Το Φεστιβάλ ΛΕΑ, το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας, η Σχολή Ιβηροαμερικανικών Γλωσσών και Πολιτισμών Abanico και το βιβλιοπωλείο Public διοργανώνουν online λογοτεχνικές συναντήσεις με Ιβηροαμερικανούς συγγραφείς, έργα των οποίων εκδόθηκαν πρόσφατα στα ελληνικά, μέσα από τη σελίδα Facebook του Public. Οι εκδηλώσεις μεταδίδονται στα ισπανικά με διαδοχική μετάφραση στα ελληνικά.
Ο Αργεντινός συγγραφέας Κίκε Φεράρι συζητά online με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Κώστα Θ. Καλφόπουλο, την Τρίτη 23 Ιουνίου στις 20.00, για το βιβλίο του «Από μακριά μοιάζουν με μύγες», που εκδόθηκε πρόσφατα στα ελληνικά, σε μετάφραση της Άννας Βερροιοπούλου.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Αργεντινής στην Ελλάδα και την υποστήριξη του Ινστιτούτου Θερβάντες, της σχολής Abanico, του βιβλιοπωλείου Public και των εκδόσεων Καστανιώτη.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Ο κύριος Μάτσι, ιδιοκτήτης μιας μικρής αυτοκρατορίας στην Αργεντινή, αποτελεί την ιδανική ενσάρκωση της επιτυχίας και της αλαζονείας. Έκανε περιουσία στα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας και εδραιώθηκε κατά την περίοδο των δύο πρώτων δημοκρατικών κυβερνήσεων, μέσω του γάμου του με την κόρη ενός ισχυρού γαιοκτήμονα. Αυτό ωστόσο καθόλου δεν τον εμποδίζει να τραβιέται με όμορφες γυναίκες που υποκύπτουν στα καπρίτσια του. Έχει μια BMW, μια συλλογή από τριακόσιες γραβάτες και δέκα εκατομμύρια δολάρια στην τράπεζα. Η κοκαΐνη και το «μπλε χαπάκι» τού επιτρέπουν όχι μόνο να ξεφεύγει από τη γκρίνια της γυναίκας του αλλά και από τις αδυναμίες των παιδιών του, που δεν του μοιάζουν καθόλου. Κυρίως όμως τον βοηθούν να ξεχνά τους πάμπολλους εχθρούς του, που για εκείνον δεν είναι παρά έντομα τα οποία «από μακριά μοιάζουν με μύγες». Ώσπου μια μέρα, βρίσκει στο πορτμπαγκάζ της BMW ένα πτώμα, δεμένο με τις χειροπέδες με το ροζ γουνάκι που χρησιμοποιεί στις ερωμένες του. Και τότε αρχίζει μια άλλη ιστορία. Με τούτο το πρωτότυπο, εκρηκτικό μυθιστόρημα ο Κίκε Φερράρι ρίχνει μια δυνατή γροθιά στα σαγόνια του αναγνώστη.
Who is who:
Ο Κίκε Φεράρι (Kike Ferrari) γεννήθηκε το 1972 στο Μπουένος Άιρες. Κείμενά του δημοσιεύονται σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και διάφορες ιστοσελίδες, σε Λατινική Αμερική και Ευρώπη. Γράφει επίσης τακτικά στην εφημερίδα του συνδικάτου των εργαζομένων στο μετρό του Μπουένος Άιρες, με το οποίο έχει και ο ίδιος μόνιμη εργασιακή σχέση, καταφέρνοντας να συμβιβάζει τη συγγραφή με τον καθαρισμό του σταθμού «Ουρουγουάη» της γραμμής Β. Έχουν κυκλοφορήσει τα μυθιστορήματά του Operación Bukofski, Lo que no fue (Πρώτη Διάκριση στο Premio Casa de las Américas το 2009), Punto ciego, το οποίο έγραψε από κοινού με τον Juan Mattio και η συλλογή διηγημάτων Nadie es inocente.
Το 2012 με το «Από μακριά μοιάζουν με μύγες» απέσπασε το Βραβείο Silverio Cañada για το Καλύτερο Ισπανόφωνο Αστυνομικό Μυθιστόρημα (Ópera Prima) στην ετήσια φεστιβαλική Εβδομάδα Νουάρ Λογοτεχνίας (Semana Negra) της Χιχόν. Το βιβλίο έγινε αμέσως σημείο αναφοράς με φανατικό κοινό.