Περίληψη: Τα βιβλία της έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό σε 40 χώρες. Η συγγραφέας τους είναι φινλανδή...
3 Δεκεμβρίου , 2014 • 6 MINS READ
Η Σάλα Σίμουκα απαντά σε 7 ερωτήσεις!
Τα βιβλία της έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό σε 40 χώρες. Η συγγραφέας τους είναι φινλανδή και είναι γεννημένη μόλις το 1981. Η λιτή γραφή της την έχει κάνει αγαπητή και στο νεανικό κοινό ενώ οι ιστορίες της μεταφέρουν στο χαρτί ιστορίες γεμάτες αγωνία και άρωμα Φινλανδίας, που όλοι θέλουν να μάθουν διακαώς τη συνέχεια. Η βραβευμένη Σάλα Σίμουκα από τη Φινλανδία (Salla Simukka) επισκέπτεται την Ελλάδα, καλεσμένη του Φινλανδικού Ινστιτούτου Αθηνών και των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ και θα βρίσκεται στο Public Συντάγματος την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου. Δείτε εδώ την εκδήλωση.Ηρωίδα της στην τριλογία της Χιονάτης είναι η Χιονάτη Άντερσον, 17 ετών, η οποία έχει πάρει το όνομά της από τη γνωστή Χιονάτη, παρόλο που δεν έχει μαύρα μαλλιά και ολόλευκη επιδερμίδα. Η Χιονάτη είναι δυνατή και ανεξάρτητη – και μόνη. Δεν εμπιστεύεται εύκολα τους ανθρώπους. Ξέρει να κρύβεται, ξέρει να τρέχει, έχει πολύ καλή όσφρηση και αναλύει όλες τις πληροφορίες γύρω της. Μερικές φορές γίνεται λιγάκι κυνική και σαρκαστική, και ίσως δείχνει μεγαλύτερη απ’ όσο είναι. Αυτό όμως συμβαίνει επειδή χρειάστηκε να γίνει δυνατότερη, σοφότερη και πιο σκληρή από τους περισσότερους άλλους της ηλικίας της. Τι ήταν αυτό που ενέπνευσε την Σάλα Σίμουκα να γράψει αυτό το συναρπαστικό παραμύθι; Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος της; Ποιούς συγγραφείς θαυμάζει η ίδια; Ακολουθούν οι απολαυστικές απαντήσεις της σε 7 ερωτήσεις 
Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε στο παραμύθι της Χιονάτης και σε έκανε να θελήσεις να γράψεις μια τριλογία αστυνομικών θρίλερ;Στην πραγματικότητα αυτό που με ενέπνευσε ήταν ο τίτλος. Ή μάλλον και οι τρεις τίτλοι. Σκεφτόμουν να γράψω ένα αστυνομικό θρίλερ για νέους και τότε ξαφνικά μου ήρθε η έμπνευση: Κόκκινη σαν το αίμα! Τέλειος τίτλος για ένα τέτοιο βιβλίο. Και μετά ένιωσα μέσα μου ότι θα έπρεπε να γράψω κι άλλο ένα, με τίτλο Λευκή σαν το χιόνι, και ένα τρίτο, με τίτλο Μαύρη σαν τον έβενο. Πρώτα, λοιπόν, μου ήρθαν οι τίτλοι. Στη συνέχεια, ένιωσα ότι ήθελα να χρησιμοποιήσω και μερικά στοιχεία από παραμύθι. Μου ήταν πολύ ξεκάθαρο από την αρχή ότι δεν επρόκειτο να ξαναγράψω απλώς το παραμύθι της Χιονάτης ή να προσθέσω ένα υπερφυσικό στοιχείο στην ιστορία. Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να παίξω ένα παιχνιδάκι με τον αναγνώστη. Να χρησιμοποιήσω αποδώ κι αποκεί κομματάκια του παραμυθιού που ο αναγνώστης θα τα αναγνώριζε. Να παίξω με κάτι που είναι κοινός τόπος. Να εκμεταλλευτώ τους συνειρμούς που θα έφερναν αυτές οι αναφορές.