27 Απριλίου , 2015 • 4 MINS READ
Γιώργος Πολυράκης: "Όταν υπάρχουν άνθρωποι"
Περίληψη: Ο Γιώργος Πολυράκης μας μιλάει για το νέο του βιβλίο, "Όταν υπάρχουν άνθρωποι". Εγκλωβισμένη σε ένα...
Ο Γιώργος Πολυράκης μας μιλάει για το νέο του βιβλίο, "Όταν υπάρχουν άνθρωποι".Εγκλωβισμένη σε ένα γάμο που δεν επέλεξε η ίδια, η Ισμήνη Κονταξή θα ανακαλύψει τη θύελλα των συναισθημάτων που κρύβει η ερωτική επαφή μόλις ένα χρόνο πριν την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου και ενώ είναι ήδη οκτώ χρόνια παντρεμένη. Όταν θα ξεσπάσει ο πόλεμος, μοναδική της παρηγοριά θα είναι τα όνειρά της, τα οποία θα κάνει κοιτάζοντας το φεγγάρι. Το τέλος του πολέμου θα τη βρει έτοιμη να κάνει μια νέα αρχή, αφού πρώτα αναμετρηθεί με τις επιλογές που έκανε τις δύσκολες μέρες της Κατοχής, όταν η ανθρώπινη ζωή δεν είχε αξία.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινή ιστορία, από τον βραβευμένο συγγραφέα Γιώργο Πολυράκη, ο οποίος, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του στο Public Συντάγματος, στις 30 Απριλίου, γράφει αποκλειστικά στο Public Blog για το τι συμβαίνει τελικά "Όταν υπάρχουν άνθρωποι", αλλά και όλα όσα χρειάζεται και θέλουμε να ξέρουμε πριν το διαβάσουμε!"Tην ιδέα για τούτο το μυθιστόρημα μου έδωσε η υπεύθυνη του εκδοτικού τμήματος των εκδόσεων ΨΥΧΟΓΙΟΣ και εκλεκτή φίλη Αγγέλα Σωτηρίου, η οποία, όταν διάβασε το θεατρικό έργο που είχα γράψει στην τελευταία τάξη του Λυκείου, μου είπε επί λέξει: «Tο θεατρικό έργο μπορεί να αποτελέσει τον πυρήνα για ένα μυθιστόρημα. Έχει πλοκή, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και εκτυλίσσεται σε μία ενδιαφέρουσα εποχή. Σκεφτείτε το!» Δε χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Στο κλάσμα του δευτερολέπτου που μεσολάβησε μέχρι να σβήσει από τα αυτιά μου ο ήχος της φωνής της Αγγέλας, το είχα αποφασίσει. Ωστόσο, όποιος διαβάσει το μυθιστόρημα –στο οποίο έδωσα τον τίτλο «Όταν υπάρχουν άνθρωποι»– και το θεατρικό έργο, οι μόνες ομοιότητες που θα βρει ανάμεσά τους είναι η εποχή κατά την οποία εκτυλίσσεται ο μύθος, δύο ονόματα πρωταγωνιστών και ένα χρυσό μενταγιόν, το οποίο θα παίξει καθοριστικό ρόλο.Το μυθιστόρημα βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία, η οποία διαδραματίστηκε στην Αθήνα και στο Κάιρο τον καιρό της Γερμανικής Κατοχής, και στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν ο Γερμανός ναύαρχος Φον Κανάρις και ο Αλέξανδρος Μπαχάουερ, αδελφός της γνωστής πιανίστριας. Οι περισσότεροι από τους ήρωες που παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου είναι υπαρκτά πρόσωπα και λίγοι μόνο αποτελούν προϊόντα μυθοπλασίας. Ανάμεσα στους τελευταίους είναι και ο Αλέξανδρος Κονταξής και η Ισμήνη, οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος.