20 Μαρτίου , 2017 • 3 MINS READ
Συνέντευξη: Ελένη Πριοβόλου
Περίληψη: Αποκλειστικά για το Public Blog, η Βικτωρία Αλεξίου συναντά την συγγραφέα Ελένη Πριοβόλου, με αφορμή...
Αποκλειστικά για το Public Blog, η Βικτωρία Αλεξίου συναντά την συγγραφέα Ελένη Πριοβόλου, με αφορμή το νέο της βιβλίο “Μετά Φόβου”."Κα. Πριοβόλου, πάντοτε κάνετε ενδελεχή έρευνα όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα, προτού ξεκινήσετε τη συγγραφή. Γιατί επιλέγετε να ανατρέξετε σε ιστορικά θέματα;Η ιστορία για μένα δεν αποτελεί απλώς ένα παρελθόν που πρέπει να λησμονηθεί. Αποτελεί τη βάση της εξέλιξης μιας κοινωνίας σε όλα τα στάδια, αλλά και την ταυτότητα του παρόντος. Το ιστορικό γεγονός είναι ταυτισμένο με την πορεία της κοινωνίας, αφού γράφεται στα "ανακτοβούλια" και τις συνωμοτικές ίντριγκες των ισχυρών, για να καταλήξει στα πεδία των μαχών. Διαμορφώνεται ως λαίλαπα που παρασύρει ζωές και συνειδήσεις ανθρώπων. Από αυτήν την άποψη βλέπω την ιστορία. Πόσο οι αποφάσεις που λήφθηκαν ή όχι επηρεάζουν την ανθρώπινη ζωή και μοίρα. Και φυσικά, για να γίνει όλο αυτό μυθιστόρημα, χρειάζεται μόχθο και πολύχρονη έρευνα.Στο νέο σας βιβλίο οι νέοι πηγαίνουν στον πόλεμο και αφήνουν την οικογένειά τους, προκειμένου να υπερασπιστούν τα ιδανικά και τις αξίες τους. Πόσο απέχουν από τους σημερινούς νέους και τι μπορεί να αποκομίσει ένας νέος αναγνώστης από το βιβλίο;Όλες οι γενιές, αν κληθούν να υπερασπιστούν τα δίκαια, αλλά και τα άδικα, θα το κάνουν επηρεασμένες από το μπόλιασμα της Ιδέας μέσω της προπαγάνδας της κυρίαρχης ιδεολογίας. Από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους οι γενιές γαλουχούνταν με τα νάματα της Μεγάλης Ιδέας. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές όπως οι Βαλκανικοί ή το Αλβανικό, όπου υπήρχε καθολική Εθνεγερσία και η επιστράτευση έμοιαζε με γιορτή. Όμως, σε πολλούς πολέμους οι νέοι σύρθηκαν χωρίς να το θέλουν. Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ούτε η είσοδος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ενθουσίασε τους νέους ούτε όταν σύρθηκαν στην εκστρατεία εναντίον των μπολσεβίκων στην Ουκρανία, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των Γάλλων. Αν με ρωτάτε τι αποκομίζει ο αναγνώστης, αυτό είναι η εμβάθυνση στις ψυχολογίες των ηρώων που υπόκεινται τις συνέπειες των αποφάσεων τρίτων, η γνώση των συμβάντων από την εποχή του Εθνικού Διχασμού μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και φυσικά η λογοτεχνική αλχημεία.Οι δύο κεντρικές ηρωίδες ερωτεύονται τον ίδιο άνθρωπο και η μία επιλέγει να κάνει πίσω. Ποια επιλογή τελικά εξελίσσει τον άνθρωπο και εξασφαλίζει την ψυχική του ισορροπία (να βιώσει κάποιος τον έρωτα με κάθε κόστος ή να μην το τολμήσει, προκειμένου να μην πληγωθούν οι άνθρωποί του;) και τι προεκτάσεις θα έχει η όποια επιλογή στην οικογένεια και στην κοινωνία εν γένει;Η μοίρα για μένα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις αποφάσεις. Όταν βρίσκεσαι μπροστά στο δίλημμα να πεις το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι. Η Αρίστη έχει να παλέψει ανάμεσα στο «θέλω» και το «πρέπει». Όμως, το «πρέπει» στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχε να κάνει με την ηθικοπλαστική τάξη της κλειστής κοινωνίας όπου ζει, αλλά με την έννοια της προδοσίας εναντίον της αδελφικής της φίλης. Προτιμάει ως εκ τούτου να περάσει τη ζωή της μέσα από τις συμπληγάδες. Ούτως ή άλλως, η Αρίστη, φύση ανήσυχη και επαναστατική, πορεύεται με μια σκυτάλη και διαρκώς καλείται να υπερπηδήσει εμπόδια...Πόσο διαφέρουν οι γυναίκες της τότε εποχή από τις σημερινές;Η γυναίκα με τους αγώνες της έχει φτάσει στο σημείο να μη θεωρείται res, τουλάχιστον στις δυτικές κοινωνίες. Μπορεί να παίρνει στα χέρια της την τύχη της και την τύχη των παιδιών της, όταν η χρεία το απαιτήσει. Βγήκε στην πολιτική, στο δρόμο, στην «πιάτσα» ακόμα. Συμμετέχει! Δεν παύει, ωστόσο, να αποτελεί αδύναμο κρίκο, όταν η τραγικότητα των γεγονότων την αποδυναμώνει ένεκα της ευάλωτης φύσης της. Έχει πολύ δρόμο να διανύσει η κοινωνία, για να λάβει η γυναίκα την εξέχουσα θέση που της αρμόζει. Ακόμα υπόκειται στη βία (τράφικινγκ), στην κακοποίηση, στον υποβιβασμό, στον εξευτελισμό και στο θάνατο. Μπορεί στο δυτικό κόσμο η γυναίκα να κέρδισε πολλά, αλλά υπάρχουν και οι άλλες κοινωνίες τις οποίες δεν μπορούμε να αγνοούμε.Ο μεγαλύτερος σας... φόβος;Φοβάμαι τα πάντα. Όμως ο φόβος είναι για εμένα η αγάπη που με ενώνει με τους άλλους σε μια πορεία προς τη στοιχειώδη ελευθερία, ατομική και κοινωνική."