25 Ιουνίου , 2015 • 4 MINS READ
Το Game οf Thrones στις εκδόσεις Μεταίχμιο!
Περίληψη: Στη μεγαλειώδη επική παράδοση της λογοτεχνίας του φανταστικού, ο George R. R....
Στη μεγαλειώδη επική παράδοση της λογοτεχνίας του φανταστικού, ο George R. R. Martin είναι με διαφορά ο καλύτερος.
Προκαλεί επιδημίες αϋπνίας με την καταιγιστική ένταση των βιβλίων του, άπειρες συγκινήσεις, σοκ και πολλά άλλα δυνατά συναισθήματα -όποιος έχει διαβάσει τα βιβλία του, ξέρει... Ο πολυβραβευμένος Martin, λοιπόν, συγγραφέας του έπους φαντασίας "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου", πάνω στο οποίο βασίστηκε το «Game of Thrones», προσγειώθηκε τον Ιούνιο στις εκδόσεις Μεταίχμιο με δύο βιβλία που θα σε συναρπάσουν. Για τους νεαρότερους αναγνώστες, "O Δράκος του πάγου", το μοναδικό εφηβικό βιβλίο που έγραψε ο George R. R. Martin, το οποίο λειτουργεί ως μια εισαγωγή στη λογοτεχνία του φανταστικού, με εικονογράφηση του Luis Royo, του διάσημου Ισπανού ζωγράφου και σχεδιαστή κόμικς. Για τους μεγαλύτερους, "O Ιππότης των Επτά Βασιλείων", το εξαιρετικό προοίμιο του «Game of Thrones», τρεις ιστορίες που εκδίδονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, σε έναν τόμο. Η συγκεκριμένη έκδοση κυκλοφόρησε πρώτα στην Ελλάδα, ενώ στην Αμερική αναμένεται το φθινόπωρο.
Αν, λοιπόν, είσαι κι εσύ της...σχολής Martin και ψάχνεις το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα που θα "καταβροχθίσεις" (μιας και το The Winds Of Winter, ένας θεός ξέρει πότε θα τελειώσει), τότε τα δύο αυτά βιβλία είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεσαι. Κι αν δεν πιστεύεις εμάς, τότε ο μεταφραστής του Ιππότη των Επτά Βασιλείων, Ανδρέας Μιχαηλίδης, είναι σίγουρο πως θα σε πείσει!
"Ο κόσμος του Game of Thrones είναι σήμερα πασίγνωστος, ένα από τα πιο λαμπρά πετράδια στο στέμμα της φανταστικής λογοτεχνίας, γεμάτος με στοιχεία που κινούν όλα μας τα αισθήματα, από την ανάταση και την αίσθηση του επικού μέχρι όλα τα στάδια του πένθους: άρνηση, οργή, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή. Προοδευτικά δε, ο κόσμος του George R. R. Martin φαίνεται να γεμίζει με στοιχεία της δεύτερης κατηγορίας, που προοιωνίζουν την έλευση του τρόμου και του σκότους, όχι σε κάποια ασαφή στιγμή, όπως κάνουν συχνά οι προφητείες, αλλά μεθαύριο, αύριο, τώρα.