Πριν αρχίσω να γράφω, ανέτρεξα σε πολλές ιστορικές πηγές, επειδή επρόκειτο να κινηθώ σε μια εποχή την οποία δεν είχα ζήσει και, άρα, δεν είχα προσωπικές εμπειρίες και βιώματα. Ωστόσο, οι πληροφορίες που συγκέντρωσα ήταν τόσο πλούσιες, ώστε γράφοντας είχα την αίσθηση ότι ζούσα εκείνη τη δύσκολη εποχή, ότι βίωνα τον φόβο, την πείνα, το μίσος για τους μαυραγορίτες, ότι συναναστρεφόμουν τους δωσίλογους και τους χαφιέδες, ότι έπαιρνα μέρος σε αδελφοκτόνα κινήματα αλλά και σε αξεπέραστους Γοργοποτάμους. Αλλά και ότι, γράφοντας, ζούσα τον έρωτα του Αλέξανδρου με την Ισμήνη. Έναν μεγάλο έρωτα που τους ένωσε και τους κράτησε γερά σ’ εκείνη τη δύσκολη εποχή όπου η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμίαν αξία.Γράφοντας για τον έρωτα του Αλέξανδρου με την Ισμήνη, έκανα σκέψεις ασυνήθιστες κι έλεγα μέσα μου ότι ο έρωτας πηγάζει από τον ζωοδότη ήλιο, ότι στον ήλιο βρίσκεται ο θρόνος του, επειδή μια εκδήλωση του ήλιου είναι η ζωή, και ο έρωτας είναι η δύναμη που τη διαιωνίζει. Αυτή η δύναμη είναι που φέρνει το αναστάτωμα, που δίνει ένα ξέφρενο ρυθμό στους χτύπους της καρδιάς, που θαμπώνει τα μάτια μ’ ένα εκτυφλωτικό φως και που κάνειόλες τις αισθήσεις μας τις κρυφές να έρχονται και να σπάζουν σαν κύματα. Ο έρωτας είναι η πηγή κάθε παράστασης, αυτός μας κυριεύει από το λίκνο ως το τέλος της ζωής μας, αυτός επηρεάζει τις πράξεις μας και καθοδηγεί τα πάθη μας. Και, σε τελική ανάλυση, ο έρωτας είναι όλη εκείνη η ενέργεια και η τεράστια δύναμη που εξαγιάζει το σμίξιμο ενός άνδρα με μια γυναίκα. Ο έρωτας είναι εκείνο το υπέρτατο μυστήριο που ξυπνάει τη μεγαλύτερη χαρά, που χτυπάει την πύλη της ζωής, στεφανώνοντας με την εκμηδένιση της τελικής στιγμής το ερωτικό παραλήρημα.Οι ήρωες του μυθιστορήματός μου έζησαν σε μια δύσκολη εποχή. Αλλά δύσκολες εποχές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο θα υπάρχουν άνθρωποι. Μια πολύ δύσκολη εποχή βιώνουμε σήμερα. Η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι κρίση κοινωνική, αλλά είναι αδόκιμος ο όρος «ανθρωπιστική» που χρησιμοποιείται κατά κόρον από δημοσιογράφους και πολιτικούς όταν αναφέρονται σ’ αυτήν. «Ανθρωπισμός» σημαίνει συμπεριφορά που αρμόζει στον άνθρωπο, αγάπη προς τον συνάνθρωπο, σημαίνει ανθρωπιά. «Ανθρωπιστής» είναι αυτός που ασπάζεται τις αρχές του ανθρωπισμού. «Ανθρωπιστικός/ή/ό» είναι ό,τι σχετίζεται με τον ανθρωπισμό, ό,τι έχει σχέση με φιλανθρωπία.Μια εκδήλωση είναι ανθρωπιστική όταν σκοπό έχει να συγκεντρωθούν χρήματα που θα δοθούν π.χ. σ’ ένα ορφανοτροφείο. Αλλά το να φορτωθεί κάποιος εκρηκτικά και να ανατιναχθεί προκαλώντας τον θάνατο δεκάδων αθώων είναι έγκλημα, είναι τραγωδία, όχι όμως «ανθρωπιστική» τραγωδία ή ανθρωπιστική καταστροφή, όπως έχω ακούσει πάμπολλες φορές στις ειδήσεις στην τηλεόραση.Με το μυθιστόρημά μου θέλω να περάσω ένα μήνυμα με διαχρονική αξία: όταν υπάρχουν άνθρωποι με σεβασμό και πίστη σε υψηλές αξίες, δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε σε μια άνοιξη πραγματική, ύστερα από τη δίνη του χειμώνα."Γιώργος Πολυράκης 