Και ας το παραδεχτούμε: τα περισσότερα παραμύθια είναι σκοτεινά. Η Χιονάτη δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι μια ιστορία που μιλάει για τον φόβο και για το μεγάλωμα, για μια απόπειρα φόνου και για τον θάνατο. Νομίζω ότι είναι περισσότερο ένα αστυνομικό θρίλερ παρά μια ιστορία αγάπης. Επίσης πιστεύω ότι αυτά τα παραμύθια ήταν στην εποχή τους το αντίστοιχο της σημερινής νεανικής λογοτεχνίας. Πραγματεύονται τα ίδια θέματα που πραγματεύονται στις μέρες μας τα μυθιστορήματα που απευθύνονται σε νεανικό κοινό: την ενηλικίωση, την επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσει κανείς στη ζωή του, την αντίσταση στη σκληρότητα του κόσμου, τον έρωτα, την ταυτότητα, τον θάνατο και τη θλίψη. Βέβαια, με γοήτευσε και η δυνατότητα να χρησιμοποιήσω έντονα χρώματα: κόκκινο, λευκό και μαύρο. Εμφανίζονται στην τριλογία με πολλούς τρόπους.Η Χιονάτη, η πρωταγωνίστρια, είναι μια δυνατή νεαρή κοπέλα. Είναι σημαντικό για σένα να γράφεις για γυναικείους χαρακτήρες;Είναι σημαντικό για μένα να γράφω για ενδιαφέροντες, πολύπλευρους ανθρώπους. Παραδέχομαι ότι με ενδιαφέρει περισσότερο να γράφω για γυναικείους χαρακτήρες. Μου αρέσει να τους δίνω φωνή, να τους δίνω υπόσταση, να τις κάνω να μετράνε ως άτομα, όχι μόνο ως κορίτσια. Θέλω να πω, ωραίο είναι να είσαι κορίτσι, αλλά να είσαι άνθρωπος είναι καταπληκτικό. 
Ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία και ποιους συγγραφείς θαυμάζεις;Διαβάζω βέβαια πολύ και, σε διαφορετικές εποχές της ζωής μου, διαφορετικά βιβλία υπήρξαν σημαντικά για μένα. Δύο από τις πιο αγαπημένες μου συγγραφείς πάντως είναι η Άστριντ Λίντγκρεν και η Τούβε Γιάνσον. Κάθε φορά που ξαναδιαβάζω ένα βιβλίο τους ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο. Επίσης αγαπώ/θαυμάζω συγγραφείς όπως οι Φίλιπ Πούλμαν, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, Ντάγκλας Άνταμς, Τζο Νέσμπο, Τζίλιαν Φλιν, Πέτερ Χόε, Κερτ Βόνεγκατ, Τζέιν Όστεν, Σούζαν Κόλινς, Τόργκι Λίντγκρεν, Μάργκαρετ Άτγουντ, Άλις Μονρό, Τζον Γκριν, Ισαάκ Ασίμοφ, Ρόαλντ Νταλ… Τι σε έκανε να αποφασίσεις να γίνεις συγγραφέας και ν’ αρχίσεις να γράφεις μυθιστορήματα;Η μαγεία. Η μαγεία του να χάνεσαι μέσα σ’ ένα υπέροχο βιβλίο που κάνει τον κόσμο γύρω σου να εξαφανίζεται. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι συμβαίνει και πώς. Ξέρω μόνο ότι πρόκειται για ένα είδος σύνδεσης ανάμεσα στο βιβλίο και τον αναγνώστη, κάτι μεγαλύτερο από αυτούς. Έχω ζήσει τέτοιες μαγικές στιγμές ως παιδί και ονειρευόμουν να μπορέσω να δημιουργήσω κι εγώ κάτι τέτοιο για άλλους. Ήμουν επίσης μοναχοπαίδι και έπαιζα πολύ μόνη μου. Ζωγράφιζα και ταυτόχρονα διηγούμουν ιστορίες για τις ζωγραφιές που έφτιαχνα. Όταν ήμουν εννιά ετών αποφάσισα ότι όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω συγγραφέας. Τότε ήταν που άρχισα να γράφω και το πρώτο μου «βιβλίο». 