Ο Ιππότης των Επτά Βασιλείων ή οι Περιπέτειες του Ντανκ και του Εγκ, όπως είναι γνωστές οι επιμέρους νουβέλες, λαμβάνουν χώρα περίπου ενενήντα χρόνια πριν από τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο Game of Thrones. Είναι ο ίδιος κόσμος κι όμως τόσο διαφορετικός, λες κι η ιστορία κρατάει την ανάσα της από τη στιγμή που πέθανε η τελευταία δράκαινα μέχρι την επανεμφάνιση των δράκων στο Γουέστερος. Όσο οι δράκοι λείπουν, οι άνθρωποι αναλαμβάνουν να γεμίσουν το κενό, αναζητώντας –κι ενίοτε νιώθοντας– δράκους με τη μορφή ανθρώπων, πράγμα που συχνά οδηγεί σε αιματοχυσία.Είναι ο αιώνας των εμφύλιων συρράξεων μεταξύ των Δρακοβασιλιάδων και των Μπλάκφαϊρ, των μπάσταρδων γιων ενός ανάξιου βασιλιά, κι όμως, συγκριτικά με το «παρόν» του Γουέστερος είναι μια πιο αγνή εποχή, όπου η ανδρεία και η τιμή είναι λέξεις με πραγματικό βάρος, όπου η δίκη διά μονομαχίας ακολουθεί τους κανόνες της ιπποσύνης, δίχως φτηνά κόλπα. Θα έλεγε κανείς πως είναι μια αρθουριανή εποχή, η οποία βρίθει από στοιχεία του ιπποτικού ρομάντζου, πλεγμένα σε ζευγάρια αντιθέσεων και πάντα με δόσεις ωμού μεσαιωνικού ρεαλισμού και ανατροπών, για τις οποίες φημίζεται ο συγγραφέας.Έτσι, ο Ντανκ, δεκάξι χρονών, «μεγαλόσωμος και δυνατός σαν βόνασος, αργόστροφος και με κεφάλι χοντρό σαν τείχος κάστρου», γίνεται ήρωας πολύ πιο απρόσμενος από έναν Πέρσιβαλ ή έναν Γκάλαχαντ – ένας αγράμματος χωριάτης που ενστερνίζεται τις αξίες της ιπποσύνης πολύ περισσότερο από τους ευγενείς και τους άρχοντες που συναντά. Αυτό το αφελές κι ενίοτε άξεστο πλάσμα, γέννημα θρέμμα του βόρβορου του Κινγκς Λάντινγκ, με την απλότητα, την ταπεινότητα, την πηγαία αίσθηση του σωστού και του λάθους και με γνώμονα τα όσα έμαθε από έναν μάλλον άσημο γερο-ιππότη, θα προστατέψει τους αδύναμους και θ’ αποτρέψει αιματοχυσίες. Αυτός ο έντιμος και φαινομενικά μπουνταλάς νεαρός θα γνωρίσει τους σπουδαιότερους ιππότες του καιρού του και θα πολεμήσει τόσο στο πλευρό τους όσο κι ενάντιά τους. Αυτός ο απένταρος και κουρελής ιππότης θα γίνει ο δάσκαλος ενός πρίγκιπα.Σε αυτή την ιστορία, κανένας ρόλος της ιπποτικής μυθοπλασίας δεν είναι ορφανός, όμως κάθε χαρακτήρας τον ενσαρκώνει κάπως αλλαγμένο. Ο Βασιλιάς, όταν είναι καλός και δίκαιος, είναι απόμακρος κι όταν είναι ανάξιος πλήττει τον τόπο του ακόμα και νεκρός. Ο Πρίγκιπας είναι πάντοτε κρυμμένος, πότε αυθάδης και πότε ευγενής, σχεδόν πάντα με προθέσεις που, όσο καλύτερες είναι, τόσο ταχύτερα οδηγούν στη συμφορά. Ο Μάγος είναι απών και πανταχού παρών, μισητός αλλά αναγκαίος, η Μάγισσα παρεξηγημένη, αλλά με καρδιά από πέτρα. Ο Δράκος, όταν φορά τις φολίδες του φανερά, είναι σκληρός, άκαρδος κι αιμοσταγής, ενώ όταν περπατά ανάμεσα στους ανθρώπους είναι σύντροφος και φίλος. Όσο για τον Ιππότη, συναντά την Ωραία Κόρη ξανά και ξανά: πότε τη χάνει, πότε δεν είναι ιδιαίτερα ωραία και πότε δίνεται σε άντρα πιο μεγάλο απ’ τον πατέρα της – μα ποτέ δε γίνεται δική του.Στο υφάδι αυτής της ιστορίας, το χέρι του πεπρωμένου είναι πολύ διακριτικό: μια βελονιά εδώ, μια ψαλιδιά εκεί, όμως όπως λέει ο Ντανκ: «Κάποιος νεκρός γερο-βασιλιάς έδωσε ένα σπαθί στον έναν γιο αντί στον άλλο, κι αποκεί άρχισαν όλα»." Ανδρέας Μιχαηλίδης