Για το νέο βιβλίο του Γιώργου Πολυράκη θα μιλήσει στις 30 Απριλίου, στο Public Συντάγματος, ο συγγραφέας Θοδωρής Παπαθεοδώρου, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσει η ηθοποιός Κωνσταντίνα Τζώρτζη. Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση. Το βιβλίο "Όταν υπάρχουν άνθρωποι" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και θα το βρείτε εδώ.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινή ιστορία, από τον βραβευμένο συγγραφέα Γιώργο Πολυράκη, ο οποίος, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του στο Public Συντάγματος, στις 30 Απριλίου, γράφει αποκλειστικά στο Public Blog για το τι συμβαίνει τελικά "Όταν υπάρχουν άνθρωποι", αλλά και όλα όσα χρειάζεται και θέλουμε να ξέρουμε πριν το διαβάσουμε!"Tην ιδέα για τούτο το μυθιστόρημα μου έδωσε η υπεύθυνη του εκδοτικού τμήματος των εκδόσεων ΨΥΧΟΓΙΟΣ και εκλεκτή φίλη Αγγέλα Σωτηρίου, η οποία, όταν διάβασε το θεατρικό έργο που είχα γράψει στην τελευταία τάξη του Λυκείου, μου είπε επί λέξει: «Tο θεατρικό έργο μπορεί να αποτελέσει τον πυρήνα για ένα μυθιστόρημα. Έχει πλοκή, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και εκτυλίσσεται σε μία ενδιαφέρουσα εποχή. Σκεφτείτε το!» Δε χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Στο κλάσμα του δευτερολέπτου που μεσολάβησε μέχρι να σβήσει από τα αυτιά μου ο ήχος της φωνής της Αγγέλας, το είχα αποφασίσει. Ωστόσο, όποιος διαβάσει το μυθιστόρημα –στο οποίο έδωσα τον τίτλο «Όταν υπάρχουν άνθρωποι»– και το θεατρικό έργο, οι μόνες ομοιότητες που θα βρει ανάμεσά τους είναι η εποχή κατά την οποία εκτυλίσσεται ο μύθος, δύο ονόματα πρωταγωνιστών και ένα χρυσό μενταγιόν, το οποίο θα παίξει καθοριστικό ρόλο.Το μυθιστόρημα βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία, η οποία διαδραματίστηκε στην Αθήνα και στο Κάιρο τον καιρό της Γερμανικής Κατοχής, και στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν ο Γερμανός ναύαρχος Φον Κανάρις και ο Αλέξανδρος Μπαχάουερ, αδελφός της γνωστής πιανίστριας. Οι περισσότεροι από τους ήρωες που παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου είναι υπαρκτά πρόσωπα και λίγοι μόνο αποτελούν προϊόντα μυθοπλασίας. Ανάμεσα στους τελευταίους είναι και ο Αλέξανδρος Κονταξής και η Ισμήνη, οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος.Πριν αρχίσω να γράφω, ανέτρεξα σε πολλές ιστορικές πηγές, επειδή επρόκειτο να κινηθώ σε μια εποχή την οποία δεν είχα ζήσει και, άρα, δεν είχα προσωπικές εμπειρίες και βιώματα. Ωστόσο, οι πληροφορίες που συγκέντρωσα ήταν τόσο πλούσιες, ώστε γράφοντας είχα την αίσθηση ότι ζούσα εκείνη τη δύσκολη εποχή, ότι βίωνα τον φόβο, την πείνα, το μίσος για τους μαυραγορίτες, ότι συναναστρεφόμουν τους δωσίλογους και τους χαφιέδες, ότι έπαιρνα μέρος σε αδελφοκτόνα κινήματα αλλά και σε αξεπέραστους Γοργοποτάμους. Αλλά και ότι, γράφοντας, ζούσα τον έρωτα του Αλέξανδρου με την Ισμήνη. Έναν μεγάλο έρωτα που τους ένωσε και τους κράτησε γερά σ’ εκείνη τη δύσκολη εποχή όπου η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμίαν αξία.