Η τριλογία της Χιονάτης είναι αρκετά τρομαχτική. Εσένα ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;Πρώτα πρώτα, βέβαια, μη συμβεί τίποτα κακό σ’ αυτούς που αγαπώ, αλλά αυτό, φαντάζομαι, το φοβούνται όλοι. Όσον αφορά εμένα την ίδια, φοβάμαι μη χάσω το κίνητρό μου, τη φλόγα, την έμπνευση, την ικανότητα να ονειρεύομαι, την ικανότητά μου να χαίρομαι και να βλέπω τη ζωή σαν μια μεγάλη περιπέτεια. Τι πιστεύεις ότι έκανε την ιστορία της Χιονάτης σου, και την πρωταγωνίστρια, τόσο ευρέως ελκυστική;Πιστεύω ότι ήταν μια σειρά από πράγματα: Πρώτα πρώτα, βέβαια, το γεγονός ότι πρόκειται για αστυνομικά θρίλερ, και το είδος αυτό είναι αγαπητό στους αναγνώστες παγκοσμίως. Επίσης, το παραμύθι της Χιονάτης είναι γνωστό σε όλους. Τέλος πιστεύω ότι η Χιονάτη Άντερσον είναι ένας χαρακτήρας με τον οποίο μπορούν όλοι να ταυτιστούν κατά κάποιον τρόπο. Όλοι μας έχουμε φοβηθεί, όλοι έχουμε μυστικά και στενοχώριες, όλοι νιώθουμε μόνοι μας κάποιες φορές – και όλοι έχουμε αγαπήσει. Πώς άρχισες να διαμορφώνεις τον χαρακτήρα της Χιονάτης; Με ποιους τρόπους σού μοιάζει ή διαφέρει από σένα;Στην πραγματικότητα, το ενδιαφέρον είναι ότι δεν τον «διαμόρφωσα» και τόσο. Εμπνεύστηκα αμέσως έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα, σαν να τη συνάντησα στον δρόμο και να κατάλαβα αμέσως ποια ήταν και τι είχε περάσει. Η Χιονάτη είναι με πολλούς τρόπους διαφορετική από το κορίτσι που ήμουν στα δεκαεφτά μου. Ήμουν πολύ κοινωνική, είχα πολλούς στενούς φίλους και πολύ ζεστή σχέση με την οικογένειά μου. Ήμουν πολύ πιο ασφαλής και χαρούμενη απ’ ό,τι η Χιονάτη, αλλά φοβόμουν πιο πολύ από εκείνη να εκφράσω την άποψή μου.Έχουμε όμως, βέβαια, και πολλά κοινά στοιχεία. Μου αρέσει η απομόνωση πού και πού και έχω βιώσει όλα τα συναισθήματα που βιώνει εκείνη, παρόλο που (ευτυχώς) δεν έχω ζήσει τις ίδιες εμπειρίες. Επίσης πιστεύω ότι είναι καλύτερα ο αναγνώστης να μη γνωρίζει και πολλά για τις ομοιότητες ανάμεσα στον συγγραφέα και τους χαρακτήρες του βιβλίου…[caption id="attachment_9259" align="aligncenter" width="393"]
Tampere, Finland[/caption]Το Τάμπερε παίζει σημαντικό ρόλο στην τριλογία. Είναι επίσης η γενέτειρά σου. Γιατί αποφάσισες να τοποθετήσεις την ιστορία σου εκεί, και ποια στοιχεία της πόλης την έκαναν κατάλληλη;Μου αρέσουν τα βιβλία που εκτυλίσσονται σε πραγματικά μέρη. Επίσης ήταν ένας φόρος τιμής στη γενέτειρά μου. Το Τάμπερε είναι όσο πρέπει μεγάλο αλλά και όσο πρέπει μικρό για τις ιστορίες της τριλογίας. Είναι ένα μέρος που συνδυάζει την ιστορική κληρονομιά και μοντέρνα στοιχεία. Τα βιβλία της Σάλα Σίμουκα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και θα τα βρείτε εδώ.
Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε στο παραμύθι της Χιονάτης και σε έκανε να θελήσεις να γράψεις μια τριλογία αστυνομικών θρίλερ;Στην πραγματικότητα αυτό που με ενέπνευσε ήταν ο τίτλος. Ή μάλλον και οι τρεις τίτλοι. Σκεφτόμουν να γράψω ένα αστυνομικό θρίλερ για νέους και τότε ξαφνικά μου ήρθε η έμπνευση: Κόκκινη σαν το αίμα! Τέλειος τίτλος για ένα τέτοιο βιβλίο. Και μετά ένιωσα μέσα μου ότι θα έπρεπε να γράψω κι άλλο ένα, με τίτλο Λευκή σαν το χιόνι, και ένα τρίτο, με τίτλο Μαύρη σαν τον έβενο. Πρώτα, λοιπόν, μου ήρθαν οι τίτλοι. Στη συνέχεια, ένιωσα ότι ήθελα να χρησιμοποιήσω και μερικά στοιχεία από παραμύθι. Μου ήταν πολύ ξεκάθαρο από την αρχή ότι δεν επρόκειτο να ξαναγράψω απλώς το παραμύθι της Χιονάτης ή να προσθέσω ένα υπερφυσικό στοιχείο στην ιστορία. Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να παίξω ένα παιχνιδάκι με τον αναγνώστη. Να χρησιμοποιήσω αποδώ κι αποκεί κομματάκια του παραμυθιού που ο αναγνώστης θα τα αναγνώριζε. Να παίξω με κάτι που είναι κοινός τόπος. Να εκμεταλλευτώ τους συνειρμούς που θα έφερναν αυτές οι αναφορές.Και ας το παραδεχτούμε: τα περισσότερα παραμύθια είναι σκοτεινά. Η Χιονάτη δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι μια ιστορία που μιλάει για τον φόβο και για το μεγάλωμα, για μια απόπειρα φόνου και για τον θάνατο. Νομίζω ότι είναι περισσότερο ένα αστυνομικό θρίλερ παρά μια ιστορία αγάπης. Επίσης πιστεύω ότι αυτά τα παραμύθια ήταν στην εποχή τους το αντίστοιχο της σημερινής νεανικής λογοτεχνίας. Πραγματεύονται τα ίδια θέματα που πραγματεύονται στις μέρες μας τα μυθιστορήματα που απευθύνονται σε νεανικό κοινό: την ενηλικίωση, την επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσει κανείς στη ζωή του, την αντίσταση στη σκληρότητα του κόσμου, τον έρωτα, την ταυτότητα, τον θάνατο και τη θλίψη. Βέβαια, με γοήτευσε και η δυνατότητα να χρησιμοποιήσω έντονα χρώματα: κόκκινο, λευκό και μαύρο. Εμφανίζονται στην τριλογία με πολλούς τρόπους.Η Χιονάτη, η πρωταγωνίστρια, είναι μια δυνατή νεαρή κοπέλα. Είναι σημαντικό για σένα να γράφεις για γυναικείους χαρακτήρες;Είναι σημαντικό για μένα να γράφω για ενδιαφέροντες, πολύπλευρους ανθρώπους. Παραδέχομαι ότι με ενδιαφέρει περισσότερο να γράφω για γυναικείους χαρακτήρες. Μου αρέσει να τους δίνω φωνή, να τους δίνω υπόσταση, να τις κάνω να μετράνε ως άτομα, όχι μόνο ως κορίτσια. Θέλω να πω, ωραίο είναι να είσαι κορίτσι, αλλά να είσαι άνθρωπος είναι καταπληκτικό. Ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία και ποιους συγγραφείς θαυμάζεις;Διαβάζω βέβαια πολύ και, σε διαφορετικές εποχές της ζωής μου, διαφορετικά βιβλία υπήρξαν σημαντικά για μένα. Δύο από τις πιο αγαπημένες μου συγγραφείς πάντως είναι η Άστριντ Λίντγκρεν και η Τούβε Γιάνσον. Κάθε φορά που ξαναδιαβάζω ένα βιβλίο τους ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο. Επίσης αγαπώ/θαυμάζω συγγραφείς όπως οι Φίλιπ Πούλμαν, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, Ντάγκλας Άνταμς, Τζο Νέσμπο, Τζίλιαν Φλιν, Πέτερ Χόε, Κερτ Βόνεγκατ, Τζέιν Όστεν, Σούζαν Κόλινς, Τόργκι Λίντγκρεν, Μάργκαρετ Άτγουντ, Άλις Μονρό, Τζον Γκριν, Ισαάκ Ασίμοφ, Ρόαλντ Νταλ… Τι σε έκανε να αποφασίσεις να γίνεις συγγραφέας και ν’ αρχίσεις να γράφεις μυθιστορήματα;Η μαγεία. Η μαγεία του να χάνεσαι μέσα σ’ ένα υπέροχο βιβλίο που κάνει τον κόσμο γύρω σου να εξαφανίζεται. