Περίληψη: «Δίνεις την εντύπωση ότι είσαι βλάκας και δεν καταλαβαίνεις τίποτα, αλλά το μυαλό σου δουλεύει...
21 Ιουνίου , 2016 • 1 MIN READ
Επιθεωρητές με μεσογειακή κουλτούρα: Να γιατί ξεχωρίζουν!
«Δίνεις την εντύπωση ότι είσαι βλάκας και δεν καταλαβαίνεις τίποτα, αλλά το μυαλό σου δουλεύει ρολόι» λέει κάποιος σε ανύποπτο χρόνο στον αστυνόμο Χαρίτο, στο μυθιστόρημα «Ληξιπρόθεσμα δάνεια». Είναι ένας εύστοχος τρόπος να περιγράψει κανείς με μια φράση τον λογοτεχνικό ήρωα του Πέτρου Μάρκαρη, έναν επιθεωρητή που, μαζί με τον Αστυνόμο Μπέκα, αγαπήθηκε από χιλιάδες αναγνώστες και έκανε ένα τσακ πιο συμπαθητική μια ιδιότητα που πολλοί θεωρούν αναγκαίο κακό.
Τι κάνει όμως τους ήρωες του μεσογειακού νουάρ συμπαθητικούς; Καταρχάς, μας θυμίζουν ανθρώπους που γνωρίζουμε και βλέπουμε γύρω μας. Είναι τυπικοί μικροαστοί, δέσμιοι της οικογενειακής ρουτίνας, αλλά ταυτόχρονα τίμιοι και δίκαιοι, σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η απάτη. Είναι επίσης άνθρωποι που καταφέρουν να βρίσκουν λύσεις σε φαινομενικά άλυτα μυστήρια ακριβώς επειδή σκέφτονται αργά, απλά και «αντρικά», χωρίς να πνίγονται σε υποθέσεις και σενάρια.Υπάρχει όμως ένα ακόμα βασικό γνώρισμα. Τόσο στις ιστορίες του Χαρίτου, όσο και σε εκείνες του επίσης αγαπημένου Μονταλμπάνο, δημιούργημα του Ιταλού συγγραφέα Αντρέα Καμιλέρι, εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι τόσο το ποιος σκότωσε ή το πώς σκότωσε, όσο το περιβάλλον στο οποίο διαπράχθηκε το έγκλημα. Το κύριο μέλημα του Μάρκαρη και του Καμιλέρι, για όποιον μπορεί να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές, είναι να θίξουν τα κακώς κείμενα της εποχής τους.Έτσι, μολονότι το αστυνομικό μεσογειακό μυθιστόρημα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί εμπορικά τα ευπώλητα αναγνώσματα των σκανδιναβικών χωρών, προτάσσει ένα αίτημα δικαίου, που δίνει στις ιστορίες μια κοινωνικοπολιτική διάσταση και μια συναισθηματική ραχοκοκαλιά. Την ώρα που όλοι ανεξαιρέτως οι συγγραφείς αστυνομικού έχουν ως κύριο μέλημά τους το σασπένς, οι μεσογειακοί μπορούν να δουν και λίγο βαθύτερα. Στην καρδιά του προβλήματος - και στην ελπίδα για έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Το νέο βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη θα το βρείτε εδώ.Το νέο βιβλίο του Αντρέα Καμιλλέρι θα το βρείτε εδώ.Για περισσότερη αστυνομική λογοτεχνία δείτε εδώ.
Τι κάνει όμως τους ήρωες του μεσογειακού νουάρ συμπαθητικούς; Καταρχάς, μας θυμίζουν ανθρώπους που γνωρίζουμε και βλέπουμε γύρω μας. Είναι τυπικοί μικροαστοί, δέσμιοι της οικογενειακής ρουτίνας, αλλά ταυτόχρονα τίμιοι και δίκαιοι, σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η απάτη. Είναι επίσης άνθρωποι που καταφέρουν να βρίσκουν λύσεις σε φαινομενικά άλυτα μυστήρια ακριβώς επειδή σκέφτονται αργά, απλά και «αντρικά», χωρίς να πνίγονται σε υποθέσεις και σενάρια.Υπάρχει όμως ένα ακόμα βασικό γνώρισμα. Τόσο στις ιστορίες του Χαρίτου, όσο και σε εκείνες του επίσης αγαπημένου Μονταλμπάνο, δημιούργημα του Ιταλού συγγραφέα Αντρέα Καμιλέρι, εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι τόσο το ποιος σκότωσε ή το πώς σκότωσε, όσο το περιβάλλον στο οποίο διαπράχθηκε το έγκλημα. Το κύριο μέλημα του Μάρκαρη και του Καμιλέρι, για όποιον μπορεί να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές, είναι να θίξουν τα κακώς κείμενα της εποχής τους.Έτσι, μολονότι το αστυνομικό μεσογειακό μυθιστόρημα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί εμπορικά τα ευπώλητα αναγνώσματα των σκανδιναβικών χωρών, προτάσσει ένα αίτημα δικαίου, που δίνει στις ιστορίες μια κοινωνικοπολιτική διάσταση και μια συναισθηματική ραχοκοκαλιά. Την ώρα που όλοι ανεξαιρέτως οι συγγραφείς αστυνομικού έχουν ως κύριο μέλημά τους το σασπένς, οι μεσογειακοί μπορούν να δουν και λίγο βαθύτερα. Στην καρδιά του προβλήματος - και στην ελπίδα για έναν πιο δίκαιο κόσμο.Το νέο βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη θα το βρείτε εδώ.Το νέο βιβλίο του Αντρέα Καμιλλέρι θα το βρείτε εδώ.Για περισσότερη αστυνομική λογοτεχνία δείτε εδώ.
