Ο κόσμος της λογοτεχνίας αποχαιρετά την Hilary Mantel

Έχει κερδίσει δύο φορές το Booker Prize για τα μυθιστορήματά της «Wolf Hall» και «Bring Up the Bodies», τα οποία αγαπήθηκαν από το αναγνωστικό κοινό και πούλησαν εκατομμύρια αντίτυπα. Προτάθηκε άλλη μια φορά για το ίδιο βραβείο, για το βιβλίο της «The Mirror and the Light». Οι κριτικοί τη λάτρεψαν, μα πιο σημαντική είναι η πραγματική αγάπη του κόσμου για τα βιβλία της, με τα οποία είχε το χάρισμα να βάζει τον αναγνώστη σε μια ιστορική πραγματικότητα γεμάτη από ίντριγκα, μυστήριο, κατακτήσεις, αλλά και δαιδαλώδη ψυχολογικά. Η δύναμη της «πένας» της Hilary Mantel ήταν ακριβώς αυτή: να κρύβει εντέχνως και να αποκαλύπτει καιρίως τα μύχια της ανθρώπινης ψυχής.

Το πρώτο της βιβλίο, το «A Place of Greater Safety», απορρίφθηκε από τους εκδότες. Ένα βιβλίο 700 σελίδων, τοποθετημένο στη Γαλλική Επανάσταση, από μια παντελώς άγνωστη συγγραφέα, ήταν μεγαλύτερο ρίσκο από ότι ήταν διατεθειμένοι να πάρουν. Το δεύτερο βιβλίο της, το «Every Day is Mother's Day» έδειξε πως μάλλον έμαθε από το πάθημα και ήταν σαφώς μικρότερο. Σε μέγεθος και μόνον, όμως, μιας και κατέκτησε τις κριτικές και τη δυσπιστία των εκδοτών, αλλά και αποτέλεσε το εφαλτήριο μιας λαμπρής καριέρας στη λογοτεχνία.

Σε συνέντευξή της, πολλά χρόνια αργότερα, αποκάλυψε πως πάντοτε τη συνέπαιρνε η ιστορία και ειδικότερα η ιστορία του Cromwell, αλλά και ο ρόλος που αυτός έπαιξε στην διάλυση των μοναστηριών της Αγγλίας. Όποτε, όμως, διάβαζε γι' αυτόν, έπεφτε πάνω στα τυπικά στερεότυπα των ιστορικών, τα οποία εμφανίζουν τους πάντες υπό το ίδιο πρίσμα: αυτό του άχρωμου, άγευστου, ανέκφραστου προσώπου, παγωμένου στον χρόνο και τον χώρο. Κάπως έτσι αποφάσισε να μπει μέσα στον κόσμο της ιστορίας και να του εμφυσήσει, με τη δική της φαντασία και τη δική της γραφή, ζωή και χρώμα.

Ο Cromwell εμφανίζεται σε καίρια θέση στην τριλογία της, η οποία απαρτίζεται από τα «Wolf Hall», «The Mirror and the Light», «Bring Up the Bodies». Στις σελίδες των βιβλίων της, δε βλέπουμε απλώς την εξιστόρηση των γεγονότων, αλλά ξεδιπλώνεται μπροστά μας ολόκληρος ο κόσμος της Αγγλίας του Thomas Cromwell, καθώς ο ίδιος ανεβαίνει στην Αγγλική κοινωνία και γίνεται ένας από τους ισχυρότερους άνδρες του βασιλείου, μέχρι το τέλος του, κατά το οποίο χάνει την εύνοια του βασιλιά και, τελικά, και το κεφάλι του.

Η Hilary Mantel δεν πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της γράφοντας. Είχε προβλήματα υγείας – τα οποία δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε – τα οποία της προκαλούσαν χρόνια προβλήματα και τα οποία την απέτρεπαν από το να έχει μια κανονική, καθημερινή δουλειά. Τελικά, περιόρισαν σημαντικά τη συγγραφική της δραστηριότητα αλλά και ολόκληρη τη ζωή της.

Τα μηνύματα που έρχονται ήδη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πολλά και από πολλούς. Η JK Rowling, συγγραφέας της σειράς βιβλίων «Harry Potter», έγραψε «χάσαμε μια ιδιοφυία», ενώ η Nicola Sturgeon, πρωθυπουργός της Σκωτίας, ιδιαίτερης πατρίδας της Hilary Mantel, δήλωσε: «Ιδιαιτέρως τραγικά νέα. Δεν είναι δυνατόν να υπερβάλλουμε για τη σημασία της συγγραφικής κληρονομιάς που αφήνει η Hilary Mantel. Η ιδιοφυής τριλογία του Wolf Hall αποτέλεσε το επιστέγασμα ενός απίστευτου έργου. Rest in peace.»

Ο εκδότης της είχε να αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Πάντοτε είχε μια εξώκοσμη αύρα γύρω της, καθώς έβλεπε και ένιωθε πράγματα τα οποία είναι αθέατα και κρυφά από εμάς, τους κοινούς θνητούς. Όποτε, όμως, έβλεπε την ανάγκη για αντιπαράθεση, θα έμπαινε άφοβα στη μάχη!»

Εκτός από τα φύλλα των βιβλίων, οι ιστορίες της μεταφέρθηκαν και στη μικρή οθόνη από το BBC, αλλά και στο θεατρικό σανίδι, με το «The Mirror and the Light» να ανεβαίνει στο Λονδίνο. Η τηλεοπτική σειρά, μάλιστα, κέρδισε μια σειρά βραβείων, μεταξύ των οποίων και τρία Bafta Awards αλλά και μια Χρυσή Σφαίρα.

Το 2014, σε αναγνώριση της προσφοράς της στη λογοτεχνία, η Hilary Mantel έγινε «Dame» (το θηλυκό αντίστοιχο του «Sir»), ενώ ήταν μέλος της Royal Society of Literature από το 1990. Πραγματικά, ο κόσμος της σύγχρονης λογοτεχνίας έγινε φτωχότερος σήμερα.