Αφιέρωμα - Ισπανία

"Η Ισπανία είναι μια χώρα με πλούσια λογοτεχνική παράδοση και αυτό κυρίως γιατί περικλείει λογοτεχνία των τεσσάρων γλωσσών της (ισπανική, καταλανική, γαλικιανική και βασκική). Με τον όρο "ισπανική λογοτεχνία" δηλώνουμε μόνο τα λογοτεχνικά κείμενα του γράφτηκαν από τον 12ο αιώνα μέχρι σήμερα και μάλιστα πρέπει να τονιστεί ότι είχε μεγάλη αλληλεπίδραση με την Λατινική Αμερική. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην κορυφή, όχι μόνο της ισπανικής λογοτεχνίας, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, ανήκει ο Ισπανός Μιγκέλ ντε Θερβάντες (1547-1616). Το έργο του συγκαταλέγεται στην «χρυσή εποχή» (1492-1648) όπου παρατηρήθηκε άνθηση στις τέχνες. Ο "Δον Κιχώτης", το διασημότερο έργο του, μεταφράστηκε σε πάνω από 60 γλώσσες. Ακολουθούν άξιοι συνεχιστές όπως ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898-1936) που ήταν ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ’27», ομάδα συγγραφέων που προσέγγισε την ευρωπαϊκή αβάν-γκαρντ. Ο Λόπε δε Βέγα (1562-1635) ένας θεατρικός συγγραφέας και ποιητής. Ο Τομάς Σεγόβια (1927-2011) υπήρξε συγγραφέας, ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής, δραματουργός, δοκιμιογράφος και κριτικός. Ο Μιγκέλ ντε Ουναμούνο (1864-1936) πολυτάλαντος ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος και φιλόσοφος. Το πιο γνωστό του μυθιστόρημα είναι το "Άμπελ Σάντσεθ". Ομοίως φημισμένο μυθιστόρημά του είναι το «Καταχνιά», ο ίδιος σπούδασε στην Φιλοσοφική σχολή της Μαδρίτης και το 1891 γίνεται καθηγητής Ελληνικών στο πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκας και το 1901 πρύτανής του! Ο Αγουστίν Γκαρθία Κάλβο (1926-2012) ήταν ο διανοητής, φιλόσοφος, γλωσσολόγος, συγγραφέας και ακαδημαϊκός. Υπήρξε ένας από τους πιο πολυπράγμονες διανοητές της Ισπανίας του 20ού αιώνα με το έργο του να περιλαμβάνει ευρείς τομείς της κουλτούρας, από την πολιτική μέχρι τη γλωσσολογία και της αρχαία ελληνικής γραμματείας. Επίσης ο Πίο Μπαρόχα (1872-1956) μυθιστοριογράφος που κατέχει εξέχουσα θέση στην λεγόμενη "Γενιά του ’98". Σε συνέχεια είναι ο Μόδεστος Λαφουέντε, ιστορικός και σατυρικός συγγραφέας (1806-1866) όπως και ο Χαθίντο Μπεναβέντε Μαρτίνεθ (1866-1954) ένας από τους σπουδαιότερους δραματουργούς του 20ού αιώνα. Το 1922 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας "για τον χαρούμενο τρόπο με τον οποίο συνέχισε τις λαμπρές παραδόσεις της Ισπανικής δραματουργίας". Ο Άνζελ Γκιμερά (1845-1924) ο συγγραφέας που έγραψε στην καταλανική γλώσσα. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της καταλανικής λογοτεχνικής αναγέννησης, έγραψε κυρίως θεατρικά έργα. Επίσης ο Αντόνιο Ματσάδο (1875-1939) που ήταν ποιητής (γενιά του 98), ο Γκαβριέλ Μιρό Φερέρ (1878-1930) που υπήρξε σημαντικός πεζογράφος. Η Ροσαλία ντε Κάστρο (1837-1885), μια από τις σπουδαίες συγγραφείς σε γαλικιανή γλώσσα. Θεωρείται η σημαντικότερη μορφή του Rexurdimento, της αναγέννησης της γαλικιανής γλώσσας. Σημαντικός και ο Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε Γκουτιέρεθ (1951-σημερα) ανήκει στους εξαιρετικούς συγγραφείς και δημοσιογράφος στο επάγγελμα. Ο Χοσέ Μανουέλ Καστανιόν (1920-2001), σπουδαίος συγγραφέας με μεγάλο πάθος του η ποίηση. Επίσης ξεχωρίζουν οι Χουάν Ραμόν Χιμένεθ (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1956), Καμίλο Χοσέ Θέλα (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1989) και ο Ζάουμε Καμπρέ που είναι συγγραφέας και σεναριογράφος και από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς στην καταλανική γλώσσα παγκοσμίως. Βιβλία του μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες. Εν κατακλείδι, προσπαθήσαμε με χαρτογραφήσουμε μια σπουδαία, τόσο σε πολιτισμό όσο και σε κουλτούρα, χώρα από εξέχουσες προσωπικότητες και δώσαμε ένα μικρό στίγμα τους... Αφήνουμε λοιπόν όλους εσάς να ανακαλύψετε το μεγαλείο αυτών των ογκόλιθων της πεζογραφίας!Καλή σας ανάγνωση!"

Φωτεινή ΜουρατίδουΠροϊστάμενη Τμήματος ΨυχαγωγίαςPublic Χαλανδρίου