Περίληψη: Αν ακούς "Κβαντικός Υπολογιστής" και νομίζεις πως "βγαίνει" καινούριο laptop, κάνεις λάθος. Κι όμως, οι...
30 Οκτωβρίου , 2017 • 5 MINS READ

30 Οκτωβρίου , 2017 • 5 MINS READ
Περίληψη: Αν ακούς "Κβαντικός Υπολογιστής" και νομίζεις πως "βγαίνει" καινούριο laptop, κάνεις λάθος. Κι όμως, οι...
 Κάπου εκεί, δημιουργήθηκε η Κβαντική Φυσική, μετά από τη συνεργασία και τη συνεισφορά πολλών κορυφαίων επιστημόνων, μεταξύ των οποίων και ο Αϊνστάιν, ο Σρέντιγκερ και η Κιουρί. Η θεωρία που προέκυψε ήταν τόσο δύσκολη στην κατανόηση που, για παράδειγμα, ο ίδιος ο Αϊνστάιν αρνούταν να την αποδεχθεί, πιστεύοντας πως κάτι μας διαφεύγει. Λόγω του ότι η θεωρία βασίζεται σε πιθανότητες, μάλιστα, ο Αϊνστάιν είχε πει πως "ο Θεός δεν παίζει ζάρια με το σύμπαν".
Για να μη μακρηγορούμε, όμως, ένα βασικό χαρακτηριστικό των μικροσκοπικών σωματιδίων είναι πως μπορούν να βρίσκονται σε δύο (ή και περισσότερες) καταστάσεις ταυτοχρόνως. Για παράδειγμα, σκέψου ένα κέρμα, το οποίο έχει δύο πλευρές: κορώνα και γράμματα. Αν "στρίψεις" ένα κέρμα, θα πέσει με μια πλευρά πάνω. Όμως, όσο περιστρέφεται στον αέρα, δε μπορείς να πεις αν "είναι" κορώνα ή γράμματα. Είναι, εν δυνάμει, και τα δύο, μέχρι να πέσει κάτω.
Κάπου εκεί, δημιουργήθηκε η Κβαντική Φυσική, μετά από τη συνεργασία και τη συνεισφορά πολλών κορυφαίων επιστημόνων, μεταξύ των οποίων και ο Αϊνστάιν, ο Σρέντιγκερ και η Κιουρί. Η θεωρία που προέκυψε ήταν τόσο δύσκολη στην κατανόηση που, για παράδειγμα, ο ίδιος ο Αϊνστάιν αρνούταν να την αποδεχθεί, πιστεύοντας πως κάτι μας διαφεύγει. Λόγω του ότι η θεωρία βασίζεται σε πιθανότητες, μάλιστα, ο Αϊνστάιν είχε πει πως "ο Θεός δεν παίζει ζάρια με το σύμπαν".
Για να μη μακρηγορούμε, όμως, ένα βασικό χαρακτηριστικό των μικροσκοπικών σωματιδίων είναι πως μπορούν να βρίσκονται σε δύο (ή και περισσότερες) καταστάσεις ταυτοχρόνως. Για παράδειγμα, σκέψου ένα κέρμα, το οποίο έχει δύο πλευρές: κορώνα και γράμματα. Αν "στρίψεις" ένα κέρμα, θα πέσει με μια πλευρά πάνω. Όμως, όσο περιστρέφεται στον αέρα, δε μπορείς να πεις αν "είναι" κορώνα ή γράμματα. Είναι, εν δυνάμει, και τα δύο, μέχρι να πέσει κάτω. Αν και οι υπολογιστές γίνονται όλο και πιο γρήγοροι με το πέρασμα του χρόνου, υπάρχουν προβλήματα τα οποία, για να γίνουν όλες οι αναγκαίες πράξεις και υπολογισμοί, ακόμη και ο πιο γρήγορος υπολογιστής θα χρειαζόταν χρόνια ή αιώνες. Προφανώς, υπάρχουν και ακόμη πιο περίπλοκα προβλήματα, τα οποία για να λυθούν θα ήθελαν χρόνο μεγαλύτερο από την ηλικία του ίδιου του σύμπαντος.
