Street photography: Η αποθέωση του τυχαίου ή μήπως κάτι παραπάνω;

Περίληψη: Θεωρητικά, η φωτογραφία δρόμου είναι το πιο εύκολο είδος φωτογραφίας. Πάρε μια μηχανή, πάρε ένα...

Θεωρητικά, η φωτογραφία δρόμου είναι το πιο εύκολο είδος φωτογραφίας. Πάρε μια μηχανή, πάρε ένα σακίδιο - κι ύστερα πάρε τους δρόμους, πρόθυμος να απαθανατίσεις οτιδήποτε όμορφο ή περίεργο βρεθεί μπροστά σου. Σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπου σε κάποιες περιπτώσεις ο νόμος απαγορεύει την ελεύθερη λήψη εικόνων, στην Ελλάδα είσαι ελεύθερος να φωτογραφίσεις τα πάντα – ακόμα και αστυνομικούς επί το έργον. Με λίγη τύχη, αλλά και μια διάθεση οπτικού «σχολιασμού» που ξεφεύγει από την απλή παρατήρηση, οι πρώτες ενδιαφέρουσες φωτογραφίες σου είναι απλά θέμα χρόνου.Φυσικά, καλό είναι να γνωρίζεις από πριν κάποιες τεχνικές και να έχεις τα σωστά πρότυπα. Ας πούμε το βιβλίο "Mastering Street Photography", αποτελεί ιδανικό σημείο εκκίνησης, με μυστικά που μετατρέπουν το συνηθισμένο θέαμα των δρόμων σε ασυνήθιστο. Εδώ θα βρεις ιδέες για πετυχημένες λήψεις, αλλά και κάποια tips περί του πώς να περνάς απαρατήρητος μέσα στους δρόμους. Πολύτιμες συμβουλές θα βρεις και στο "Read This If You Want To Take Great Photographs Of People". Ο τίτλος τα λέει όλα. Εμείς να προσθέσουμε απλά ότι πέρα από συμβουλές του στιλ πώς να στήσεις την κάμερά σου, πώς να πετύχεις τον κατάλληλο φωτισμό κλπ, το βιβλίο περιλαμβάνει επίσης την κατευθυντήριο γραμμή ενός δικηγόρου πάνω στα νομικά δικαιώματα ενός φωτογράφου ο οποίος αποθανατίζει τυχαίους περαστικούς. Όταν περάσεις το στάδιο του αρχάριου που σαν σφουγγάρι απορροφά γνώσεις και ιδέες, θα επιστρέψεις στην αφετηρία σου, δηλαδή στη μαγεία των όμορφων εικόνων που σε ενέπνευσαν στο ξεκίνημα. Το "Μagnum Photos: Street Photography Notecards" περιέχει 16 τέτοιες σε μορφή κάρτας, από ένα θρυλικό πρακτορείο που γιορτάζει φέτος τα στρογγυλά γενέθλια των 70 του χρόνων.Το πιο δύσκολο για έναν φωτογράφο είναι να βρει προσωπικό ύφος. Μια δική του «γλώσσα», η οποία θα τον κάνει ξεχωριστό και περιζήτητο. Βέβαια πολύ πριν κατακτήσεις κάτι τέτοιο, δεν είναι καθόλου ντροπή να επιχειρήσεις να αντιγράψεις τους μεγάλους. Γκούγκλαρε το όνομα Bill Cunningham π.χ. - και θα δεις έναν συμπαθητικό γεράκο ντυμένο στα μπλε που απεβίωσε πριν από έναν χρόνο, έχοντας συνδέσει το όνομά του με την υψηλής αισθητικής street φωτογραφία. Αφέσου στα χέρια του Scott Schuman, του οποίου το λεύκωμα "The Satorialist: X Volume 3", βρίσκει τη σύνδεση μεταξύ του δρόμου και της μόδας, όπως αποτυπώνεται εδώ και χρόνια στο blog του thesatorialist.com. Τέλος, αφιέρωσε μερικές ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια θαυμάζοντας τα ασπρόμαυρα αριστουργήματα του Henri Cartier Bresson. Ο Γάλλος πατέρας της φωτοδημοσιογραφίας κατάφερε να γίνει παγκοσμίως γνωστός, όντας πρωτοπόρος αυτού που σήμερα ονομάζουμε street photography. Τα λευκώματα "Henri Cartier Bresson: Ηere and Now" και "Ηenri Cartier Bresson" (εκδ. Aperture) αποτυπώνουν τη διαίσθηση αλλά και τη σχεδόν ποιητική ματιά αυτού του ανθρώπου, πάνω στη φαινομενικά αδιάφορη καθημερινότητα του δρόμου.