16 Απριλίου , 2015 • 2 MINS READ
Ο Βασίλης "Papercut" Νάκης μας μιλάει για το βινύλιο!
Περίληψη: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βλέπω το High Fidelity και το μόνο που...
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βλέπω το High Fidelity και το μόνο που σκέφτομαι είναι ειλικρινά το πόσο ζηλεύω κατά βάθος τον Rob Gordon (τον John Cusack, ντε)! Όχι, βέβαια, για την αγωνιώδη του προσπάθεια να βρει τον έρωτα ή τους αμέτρητους χωρισμούς του, αλλά γιατί είναι ο ιδιοκτήτης ενός μικρού χαριτωμένου δισκάδικου και παρά τις δυσκολίες κάνει αυτό που αγαπάει περισσότερο: συνδυάζει τη μουσική με τη δουλειά!Έτσι, πολύ χάρηκα όταν ο δικός μας Βασίλης Νάκης από το Public Συντάγματος (ή PAPERCUT, όπως είναι γνωστός στο χώρο της electronica και της μουσικής σκηνής γενικότερα), αποφάσισε με αφορμή τη Record Store Day 2015 να μας μιλήσει για το βινύλιο, μια αγάπη που όπως φαίνεται, μοιραζόμαστε από κοινού! "Σήμερα είναι μια όμορφη μέρα! Γιατί, σήμερα, μου ζητήθηκε να μιλήσω για το βινύλιο. Και θα είμαι όσο υποκειμενικός γίνεται. Άλλωστε, πώς μπορείς να είσαι αντικειμενικός για κάτι που αγαπάς τόσο πολύ…Μερικές από τις ομορφότερες αναμνήσεις των εφηβικών μου χρονών, έχουν να κάνουν με το βινύλιο. Το πρωί του Σαββάτου ήταν αφιερωμένο σ’ αυτό.Το χαρτζιλίκι λιγοστό. Κόβαμε από ‘δω, κόβαμε από ‘κει, και ό,τι περίσσευε το κρατούσαμε για τη βόλτα του Σαββάτου. Και όταν επέστρεφα σπίτι, με τα καινούρια μου αποκτήματα, η μάνα δεν ήξερε, πλέον, τι να πει πέρα από το «εντάξει! Έχεις αρκετούς δίσκους τώρα. Δεν χρειάζεσαι άλλους! »Κατεβαίναμε από νωρίς στα δισκάδικα και εκεί μας έβρισκε το απόγευμα. Μόνοι μας ή με παρέα, δίναμε ραντεβού με άλλα “music freaks”. Ανακαλύπταμε μουσικές και τις μοιραζόμασταν. Όλο και κάποιος άγνωστος έμπλεκε στην κουβέντα, σου μιλούσε για κάποια απίστευτη μπάντα που εσύ δεν είχες ακούσει μέχρι τότε και ο θησαυρός συνέχεια μεγάλωνε.Εντυπωμένη για πάντα στη συναισθηματική μνήμη, η αγωνιώδης αναζήτηση και η χαρά όταν έβρισκες το αντικείμενο του πόθου. Ένα μικρό έργο τέχνης στα χέρια σου. Εικαστικό, ποιητικό, μουσικό. Και αυτή η μυρωδιά από το χαρτί του εξωφύλλου. Και μετά, η μυρωδιά του βινυλίου (κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι δεν έχει μια χαρακτηριστική μυρωδιά!). Υπάρχει «κάτι» στο να κρατάς στα χέρια σου ένα album , να διαβάζεις τους στίχους και στη συνέχεια να χάνεσαι στους ήχους του, που κανένα άλλο format δεν έχει. Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη εμπειρία.Στο σήμερα τώρα, με πόση χαρά βλέπω το βινύλιο να ανθίζει πάλι. Στις 13 Απρίλη, στην Αγγλία, ύστερα από πολλά χρόνι α «σιωπής», ανακοινώθηκε το πρώτο επίσημο chart πωλήσεων βινυλίου.Στις 18 του Απρίλη , το βινύλιο γιορτάζει. Η μουσική γιορτάζει. Εκείνη την ημέρα, κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και προσθέστε στη συλλογή σας ένα βινύλιο. Υπάρχει κάτι που κανένα downloading ,ποτέ, δεν θα μπορέσει να σας προσφέρει". Λοιπόν, 3 νέες κυκλοφoρίες βινυλίου που μου αρέσουν πολύ: 1. THE AVENER - The Wanderings Of The Avener 2. ASAF AVIDAN - Gold Shadow 3. DAMIEN RICE - My Favourite Faded Fantasy
ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΑΚΗΣ (Papercut)Public ΣυντάγματοςΔιαβάστε επίσης στο Public Blog