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι συμβαίνει και πώς. Ξέρω μόνο ότι πρόκειται για ένα είδος σύνδεσης ανάμεσα στο βιβλίο και τον αναγνώστη, κάτι μεγαλύτερο από αυτούς. Έχω ζήσει τέτοιες μαγικές στιγμές ως παιδί και ονειρευόμουν να μπορέσω να δημιουργήσω κι εγώ κάτι τέτοιο για άλλους. Ήμουν επίσης μοναχοπαίδι και έπαιζα πολύ μόνη μου. Ζωγράφιζα και ταυτόχρονα διηγούμουν ιστορίες για τις ζωγραφιές που έφτιαχνα. Όταν ήμουν εννιά ετών αποφάσισα ότι όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω συγγραφέας. Τότε ήταν που άρχισα να γράφω και το πρώτο μου «βιβλίο». Η τριλογία της Χιονάτης είναι αρκετά τρομαχτική. Εσένα ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;Πρώτα πρώτα, βέβαια, μη συμβεί τίποτα κακό σ’ αυτούς που αγαπώ, αλλά αυτό, φαντάζομαι, το φοβούνται όλοι. Όσον αφορά εμένα την ίδια, φοβάμαι μη χάσω το κίνητρό μου, τη φλόγα, την έμπνευση, την ικανότητα να ονειρεύομαι, την ικανότητά μου να χαίρομαι και να βλέπω τη ζωή σαν μια μεγάλη περιπέτεια. Τι πιστεύεις ότι έκανε την ιστορία της Χιονάτης σου, και την πρωταγωνίστρια, τόσο ευρέως ελκυστική;Πιστεύω ότι ήταν μια σειρά από πράγματα: Πρώτα πρώτα, βέβαια, το γεγονός ότι πρόκειται για αστυνομικά θρίλερ, και το είδος αυτό είναι αγαπητό στους αναγνώστες παγκοσμίως. Επίσης, το παραμύθι της Χιονάτης είναι γνωστό σε όλους. Τέλος πιστεύω ότι η Χιονάτη Άντερσον είναι ένας χαρακτήρας με τον οποίο μπορούν όλοι να ταυτιστούν κατά κάποιον τρόπο. Όλοι μας έχουμε φοβηθεί, όλοι έχουμε μυστικά και στενοχώριες, όλοι νιώθουμε μόνοι μας κάποιες φορές – και όλοι έχουμε αγαπήσει. Πώς άρχισες να διαμορφώνεις τον χαρακτήρα της Χιονάτης; Με ποιους τρόπους σού μοιάζει ή διαφέρει από σένα;Στην πραγματικότητα, το ενδιαφέρον είναι ότι δεν τον «διαμόρφωσα» και τόσο. Εμπνεύστηκα αμέσως έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα, σαν να τη συνάντησα στον δρόμο και να κατάλαβα αμέσως ποια ήταν και τι είχε περάσει. Η Χιονάτη είναι με πολλούς τρόπους διαφορετική από το κορίτσι που ήμουν στα δεκαεφτά μου. Ήμουν πολύ κοινωνική, είχα πολλούς στενούς φίλους και πολύ ζεστή σχέση με την οικογένειά μου. Ήμουν πολύ πιο ασφαλής και χαρούμενη απ’ ό,τι η Χιονάτη, αλλά φοβόμουν πιο πολύ από εκείνη να εκφράσω την άποψή μου.Έχουμε όμως, βέβαια, και πολλά κοινά στοιχεία. Μου αρέσει η απομόνωση πού και πού και έχω βιώσει όλα τα συναισθήματα που βιώνει εκείνη, παρόλο που (ευτυχώς) δεν έχω ζήσει τις ίδιες εμπειρίες. Επίσης πιστεύω ότι είναι καλύτερα ο αναγνώστης να μη γνωρίζει και πολλά για τις ομοιότητες ανάμεσα στον συγγραφέα και τους χαρακτήρες του βιβλίου…[caption id="attachment_9259" align="aligncenter" width="393"] Tampere, Finland[/caption]Το Τάμπερε παίζει σημαντικό ρόλο στην τριλογία. Είναι επίσης η γενέτειρά σου. Γιατί αποφάσισες να τοποθετήσεις την ιστορία σου εκεί, και ποια στοιχεία της πόλης την έκαναν κατάλληλη;Μου αρέσουν τα βιβλία που εκτυλίσσονται σε πραγματικά μέρη. Επίσης ήταν ένας φόρος τιμής στη γενέτειρά μου. Το Τάμπερε είναι όσο πρέπει μεγάλο αλλά και όσο πρέπει μικρό για τις ιστορίες της τριλογίας. Είναι ένα μέρος που συνδυάζει την ιστορική κληρονομιά και μοντέρνα στοιχεία. Τα βιβλία της Σάλα Σίμουκα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και θα τα βρείτε εδώ. 
