Βιβλιοθήκη για γονείς: «Οδηγός επιβίωσης» για την επιστροφή στα θρανία

Περίληψη: Ένας από τους πιο συνηθισμένους εφιάλτες που βλέπεις στην ενήλικη ζωή σου, είναι αυτός της...

Ένας από τους πιο συνηθισμένους εφιάλτες που βλέπεις στην ενήλικη ζωή σου, είναι αυτός της επιστροφής στο σχολείο: Σε σηκώνει ο καθηγητής για εξέταση ενώ είσαι αδιάβαστος, έχεις ξεχάσει να φορέσεις παντελόνι και σε κοιτάνε όλοι, κουτρουβαλάς στη σκάλα προκαλώντας το γέλιο των συμμαθητών σου και άλλα τέτοια όμορφα... Ο λόγος είναι απλός: Ήδη από την πρώτη τάξη του Δημοτικού έχεις συνδέσει τη σχολική εμπειρία με τον φόβο και το άγχος! Φταίει η κοινωνία; Φταίνε οι γονείς και το εκπαιδευτικό σύστημα; Το πρόβλημα είναι σύνθετο, ασφαλώς. Εμείς σκεφτήκαμε να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι για τη λύση του, φτιάχνοντας μια επίκαιρη θεματική που λέγεται «Βιβλιοθήκη για γονείς» και περιλαμβάνει μια σειρά βιβλίων τα οποία βοηθούν στην ανατροφή των παιδιών - αρκετά από αυτά είναι αφοσιωμένα στο πώς οι γονείς θα βοηθήσουν τα παιδιά τους να ανταπεξέλθουν στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού!Έχουμε και λέμε, λοιπόν: Αρχή με τo «Αλφαβητάρι» της Ουρανίας Τουτουντζή, ένα πρωτότυπο αναγνωστικό σε τιμή έκπληξη, που ενθαρρύνει το παιδί να κάνει τα πρώτα του βήματα στη Γλώσσα. Το πρώτο μέρος του βιβλίου είναι μια συστηματική μέθοδος για να μάθει γραφή και ανάγνωση, ενώ το δεύτερο συνδυάζει τις απαραίτητες γραμματικές γνώσεις για παιδιά της Α΄ Δημοτικού με ιστορίες από τη μυθολογία! Όλα αυτά όμως με ένα fun τρόπο που ρίχνει στο παιχνίδι καρτούν, χρώματα, ευαισθησία και δημιουργική περιπέτεια! Το «50 μαθήματα ζωής που δεν διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία» του Charles Sykes είναι, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, μια άλλη υπόθεση: Ένας πολύτιμος οδηγός που ξεφεύγει από το 1+1=2, για να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά πολύτιμα διδάγματα που κανένα σχολείο δε θα τους μάθει. Φράσεις όπως «οι γονείς σας δεν ήταν και πριν γεννηθείτε τόσο βαρετοί όσο είναι τώρα» αποδεικνύουν ότι ο Sykes έχει αποφύγει τα βαρετά κλισέ, ενώ το βιβλίο του είναι χρήσιμο και σε εκπαιδευτικούς που θέλουν να προσφέρουν στους μαθητές τους κάτι παραπάνω από τη βασική διδακτέα ύλη.Τέλος, το «Πώς θα κάνω το παιδί μου να αγαπήσει το σχολείο;» της Μαρίνας Ψιλούτσικου μας μαθαίνει ότι τα παιδιά δεν πρέπει να σταματήσουν ποτέ να είναι «ερευνητές». Όπως και οι μεγάλοι δηλαδή… Οι απαντήσεις δεν είναι πιο σημαντικές από τα ερωτήματα, οι βαθμοί και τα πτυχία έρχονται σαν αποτέλεσμα (αλίμονο αν μπουν στη ζωή μας ως αυτοσκοπός) και οι άνθρωποι σταματούν να εξελίσσονται όταν παύουν να είναι περίεργοι. Βρείτε στη σχετική κατηγορία πολλά ακόμα αναγνώσματα που θα βοηθήσουν μικρούς και μεγάλους να προσαρμοστούν στη σχολική πραγματικότητα.Καλή σχολική χρονιά σε όλους!