Το Star Trek ένα βήμα πιο κοντά! Ανακαλύφθηκε το πρώτο Warp bubble!

Περίληψη: Αν και ξεκίνησε ως επιστημονική φαντασία, το Warp drive πλησιάζει όλο και περισσότερο στην πραγματικότητα, και τώρα οι ερευνητές έχουν απτές αποδείξεις!

Το Star Trek είναι ένα "universe" το οποίο ξεκίνησε τη ζωή του στα μέσα της δεκαετίας του '60, με την πρώτη σειρά, η οποία ονομαζόταν απλώς "Star Trek" και τώρα ξεχωρίζει από τις επόμενες με τον τίτλο "The Original Series" ή απλώς TOS. Από το πρώτο του επεισόδιο, σύστησε τους θεατές σε προχωρημένες τεχνολογίες, κάποιες από τις οποίες έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα. Τα tablets, για παράδειγμα, οι "κάρτες μνήμης", το διάσημο "communicator" το οποίο ενέπνευσε τα πρώτα flip-phone κινητά (το έχουν δηλώσει οι εφευρέτες τους), ακόμη και τα gestures και η ανέπαφη χρήση υπολογιστή. Κάποια από αυτά, όμως, παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας, όπως ο "διακτινισμός" και, βέβαια, το Warp speed, κάτι που μέχρι τη δεκαετία του '90, ήταν όντως φανταστικό.

Σε περίπτωση που δεν το ξέρεις, το Warp drive, η "μηχανή" και μέθοδος προώθησης του διαστημοπλοίου Enterprise (και όλων των άλλων), αφορά τον σχηματισμό μιας "φυσαλίδας" (Warp bubble) χωροχρόνου, μέσα στην οποία βρίσκεται το ίδιο το διαστημόπλοιο, και η οποία μπορεί να κινηθεί με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός. Μάλιστα, έχει και επιστημονικό υπόβαθρο από τη δεκαετία του '90! Ο μαθηματικός Miguel Alcubierre δημοσίευσε την πρώτη μαθηματικώς ορθή λύση του προβλήματος του Warp drive το 1994! Πρότεινε ένα σύστημα προώθησης το οποίο μπορούσε να παρακάμψει το όριο της ταχύτητας του φωτός και να επιτρέψει την κίνηση σε μεγαλύτερες ταχύτητες, χωρίς να παραβιάζει τους νόμους της φυσικής. Η λύση του Alcubierre επιδοκιμάστηκε από όλους για τα κομψά της μαθηματικά, πλην όμως απαιτούσε τεράστιες ποσότητες ενέργειας και ύλη η οποία υπάρχει μόνο σε θεωρητικό επίπεδο.

warp drive 01

Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια μέχρι να γίνει κάτι νέο, αλλά έγινε: ο Δρ. Harold White, ο οποίος εργαζόταν στο εργαστήριο Eagleworks της NASA, δούλεψε το μοντέλο του Alcubierre και το "συμμάζεψε" με αποτέλεσμα τα ποσά της ενέργειας και της εξωτικής ύλης που απαιτούσε το αρχικό μοντέλο να μειωθούν δραματικά! Αν και παρέμενε στη σφαίρα του ανέφικτου, για το μοντέλο Alcubierre/White, όπως αποκαλείται, τουλάχιστον υπήρχε μια μικρή ελπίδα να γίνει εφικτό κάποτε.

Από τότε, πολλοί επιστήμονες δοκίμασαν να βελτιώσουν κι άλλο το μοντέλο, να εφαρμόσουν άλλες ιδέες, να το "ξαναπλάσουν" με στόχο να το φέρουν ακόμη πιο κοντά στη σφαίρα του εφικτού. Μεταξύ αυτών και μια μεγάλη διεθνής ομάδα φυσικών και μηχανικών, οι οποίοι προσπάθησαν να σχεδιάσουν ένα εφικτό Warp drive, το οποίο να μην απαιτεί καθόλου εξωτικές μορφές ύλης. Παρά τις προσπάθειες, όμως, το Warp drive παρέμενε στη σφαίρα του θεωρητικού.

Τώρα, όμως, η κατάσταση άλλαξε!

warp bubble 01

Ο Δρ. White (ο ίδιος με πριν) πλέον ασχολείται με τις λεγόμενες "κοιλότητες Casimir", από το κβαντικής φύσεως φαινόμενο Casimir, οι οποίες είναι μικροσκοπικές κοιλότητες με πολλές και διάφορες πιθανές εφαρμογές, με την έρευνα να χρηματοδοτείται από την DARPA, την Αμερικάνικη Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνών (Defence Advanced Research Projects Agency). Κατά τη διάρκεια των ερευνών, όμως, βρήκαν κατά τύχη κάτι εντελώς διαφορετικό! Χωρίς η έρευνα αυτή, ή οι κοιλότητες Casimir, να έχουν κάποια σχέση με το Warp drive (τουλάχιστον μέχρι τώρα), παρατήρησαν το πρώτο, μικροσκοπικό, πραγματικό Warp bubble!

Ενώ ανέλυαν την πιθανή δομή της πυκνότητας ενέργειας σε μια κοιλότητα Casimir, όπως προβλέπει το μοντέλο δυναμικού κενού, ανακάλυψαν μια δομή η οποία προβλέπει μια αρνητική ενεργειακή κατανομή, η οποία είναι πάρα πολύ κοντά σε αυτό που απαιτεί η θεωρία του Alcubierre! Εδώ θα πρέπει να παρατηρήσουμε και τον ρόλο της τύχης, μιας και, από όλους τους επιστήμονες που θα μπορούσαν να ασχολούνται με το θέμα, ο White ήταν ένας από ελάχιστους οι οποίοι θα είχαν τις γνώσεις για να αναγνωρίσουν αυτή τη δομή και να καταλάβουν πως πρόκειται για Warp bubble!

warp bubble 02

Τώρα αυτή η δομή μπορεί να προταθεί στην επιστημονική κοινότητα ως μία δομή η οποία μπορεί να παράξει την αρνητική κατανομή πυκνότητας ενέργειας κενού η οποία απαιτείται για τον μηχανισμό παραμόρφωσης του χώρου, του Alcubierre!

Αν και ακόμη μιλάμε για κάτι μικροσκοπικό, δεν παύει να είναι ένα πρώτο βήμα, το οποίο σίγουρα θα προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο από απλούς ερευνητές και πανεπιστήμια, όσο και από κυβερνήσεις κρατών και εργαστήρια σε όλο τον κόσμο. Τελικά, κανείς δεν περιμένει να κάνουμε, ως ανθρωπότητα, ένα κολοσσιαίο άλμα και να πάμε από το μηδέν στο… Enterprise! Ο δρόμος για την κατάκτηση του διαστήματος, όπως και έως σήμερα, είναι μακρύς και δύσβατος. Αλλά αυτό που έγινε με την ανακάλυψη αυτή είναι τεράστιας σημασίας, μιας και μόλις επιβεβαιώθηκε ένα εντελώς νέο μονοπάτι, το οποίο μέχρι χτες υπήρχε ως φαντασία!

Space. The final frontier…