Και την άδεια κατάφερες να πάρεις. Και εισιτήρια βρήκες. Και δωμάτιο έκλεισες. Και έχεις επιβιβαστεί στο καράβι όλο χαρά, έτοιμος να ζήσεις την απόλυτη χαλάρωση στο νησί. Ωστόσο πριν κολυμπήσεις στα νερά της Μήλου ή πριν δεις το ηλιοβασίλεμα από την Καλντέρα, πρέπει να περάσεις ένα τρίωρο/πεντάωρο/δωδεκάωρο εν πλω, με τη βαρεμάρα μετά την πρώτη ώρα του ενθουσιασμού να έχει αρχίζει να χτυπάει κόκκινο.
Πέρα από τη σταθερή αξία του… ύπνου, η λύση βρίσκεται στα κλασικά και αγαπημένα
παιχνίδια με κάρτες και συγκεκριμένα στο διαχρονικό
Υπερατού, που σίγουρα θα κάνει τις ώρες του ταξιδιού πιο ανώδυνες.
Το
Υπερατού ήταν ένα από τα αγαπημένα, πιο διασκεδαστικά αλλά και επιμορφωτικά παιχνίδια για κάθε αγόρι (κυρίως) στα τέλη της
δεκαετίας του ’80 και σε όλη τη διάρκεια αυτής του
’90. Ένα παιχνίδι που μας κάνει να ξεχνάμε για λίγο τα videogames του τώρα και να νοσταλγούμε τα παιχνίδια του χθες.
Ήταν ένα
πλαστικό κουτί με διάφανο καπάκι, το οποίο περιείχε
30-κάμποσες κάρτες. Κάθε κουτί —και συνακολούθως κάθε «
τράπουλα»— είχε ένα συγκεκριμένο θέμα: υπερ-αυτοκίνητα, μαχητικά αεροπλάνα, μηχανές, πλοία, τραίνα, υποβρύχια, ελικόπτερα, χωματουργικά οχήματα, τανκς, πύραυλοι, φόρμουλα-1 - όλα είχαν τη δική τους «τράπουλα» Υπερατού. Τις περισσότερες φορές, οι κάρτες ήταν στα
Αγγλικά ή, συχνά, στα
Γερμανικά.
Πώς παιζόταν; Απλό! Η κάθε κάρτα είχε ένα
όχημα,
όνομα,
φωτογραφία και κάποια
χαρακτηριστικά, τα οποία ήταν κοινά για όλη την (εκάστοτε) τράπουλα. Για παράδειγμα, αν κοιτούσες τράπουλα Φόρμουλα-1, είχες
τελική ταχύτητα,
ίππους,
στροφές κινητήρα,
κυβικά,
κυλίνδρους και
βάρος. Συνήθως το
Υπερατού παιζόταν σε ζευγάρια, άντε το πολύ τριάδες, και οι κάρτες, μετά το ανακάτεμα, μοιράζονταν όλες.
Με κάποιον τρόπο, συνήθως στην τύχη, αποφασιζόταν ποιος ξεκινά. Ο παίχτης έπαιρνε τις κάρτες που είχε με τη σειρά, κοίταζε την πρώτη, διάλεγε
ένα εκ των χαρακτηριστικών και το ανακοίνωνε στον αντίπαλο, ο οποίος έλεγε αυτό της δικής του κάρτας. Όποιος είχε το καλύτερο χαρακτηριστικό,
κέρδιζε την κάρτα του άλλου και συνέχιζε αυτός το παιχνίδι επιλέγοντας από την επόμενη κάρτα. Νικητής ανακηρυσσόταν όποιος έπαιρνε
όλες τις κάρτες του αντιπάλου.Όπως μπορείς να φανταστείς, αυτή η διαδικασία μπορούσε να
διαρκέσει ώρες, ενώ, μετά από λίγα παιχνίδια, οι παίχτες άρχιζαν να μαθαίνουν τα χαρακτηριστικά απ’ έξω.
Το
όνομά του το παιχνίδι το οφείλει σε μια κάρτα, το
Υπερατού, η οποία είχε μακράν
τα καλύτερα χαρακτηριστικά από σχεδόν όλες τις άλλες. Πολλές φορές αρκούσε να πεις τη λέξη «
Υπερατού» και είχες επιτόπου την κάρτα του άλλου χωρίς καν συγκρίσεις.
Αν όλα αυτά σου φέρνουν
νοσταλγία, ή αν σου κίνησαν το
ενδιαφέρον, στα Public θα βρεις
τα αγαπημένα Υπερατού, σε σύγχρονη μορφή και με σύγχρονα μοντέλα και θέματα. Για αρχή, έχουμε
υπερ-αυτοκίνητα,
φόρμουλα-1,
πολεμικά αεροσκάφη και
super bikes!
Πάρ’ τα όλα, ξαναθυμήσου πως ήταν το παιχνίδι και μύησε τους νεότερους στον κόσμο του
Υπερατού μέχρι να πιάσεις λιμάνι!
Η τελευταία μεγάλη προσθήκη στη γνώριμη γκάμα είναι η σειρά με τους
δεινόσαυρους, που έχει γίνει και η αγαπημένη μας!
Αποφασίσαμε, λοιπόν, να χαρίσουμε σε
δύο (2) τυχερούς και τις
πέντε (5) σειρές του
Υπερατού για παιχνίδι δίχως τέλος! Ο διαγωνισμός θα ολοκληρωθεί στις
25 Ιουλίου, οπότε και θα πραγματοποιηθεί η κλήρωση. Πολλαπλές συμμετοχές δεν λαμβάνονται υπόψιν.
Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε και οι νικητές είναι οι εξής:
- Κατερίνα Νικολάη
- Κωνσταντίνος Παγούρας
Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή!
Μείνετε συντονισμένοι στο
Public Blog για περισσότερους διαγωνισμούς.