Σαρλ Αζναβούρ: Το Public αποχαιρετά τον θρύλο της γαλλικής μουσικής

Περίληψη: Οι μουσικές και τα τραγούδια του μας κρατούσαν συντροφιά για χρόνια. Άλλοι μεγαλώσανε μ’ αυτά,...

Οι μουσικές και τα τραγούδια του μας κρατούσαν συντροφιά για χρόνια. Άλλοι μεγαλώσανε μ’ αυτά, άλλοι τα γνωρίσαμε στην πορεία: ένας πραγματικός θρύλος, ο Σαρλ Αζναβούρ, έφυγε από τη ζωή στα τα 94 του, ύστερα από μια λαμπρή καριέρα επτά δεκαετιών (συνέχιζε να δίνει – και το διαλαλούσε – έως και 250 συναυλίες το χρόνο!) και ύστερα από πωλήσεις 180 εκατ. δίσκων. Μια τεράστια απώλεια για το γαλλικό τραγούδι και τη μουσική εν γένει.Ο Αζναβούρ γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι από Αρμένιους, που μετανάστευσαν στη γαλλική πρωτεύουσα λόγω της γενοκτονίας στη χώρα τους. Από τους γονείς του έλαβε τα πρώτα μαθήματα μουσικής. Ο πατέρας του, Μικαέλ Αζναβουριάν, ήταν τραγουδιστής που εργαζόταν και ως μάγειρας και η μητέρα του, Κναν Μπαγδασαριάν, ηθοποιός. Οι πρώτες δημόσιες εμφανίσεις του – το πραγματικό του όνομα ήταν Βαγινάκ Αζναβουριάν – έλαβαν χώρα σε αρμενικές χοροεσπερίδες, όπου τραγουδούσαν ο πατέρας του με τη μεγαλύτερη αδελφή του, Αΐντα, και ο μικρός Σαρλ χόρευε.Εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 9 ετών για να γίνει ηθοποιός, παρότι οι γονείς του είχαν διαφορετική άποψη και κατάφερε να συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες, όπως οι Φρανσουά Τρυφό («Πυροβολήστε τον πιανίστα») και ο Κλοντ Σαμπρόλ («Τα φαντάσματα του καπελά»).

Έγραψε περίπου 1500 τραγούδια σε επτά διαφορετικές γλώσσες, μεταξύ των οποίων τα αλησμόνητα κομμάτια «La Bohème», «Take me away», «See me already», «La Mamma» και «Hier encore», έδωσε συναυλίες σε 94 χώρες συνολικά κι εμφανίστηκε σε περισσότερες από 60 ταινίες. Οι βάσεις για τη μετέπειτα επιτυχία του μπήκαν στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, περίοδο που τραγουδούσε σε καμπαρέ. Μετά τον πόλεμο τον γνώρισε η Εντίθ Πιαφ και τον πήρε μαζί της στην περιοδεία της σε Γαλλία και ΗΠΑ. Ο Σαρλ Αζναβούρ έδωσε μετέπειτα τραγούδια του σε εκείνη και στους μεγαλύτερους γάλλους τραγουδιστές, όπως η Ζιλιέτ Γκρεκό, ο Ζιλμπέρ Μπεκό, ο Σαρλ Τρενέ και ο Μορίς Σεβαλιέ.

Ήταν από τους πρώτους που έτρεξαν να στείλουν ανθρωπιστική βοήθεια στην Αρμενία και την Αϊτή όταν επλήγησαν από σεισμούς. Διατηρούσε διπλωματικό διαβατήριο της Γαλλίας και της Αρμενίας και ήταν πρέσβης καλής θέλησης της Αρμενίας στην UNESCO, καθώς επίσης και μόνιμος αντιπρόσωπος της Αρμενίας στον ΟΗΕ. Στην Αρμενία είχε ανακηρυχθεί εθνικός ήρωας, ενώ η μεγάλη πλατεία της πρωτεύουσας φέρει το όνομά του. Το 1998 το CNN τον συμπεριέλαβε στην τριάδα των μεγαλύτερων τραγουδιστών του 20ού αιώνα μαζί με τους Έλβις Πρίσλεϊ και Μπομπ Ντύλαν. Τον έχουν αποκαλέσει «Γάλλο Φρανκ Σινάτρα», ενώ κατά την αποκαλυπτήρια του αστεριού του στο Hollywood Walk of Fame το 2017, ο σκηνοθέτης Πίτερ Μπογκντάνοβιτς είχε σημειώσει το εξής: «Ο Σινάτρα είχε πει κάποτε ότι κάθε τραγούδι είναι ένα μονόπρακτο έργο με έναν χαρακτήρα και ο Σαρλ είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός όσο και ένας εξαιρετικός τραγουδιστής».Παρέμεινε δραστήριος μέχρι το τέλος της ζωής του, αφού είχε προγραμματίσει να εμφανιστεί στις 26 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες και τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο στο Παρίσι, ενώ στη συνέχεια θα έκανε ένα μίνι τουρ στη Γαλλία. Μπορεί να έφυγε, λοιπόν, από τη ζωή, αλλά το σίγουρο είναι πως θα συνεχίσει να ζει μέσα από τα τραγούδια για πάντα. Ανακαλύψτε τους δίσκους του Σαρλ Αζναβούρ στο κοντινότερο κατάστημα Public ή στο public.gr και ταξιδέψτε με τις μουσικές του στα σοκάκια του Σηκουάνα και της Πόλης του Φωτός.