Αν και οι υπολογιστές γίνονται όλο και πιο γρήγοροι με το πέρασμα του χρόνου, υπάρχουν προβλήματα τα οποία, για να γίνουν όλες οι αναγκαίες πράξεις και υπολογισμοί, ακόμη και ο πιο γρήγορος υπολογιστής θα χρειαζόταν χρόνια ή αιώνες. Προφανώς, υπάρχουν και ακόμη πιο περίπλοκα προβλήματα, τα οποία για να λυθούν θα ήθελαν χρόνο μεγαλύτερο από την ηλικία του ίδιου του σύμπαντος. Η απάντηση, προφανώς, ήταν πως οι σημερινοί υπολογιστές δε μπορούν να διαχειριστούν κάτι τέτοιο. Οπότε οι επιστήμονες έκατσαν και σχεδίασαν ειδικούς υπολογιστές που να μπορούν! Και ονόμασαν αυτά τα "ειδικά" bits που μπορούν να είναι ταυτοχρόνως και 0 και 1, qubits -- quantum bits ή κβαντικά bits.
Το δεύτερο άλμα ήταν η ερώτηση: "αν έχω μια σειρά από qubits, τι είδους 'πράξεις' μπορώ να κάνω;"
Εδώ η απάντηση είναι πολύ πολύ ενδιαφέρουσα! Από τη στιγμή που έχουμε σειρές από qubits, τότε οι πράξεις μεταξύ τους μας δίνουν ΟΛΑ τα δυνατά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αν προσθέσουμε δύο τετράδες από qubits, τότε θα πάρουμε όλα τα πιθανά αθροίσματα δύο τετρά-bit-ων αριθμών! Με μία κίνηση!Η τρίτη ερώτηση ήταν σημαντική: "εγώ όμως θέλω ένα αποτέλεσμα, όχι όλα! Πως τα 'ξεμπλέκω';"
Και εδώ οι επιστήμονες κατάφεραν και βρήκαν λύσεις: σχεδίασαν ειδικές διεργασίες και αλγορίθμους, οι οποίοι μπορούν να "ξεδιαλέξουν" την επιθυμητή απάντηση από το "χάος" του συνόλου των πιθανών απαντήσεων. Συνεχίζοντας το προηγούμενο παράδειγμα του "5 + 3", η απάντηση που θα παίρναμε προσθέτοντας δύο ακεραίους (έστω 4 qubits ο καθένας) θα ήταν... 256 πιθανά αθροίσματα. Όμως, με τον κατάλληλο αλγόριθμο, μπορούμε να βρούμε μέσα σ' αυτά, το άθροισμα που μας κάνει, δηλαδή το "8".
Φτάσαμε αισίως στην τελευταία ερώτηση: "και πως φτιάχνουμε έναν κβαντικό υπολογιστή;"
Εδώ τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ. Βλέπεις, η κβαντική φυσική -- το είπαμε από την αρχή -- λειτουργεί με πολύ "περίεργους" τρόπους. Οι επιστήμονες δουλεύουν δεκαετίες πάνω στο πρόβλημα και μόλις τώρα -- 5 ή 6 χρόνια -- κατάφεραν να κατασκευάσουν τους πρώτους κβαντικούς υπολογιστές. Και μάλιστα, αυτοί ακόμη βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο.
Η απάντηση, προφανώς, ήταν πως οι σημερινοί υπολογιστές δε μπορούν να διαχειριστούν κάτι τέτοιο. Οπότε οι επιστήμονες έκατσαν και σχεδίασαν ειδικούς υπολογιστές που να μπορούν! Και ονόμασαν αυτά τα "ειδικά" bits που μπορούν να είναι ταυτοχρόνως και 0 και 1, qubits -- quantum bits ή κβαντικά bits.