Γράφοντας για τον έρωτα του Αλέξανδρου με την Ισμήνη, έκανα σκέψεις ασυνήθιστες κι έλεγα μέσα μου ότι ο έρωτας πηγάζει από τον ζωοδότη ήλιο, ότι στον ήλιο βρίσκεται ο θρόνος του, επειδή μια εκδήλωση του ήλιου είναι η ζωή, και ο έρωτας είναι η δύναμη που τη διαιωνίζει. Αυτή η δύναμη είναι που φέρνει το αναστάτωμα, που δίνει ένα ξέφρενο ρυθμό στους χτύπους της καρδιάς, που θαμπώνει τα μάτια μ’ ένα εκτυφλωτικό φως και που κάνειόλες τις αισθήσεις μας τις κρυφές να έρχονται και να σπάζουν σαν κύματα. Ο έρωτας είναι η πηγή κάθε παράστασης, αυτός μας κυριεύει από το λίκνο ως το τέλος της ζωής μας, αυτός επηρεάζει τις πράξεις μας και καθοδηγεί τα πάθη μας. Και, σε τελική ανάλυση, ο έρωτας είναι όλη εκείνη η ενέργεια και η τεράστια δύναμη που εξαγιάζει το σμίξιμο ενός άνδρα με μια γυναίκα. Ο έρωτας είναι εκείνο το υπέρτατο μυστήριο που ξυπνάει τη μεγαλύτερη χαρά, που χτυπάει την πύλη της ζωής, στεφανώνοντας με την εκμηδένιση της τελικής στιγμής το ερωτικό παραλήρημα.Οι ήρωες του μυθιστορήματός μου έζησαν σε μια δύσκολη εποχή. Αλλά δύσκολες εποχές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο θα υπάρχουν άνθρωποι. Μια πολύ δύσκολη εποχή βιώνουμε σήμερα. Η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι κρίση κοινωνική, αλλά είναι αδόκιμος ο όρος «ανθρωπιστική» που χρησιμοποιείται κατά κόρον από δημοσιογράφους και πολιτικούς όταν αναφέρονται σ’ αυτήν. «Ανθρωπισμός» σημαίνει συμπεριφορά που αρμόζει στον άνθρωπο, αγάπη προς τον συνάνθρωπο, σημαίνει ανθρωπιά. «Ανθρωπιστής» είναι αυτός που ασπάζεται τις αρχές του ανθρωπισμού. «Ανθρωπιστικός/ή/ό» είναι ό,τι σχετίζεται με τον ανθρωπισμό, ό,τι έχει σχέση με φιλανθρωπία.Μια εκδήλωση είναι ανθρωπιστική όταν σκοπό έχει να συγκεντρωθούν χρήματα που θα δοθούν π.χ. σ’ ένα ορφανοτροφείο. Αλλά το να φορτωθεί κάποιος εκρηκτικά και να ανατιναχθεί προκαλώντας τον θάνατο δεκάδων αθώων είναι έγκλημα, είναι τραγωδία, όχι όμως «ανθρωπιστική» τραγωδία ή ανθρωπιστική καταστροφή, όπως έχω ακούσει πάμπολλες φορές στις ειδήσεις στην τηλεόραση.Με το μυθιστόρημά μου θέλω να περάσω ένα μήνυμα με διαχρονική αξία: όταν υπάρχουν άνθρωποι με σεβασμό και πίστη σε υψηλές αξίες, δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε σε μια άνοιξη πραγματική, ύστερα από τη δίνη του χειμώνα."Γιώργος Πολυράκης Για το νέο βιβλίο του Γιώργου Πολυράκη θα μιλήσει στις 30 Απριλίου, στο Public Συντάγματος, ο συγγραφέας Θοδωρής Παπαθεοδώρου, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσει η ηθοποιός Κωνσταντίνα Τζώρτζη. Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση. Το βιβλίο "Όταν υπάρχουν άνθρωποι" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και θα το βρείτε εδώ.