Γιάννης Μαρής: Ο “πατέρας” του ελληνικού νουάρ

Ο Γιάννης Μαρής θεωρείται κατά πολλούς ο μεγάλος κύριος της αστυνομικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα. Μετά το τέλος του πολέμου ακολούθησε το επάγγελμα του δημοσιογράφου αρθρογραφώντας στην εφημερίδα «Μάχη». Διέθετε φλογερή πένα, γεγονός το οποίο ενόχλησε και εξορίστηκε για ένα διάστημα στο Γυάρο. Μετά την απελευθέρωσή του, ο Μαρής πέρασε στις εφημερίδες Απογευματινή και Ακρόπολις. Από το 1953 ο Μαρής, παράλληλα με τη δημοσιογραφία θα ασχοληθεί με ένα διαφορετικό είδος γραφής: Το αστυνομικό μυθιστόρημα. Η αρχή γίνεται με το περίφημο "Έγκλημα στο Κολωνάκι" στο περιοδικό «Οικογένεια» το οποίο ήταν εικονογραφημένο και δεν άργησε να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστές τους Χρήστο Τσαγανέα, Μάρω Κοντού, Διονύση Παπαγιαννόπουλο και Ανδρέα Μπάρκουλη. Στη συνέχεια, το 1954 δημοσίευσε στην Απογευματινή, επίσης σε συνέχειες, το "Έγκλημα στα παρασκήνια". Ακολούθησαν δεκάδες μυθιστορήματα με πιο γνωστά ίσως τη "Μελωδία του θανάτου", "Μπούμερανγκ", "Έγκλημα στη Μύκονο", "Το καλοκαίρι του φόβου", "Εκείνη τη νύχτα", "Μία γυναίκα από το παρελθόν", "Ζήτημα ζωής και θανάτου", "Η κυρία της νύχτας", "Τα χέρια της Αφροδίτης" και άλλα. Το αστυνομικό μυθιστόρημα δεν αποτελούσε κάτι πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα καθώς ήδη από τα χρόνια του Μεσοπολέμου δημοσιεύονταν είτε αυτοτελή είτε σε συνέχειες ιστορίες Ελλήνων και ξένων συγγραφέων σε εφημερίδες. Όμως τα μυθιστορήματα του Μαρή αποτέλεσαν ένα ξεχωριστό είδος το οποίο άφησε εποχή, παρόλο που υπήρχαν και άλλοι συγγραφείς στο προσκήνιο. Στα περισσότερα μυθιστορήματά του ήρωας ήταν ο Αστυνόμος Γιώργος Μπέκας. Σαν φιγούρα ερχόταν σε αντίθεση με τους λαμπερούς πρωταγωνιστές των βιβλίων του οι οποίοι ενσάρκωναν την αστική τάξη της μεταπολεμικής Αθηναικής κοινωνίας. Μέσα από τα μυθιστορήματα του Γιάννη Μάρη αντικατοπτρίζεται η κοσμική Αθήνα του ’50 και του ’60. Αποτυπώνεται η μεταπολεμική κοινωνία και τα πάθη της Κατοχικής περιόδου μέσα από τις φιγούρες ατόμων με σκοτεινό παρελθόν, πλούτη και λαμπερή ζωή. Πρωταγωνιστές συνήθως είναι εφοπλιστές, μοιραίες γυναίκες, τυχοδιώκτες, δωσίλογοι της Κατοχής αλλά και καλλιτέχνες. Μέσα από την αστυνομική πλοκή ο συγγραφέας ξεδίπλωνε τη μεταπολεμική Αθήνα καθιερώνοντας ουσιαστικά το «αθηναικό μυθιστόρημα». Η απλή και μεστή γραφή του μαγνήτισαν το αναγνωστικό κοινό. Έγραφε πάντοτε χειρόγραφα και σπάνια χρησιμοποιούσε γραφομηχανή ενώ ποτέ δεν κρατούσε σημειώσεις. Σύντομα οι ιστορίες του σταμάτησαν να δημοσιεύονται στην Απογευματινή και άρχισαν να εκδίδονται από τις εκδόσεις Ατλαντίς ενώ αρκετές ακόμα έγιναν ταινίες. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι τα βιβλία του εκπροσωπούν μια ολόκληρη εποχή. Δεν άφησε ποτέ τη δημοσιογραφία και πέθανε το Νοέμβριο του 1979."

Τζέμα ΔεσύλλαΣύμβουλος Πωλήσεων ΒιβλίουPublic Περιστερίου