Συνέντευξη με τον ψυχοθεραπευτή & συγγραφέα Τρύφωνα Ζαχαριάδη

Περίληψη: Ο διακεκριμένος ψυχοθεραπευτής, συνδιευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Παιδαγωγικής και τακτικός συνεργάτης δεκάδων φορέων, όπως το...

Ο διακεκριμένος ψυχοθεραπευτής, συνδιευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Παιδαγωγικής και τακτικός συνεργάτης δεκάδων φορέων, όπως το ΚΕΘΕΑ και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τρύφων Ζαχαριάδης, έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στη συνάδελφο Βικτωρία Αλεξίου και το Public Blog, αυτή τη φορά με την ιδιότητά του ως συγγραφέας και με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Τι Έγινε ρε Φωτεινή»:

Τα τελευταία χρόνια έχετε γράψει πετυχημένα δοκίμια σχετικά με τον ανθρώπινο ψυχισμό. Για ποιο λόγο ένας γνωστός ψυχοθεραπευτής να εκδώσει ένα μυθιστόρημα;

Η ασχολία μου με τη λογοτεχνία είναι παλιά υπόθεση. Ξεκινά το 1970. Είναι, όμως, αλήθεια ότι μέσα από την ιδιότητα του θεραπευτή συνήθως καλείσαι να κατανοήσεις συναισθηματικά τις ανάγκες των άλλων. Η ιδιότητα του μυθιστοριογράφου σου δίνει την ευχέρεια να σε «ακούσουν». Με την ψυχαναλυτική θεραπεία, δοκιμάζεις να ερμηνεύσεις και να αποσυμβολοποιήσεις τα μπερδεμένα συναισθήματα των ανθρώπων που σε εμπιστεύονται, έτσι ώστε σ’ ένα πλαίσιο επανόρθωσης να «αναγεννηθούν». Με το μυθιστόρημα «παίρνεις» χαρά, προκαλώντας «γέννηση» και συμβολοποιώντας ψηφίδα-ψηφίδα  τον ψυχισμό των ηρώων σου. Μιλάς μέσα από το «προφίλ» των ανθρώπων που δημιουργείς.

Υπάρχει σχέση του μυθιστορήματος με τα δοκίμιά σας;

Φυσικά, αφού τα πρόσωπα της μυθιστορίας του βιβλίου κινούνται στο μεταίχμιο της ιδιαιτερότητας του ανθρώπινου ψυχισμού. Θα μπορούσαν να εκληφθούν και ως εκτεταμένο κλινικό παράδειγμα από όσα υποστηρίζω στα δοκίμια.

Βοηθήστε μας λίγο να γνωρίσουμε το ύφος της γραφής και τα πρόσωπα του βιβλίου σας που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τον παιγνιώδη τίτλο: «ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΦΩΤΕΙΝΗ;».

Η αφήγηση γίνεται άμεσα από το ξεδίπλωμα των σκέψεων και αισθημάτων των πρωταγωνιστών. Ο λόγος είναι καθημερινός, ακολουθώντας τις αφτιασίδωτες λέξεις που έρχονται στο νου κάθε ανθρώπου και δεν έχουν ανάγκη εξωραϊσμού. Οι φιγούρες του βιβλίου εμπεριέχουν και το ηθικό και το ανήθικο και το δολοφόνο και τον άγιο. Είναι ο καθρέφτης όσων ζω και ζούμε σήμερα, παρά το γεγονός ότι οι ήρωες κινούνται χρονικά στα μισά περίπου της δεκαετίας του ’60! Πιο συγκεκριμένα στις 29 Δεκεμβρίου 1964, προπαραμονή Πρωτοχρονιάς, η Αγγελική και η Φωτεινή, δίδυμες, 35χρονες,  βιώνουν την καθημερινότητά τους αναζητώντας αισθήματα κι ένα διαφοροποιημένο αύριο. Η πρώτη πόρνη κι η δεύτερη θρησκευόμενη νοικοκυρά, ξεδιπλώνουν την προβλέψιμη ζωή τους. Μια δολοφονία ανατρέπει κάθε συνέχεια…

Γιατί οι ήρωές σας τοποθετούνται στη δεκαετία του ’60, αφού, όπως σχολιάσατε, ζουν ό,τι ζούμε και σήμερα.

Πράγματι, είναι μια  ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί τηρουμένων των κοινωνικών δεδομένων σε οποιαδήποτε εποχή. Εκ των υστέρων συνειδητοποίησα ότι επέλεξα να την τοποθετήσω και να την εξελίξω στη δεκαετία του ’60, όταν ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε η δική μου εφηβεία. Κάποιες φορές, όπως και στα σημερινά δυσφορικά και μίζερα χρόνια του τόπου μας, θέλεις να δραπετεύσεις σε πιο ελπιδοφόρες εποχές. Έτσι, η επιστροφή στην εφηβική περίοδο λειτούργησε  ως κάθαρση από τη δραματικότητα της ενήλικης ζωής. Χωρίς να παραβλέπω ότι η δεκαετία του ’60 είχε πολλές δοξαστικές ελπίδες και προδοτικές ανατροπές. Διατηρούσε, όμως, υποκειμενικά για εμένα το «φως της νεότητας».

Ως θεραπευτής και ως συγγραφέας, πολύ εμπεριστατωμένα, τι θα υποστηρίζατε ότι έχει ανάγκη ο ανθρώπινος ψυχισμός;

Το αυτονόητο: Η ανθρώπινη φύση τείνει να ολοκληρωθεί ως αίσθηση από την έφεσή της για ερωτική διέγερση, από την ανάγκη της για συναισθηματική οικειότητα και την επιθυμία για πίστη και σταθερή -με την ευρύτερη έννοια της ομάδας-οικογενειακή ζωή!

Τελικά, κ. Ζαχαριάδη, τι σας προσέφερε συναισθηματικά η συγγραφή αυτού του βιβλίου;

Μια ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση, ούτως ώστε να προσεγγίσω τις αγάπες και τις δολοφονίες μιας εποχής. Στη διαδρομή της ζωής μας, έτσι κι αλλιώς, βιώνουμε πολλές ταπεινώσεις. Αντί να δοκιμάσω να τις κατανοήσω, προτιμώ να τις εκτιμώ, μιας κι έτσι μ’ αφήνουν λιγάκι πιο έτοιμο μπροστά σ’ αυτές που θα ακολουθήσουν στην ανθρώπινη διαδρομή μας. Πιο απλά, η τέχνη -και κατ’ επέκταση η συγγραφή- αποτελεί έναν τρόπο για να διασώσεις εμπειρίες!
Τα βιβλία του κ.Ζαχαριάδη θα τα βρείτε στα φυσικά καταστήματα Public αλλά και στο Public.gr