16 Απριλίου , 2015 • 3 MINS READ
Η Kafka μας εξομολογείται την αγάπη της για το βινύλιο!
Περίληψη: Η Kafka είναι Διευθύντρια Προγράμματος του En Lefko 87,7 και μας εξομολογείται την αγάπη της...
Η Kafka είναι Διευθύντρια Προγράμματος του En Lefko 87,7 και μας εξομολογείται την αγάπη της για το βινύλιο!Τα Public συμμετέχουν για πέμπτη συνεχή χρονιά στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Δισκοπωλείων (Record Store Day) και σας προσκαλούν στο Public Συντάγματος το Σάββατο 18 Απριλίου από το πρωί για να γιορτάσετε με πολλή μουσική και ιστορίες για το βινύλιο από τον ραδιοφωνικό παραγωγό Κωνσταντίνο Τζούμα σε μουσική επιμέλεια της Kafka!Λίγες μέρες πριν από τη μεγάλη γιορτή, το Public Blog ζήτησε από την Κατερίνα Καφεντζή a.k.a. Kafka του En Lefko να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις της για το βινύλιο και εκείνη μας μίλησε για έναν από τους 5 πιο αγαπημένους της δίσκους, και μας διηγήθηκε μια μικρή ιστορία για τον τρόπο ακρόασης του... "Ήταν η εποχή που η αγαπημένη μου θεία, άδειαζε το σπίτι της στη Νέα Υόρκη και είχε μόλις, επιστρέψει στην Αθήνα με δωρα στις αποσκευές της μεταξύ των οποίων υπήρχε και μια μαύρη σακούλα. Μου την έδωσε και μ’εβαλε να της υποσχεθώ πως όχι μόνο δε θα πουλήσω ποτέ το περιεχόμενο της , αλλά θα άκουγα με προσοχή τους 24 συνολικά δίσκους βινυλίου που υπήρχαν μέσα. Ανάμεσα στους Charles Ives, Ηarry Partch, Moondog, Les Baxter και αρκετούς άλλους ‘ενοχλητικά’ άγνωστους , (καθώς στα πρωτα χρόνια της εφηβείας όλοι ξέρουμε τα πάντα και η υποφαινόμενη ακόμα περισσότερα) ήταν και κάποιος Eden Ahbez. Δέκα μήνες μετά, το Εden’s Ιsland ήταν ο τελευταίος δίσκος που βγήκε από τη μαύρη σακούλα. Είχε προηγηθεί μια μέρα νωρίτερα, η απίστευτη ξεπέτα-ακροαση στο ‘ξωτικό’ Tamboo! Lp του Les Baxter. Ως εκ τούτου όχι μόνο δεν άντεξα να ακούσω τη δεύτερη πλευρά του Eden’s Island αλλά το βούλιαξα στο ψηλότερο ράφι με τους, ανεξιχνίαστα ‘ενοχλητικούς’ δίσκους της συλλογής μου όπου και παρέμεινε (σφιχταγκαλιασμένος με τον Baxter) για 9 ολόκληρα χρόνια. Ολα αυτά μέχρι τον Απρίλιο του ’95 οταν έλαβα μια καρτ ποσταλ από μια φίλη που ζούσε στην Καλιφόρνια και θεώρησε σωστό να μου γράψει πως o Eden Ahbez είχε σκοτωθεί δυο στενά πιο κάτω από το σπίτι της. Για την ακρίβεια τον είχε πατήσει αυτοκίνητο.
Ήταν τότε, που με μια διάθεση ανεξήγητης ενοχής, λες και εγώ τον είχα σκοτώσει, άκουσα και τη δεύτερη πλευρά του album. Για λίγες ημέρες είχα ανακαλύψει έναν εύθραυστο ήρωα που τον έκανε ακόμα πιο συναρπαστικό το γεγονός πως σχεδόν κανένας από τους κολλητούς μου με τις ψαγμένες δισκοθήκες δεν τον γνώριζε. Και οι ελάχιστοι που τον ήξεραν μου επαναλάμβαναν την ίδια ατάκα. «Μα, αυτός δεν ήταν ο συνθέτης του Nature Boy;» Επι της ουσίας, η μεταθανάτια ενασχόληση μου , και η αυθαίρετη ανακάλυψη.. πως εγώ τον ‘ανακάλυψα ‘πρώτη, με οδήγησαν πολύ σύντομα στη διαπίστωση πως ο Eden Ahbez ήταν κάτι σημαντικά περισσότερο από αυτό που τον έκανε ‘γνωστό’ στο ευρύ κοινό... Παρόλ’ αυτά, η σχολαστική μου προσέγγιση υπήρξε πολύ ακαδημαική και ήταν αναμενόμενο, καθώς η επαφή μου με το δίσκο ήταν περισσότερο συσσωρευτικής αξίας. Κατάφερα να τον ακούσω , μόλις, μιάμιση φορά. Και τον κατέβασα 3 ράφια πιο κάτω. Εκεί που έφτανε το ύψος του ματιού των φίλων μου (με τις ψαγμένες δισκοθήκες) προκειμένου να μετρήσουν το βάθος των μουσικών μου γνώσεων. Έπρεπε να περάσουν άλλα 15 χρόνια όταν ένα βράδυ άκουσα το Μανώλη Οικονόμου να παίζει από cd στον En Lefko, τον Eden Ahbez. Επαθα έναν ήπιο μοιρολατρικό κλονισμό. Είχα χάσει επεισόδια.. Tο επόμενο πρωί ακούμπησα ευλαβικά το βραχίονα του πικαπ επάνω στο βινύλιο και το άφησα να στροβιλιζεται για 10 ολόκληρες ήμερες ..."Κατερίνα Καφεντζή a.k.a Kafka, Διευθυντρια Προγράμματος En Lefko 87,7 Ολόκληρο το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sonik τον Οκτώβριο του 2010. Συναντήστε από κοντά τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς του En Lefko το Σάββατο 18 Απριλίου στο Public Συντάγματος σε μια ημέρα γεμάτη μουσική. Δείτε εδώ την εκδήλωση! [caption id="attachment_13533" align="aligncenter" width="180"]
Κωνσταντίνος Τζούμας[/caption]
Διαβάστε επίσης στο Public Blog
Κωνσταντίνος Τζούμας[/caption]
Διαβάστε επίσης στο Public Blog