Το δεύτερο άλμα ήταν η ερώτηση: "αν έχω μια σειρά από qubits, τι είδους 'πράξεις' μπορώ να κάνω;"
Εδώ η απάντηση είναι πολύ πολύ ενδιαφέρουσα! Από τη στιγμή που έχουμε σειρές από qubits, τότε οι πράξεις μεταξύ τους μας δίνουν ΟΛΑ τα δυνατά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αν προσθέσουμε δύο τετράδες από qubits, τότε θα πάρουμε όλα τα πιθανά αθροίσματα δύο τετρά-bit-ων αριθμών! Με μία κίνηση!Η τρίτη ερώτηση ήταν σημαντική: "εγώ όμως θέλω ένα αποτέλεσμα, όχι όλα! Πως τα 'ξεμπλέκω';"
Και εδώ οι επιστήμονες κατάφεραν και βρήκαν λύσεις: σχεδίασαν ειδικές διεργασίες και αλγορίθμους, οι οποίοι μπορούν να "ξεδιαλέξουν" την επιθυμητή απάντηση από το "χάος" του συνόλου των πιθανών απαντήσεων. Συνεχίζοντας το προηγούμενο παράδειγμα του "5 + 3", η απάντηση που θα παίρναμε προσθέτοντας δύο ακεραίους (έστω 4 qubits ο καθένας) θα ήταν... 256 πιθανά αθροίσματα. Όμως, με τον κατάλληλο αλγόριθμο, μπορούμε να βρούμε μέσα σ' αυτά, το άθροισμα που μας κάνει, δηλαδή το "8".
Φτάσαμε αισίως στην τελευταία ερώτηση: "και πως φτιάχνουμε έναν κβαντικό υπολογιστή;"
Εδώ τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ. Βλέπεις, η κβαντική φυσική -- το είπαμε από την αρχή -- λειτουργεί με πολύ "περίεργους" τρόπους. Οι επιστήμονες δουλεύουν δεκαετίες πάνω στο πρόβλημα και μόλις τώρα -- 5 ή 6 χρόνια -- κατάφεραν να κατασκευάσουν τους πρώτους κβαντικούς υπολογιστές. Και μάλιστα, αυτοί ακόμη βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο. Σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος να "σπάει" κρυπτογραφημένα μηνύματα -- που οι "συμβατικοί" υπολογιστές θα χρειάζονταν αιώνες υπολογισμών -- σε δευτερόλεπτα, δοκιμάζοντας ΟΛΑ τα πιθανά "κλειδιά" μεμιάς.
Σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος θα δοκιμάζει, με μία κίνηση, όλα τα πιθανά φάρμακα για μια ασθένεια, και να βρίσκει το καλύτερο.
Σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος να παρακολουθεί την κίνηση των αυτοκινήτων και να βρίσκει σε δέκατα του δευτερολέπτου το πως να ρυθμίσει τα φανάρια, ώστε να μην υπάρχει πουθενά μποτιλιάρισμα.
Τέλος σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος να αναλύει όλα τα σχέδια, τις παραλλαγές και τις εκδοχές του... εαυτού του, και να σχεδιάζει έναν ακόμη καλύτερο και ακόμη πιο αποδοτικό νέο υπολογιστή.
Αυτό είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κβαντικοί υπολογιστές. Με τέτοιες δυνατότητες, ακόμη και το "ιερό δισκοπότηρο" της αληθινής τεχνητής νοημοσύνης, ενός computer που σκέφτεται, ίσως γίνει εφικτό.
Σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος να "σπάει" κρυπτογραφημένα μηνύματα -- που οι "συμβατικοί" υπολογιστές θα χρειάζονταν αιώνες υπολογισμών -- σε δευτερόλεπτα, δοκιμάζοντας ΟΛΑ τα πιθανά "κλειδιά" μεμιάς.
Σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος θα δοκιμάζει, με μία κίνηση, όλα τα πιθανά φάρμακα για μια ασθένεια, και να βρίσκει το καλύτερο.
Σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος να παρακολουθεί την κίνηση των αυτοκινήτων και να βρίσκει σε δέκατα του δευτερολέπτου το πως να ρυθμίσει τα φανάρια, ώστε να μην υπάρχει πουθενά μποτιλιάρισμα.
Τέλος σκέψου έναν υπολογιστή, ο οποίος να αναλύει όλα τα σχέδια, τις παραλλαγές και τις εκδοχές του... εαυτού του, και να σχεδιάζει έναν ακόμη καλύτερο και ακόμη πιο αποδοτικό νέο υπολογιστή.
Αυτό είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κβαντικοί υπολογιστές. Με τέτοιες δυνατότητες, ακόμη και το "ιερό δισκοπότηρο" της αληθινής τεχνητής νοημοσύνης, ενός computer που σκέφτεται, ίσως γίνει εφικτό.