hot Chili Peppers (το Stadium Arcadium ήταν) και παίζαμε με κάτι φίλους του μουσάτους Risk, Uno ή κανένα Scrabble. Του Γιάννη του έστελνε μηνύματα μια κοπέλα μέσα στη νύχτα να βρεθούνε κι αυτός προφασιζόταν ότι είχε πολύ διάβασμα για την εξεταστική. Τι να της έλεγε; Ότι δεν έχει φράγκο να βγουν και να την κεράσει ποτό ή ότι παίζει με τους φίλους του ένα παιχνίδι με στρατιωτάκια;
Σήμερα εγώ κι ο Γιάννης ζούμε στην Αθήνα. Εγώ γράφω κείμενα κι αυτός μου τα στήνει (είναι γραφίστας). Πηγαίνουμε για bowling, πίνουμε τα ποτά μας στο Iστορικό Τρίγωνο κοροϊδεύοντας τους hipsters (παρ’ ότι μπορεί να είμαστε κι εμείς και να μην το παραδεχόμαστε) και συχνά του προτείνω να έρθει με την κοπέλα του την Εύη στο σπίτι μου να παίξουμε Trivial Pursuit, Τaboo, Pictionary ή Τρόικα.Είμαι σίγουρος πως σε 50 χρόνια από τώρα θα παίζουμε Σκορ 4 ή κάτι τέτοιο στο γηροκομείο... Και ξέρω πως όσο κι αν αλλάξουν οι ζωές μας αποδώ και πέρα, θα μας ενώνουν τα επιτραπέζια - που κάποτε νομίζαμε πως τα παίζαμε μονάχα επειδή ήμασταν παιδιά…Μήπως αγαπάτε και εσείς τα επιτραπέζια; Δείτε τη μεγαλύτερη γκάμα σε επιτραπέζια εδώ.
Ύστερα εγώ κι ο Γιάννης πήγαμε φοιτητές στη Θεσσαλονίκη. Κάποια βράδια λοιπόν που τελείωνε ο μήνας και δεν είχαμε πολλά λεφτά, βάζαμε το καινούργιο άλμπουμ των Red Hot Chili Peppers (το Stadium Arcadium ήταν) και παίζαμε με κάτι φίλους του μουσάτους Risk, Uno ή κανένα Scrabble. Του Γιάννη του έστελνε μηνύματα μια κοπέλα μέσα στη νύχτα να βρεθούνε κι αυτός προφασιζόταν ότι είχε πολύ διάβασμα για την εξεταστική. Τι να της έλεγε; Ότι δεν έχει φράγκο να βγουν και να την κεράσει ποτό ή ότι παίζει με τους φίλους του ένα παιχνίδι με στρατιωτάκια;Σήμερα εγώ κι ο Γιάννης ζούμε στην Αθήνα. Εγώ γράφω κείμενα κι αυτός μου τα στήνει (είναι γραφίστας). Πηγαίνουμε για bowling, πίνουμε τα ποτά μας στο Iστορικό Τρίγωνο κοροϊδεύοντας τους hipsters (παρ’ ότι μπορεί να είμαστε κι εμείς και να μην το παραδεχόμαστε) και συχνά του προτείνω να έρθει με την κοπέλα του την Εύη στο σπίτι μου να παίξουμε Trivial Pursuit, Τaboo, Pictionary ή Τρόικα.Είμαι σίγουρος πως σε 50 χρόνια από τώρα θα παίζουμε Σκορ 4 ή κάτι τέτοιο στο γηροκομείο... Και ξέρω πως όσο κι αν αλλάξουν οι ζωές μας αποδώ και πέρα, θα μας ενώνουν τα επιτραπέζια - που κάποτε νομίζαμε πως τα παίζαμε μονάχα επειδή ήμασταν παιδιά…Μήπως αγαπάτε και εσείς τα επιτραπέζια; Δείτε τη μεγαλύτερη γκάμα σε επιτραπέζια εδώ.
