Περίληψη: Στην φωτογραφία επάνω: Η Άλκη Ζέη με τον Γιώργο Σεβαστίκογλου στη Γιάλτα "Ο Γιώργος θαύμαζε στον...
30 Ιουνίου , 2014 • 2 MINS READ
Άλκη Ζέη & Γιώργος Σεβαστίκογλου: Διαβάστε απόσπασμα από το βιβλίο Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο
Στην φωτογραφία επάνω: Η Άλκη Ζέη με τον Γιώργο Σεβαστίκογλου στη Γιάλτα "Ο Γιώργος θαύμαζε στον Γκάτσο την πολυμάθειά του. Ο ίδιος είχε έρθει με την οικογένειά του από την Κωνσταντινούπολη στα δεκατέσσερά του χρόνια. Πήγε στο γαλλικό σχολείο, στη Λεόντειο, και μετά με υποτροφία στο Κολλέγιο κι ήτανε φυσικό και τις γλώσσες να μάθει, και λογοτεχνία και θέατρο, αφού είχε δάσκαλο τον Κουν. Αναρωτιότανε λοιπόν πώς ο Γκάτσος, το παιδί από την Ασέα, το μικρό χωριό στην Πελοπόννησο, από μια οικογένεια που σίγουρα δεν είχε βιβλιοθήκη στο σπίτι, έμαθε τις γλώσσες, έμαθε λογοτεχνία, θέατρο και ποίηση, λες και είχε σπουδάσει στο Ίτον.Κι οι δυο ερχόντανε πολλές φορές τα πρωινά στο σπίτι μας. Φυσικά όταν έλειπε ο μπαμπάς. Η μαμά πάντα τους καλοδεχότανε. Εκείνοι τότε ξεχνούσαν την ύπαρξή μας και πιάνανε μια ατέλειωτη συζήτηση για τέχνη και λογοτεχνία. Η μαμά όταν έφευγαν έλεγε: «Σήμερα πήγα στο πανεπιστήμιο». Όταν όμως μας ξέρανε στεναχωρεμένες γιατί ο μπαμπάς μας δεν μας είχε αφήσει να βγούμε, ερχόντανε, κοτζάμ άντρες, όταν σκοτείνιαζε, κάτω στον δρόμο απέναντι από το μπαλκόνι του σπιτιού μας, κι άναβαν τσιγάρα κι εμείς μέσα από το τζάμι ξεχωρίζαμε στο σκοτάδι τις μικρές φωτίτσες και ξέραμε πως μας σκέφτονται.Με κείνη όμως που ο Γιώργος τα βρήκε από την πρώτη μέρα της γνωριμίας τους ήτανε η Διδώ. Η θείτσα μας, βέβαια, του έκανε τρίτου βαθμού ανάκριση, όπως μονάχα εκείνη ήξερε να κάνει, και χωρίς να την παίρνεις είδηση. Κόντεψε ακόμα και για τη Βίρτζι από τη Ρουμανία να της διηγηθεί ο Γιώργος. Έφυγε πριν από μένα για να πάει στον… Κάρολο κι η θείτσα μού είπε ανακουφισμένη: «Χάρηκα, μικρό, γιατί είναι δικός μας».Πρώτη φορά αυτή την έκφραση την άκουσα από τη Διδώ. Κι ύστερα πόσες φορές για ολόκληρα χρόνια λέγαμε ή ρωτούσαμε: «Αυτός είναι δικός μας;» Κι αν δεν ήτανε, ούτε θέλαμε καν να τον πλησιάσουμε. Πού να ξέραμε πως θα έρθει καιρός και θα ανακαλύπταμε ότι πολλοί «δικοί μας» δεν θα μας ταίριαζαν καθόλου, και σήμερα να μην ξέρουμε πια κατά πόσο εμείς οι ίδιοι είμαστε «δικοί μας».Τα συγκλονιστικά όμως εκείνα χρόνια της Κατοχής –κι ας μην φανεί παράξενο που τα λέω έτσι– οι περισσότεροι γύρω μας ήτανε «δικοί μας» και συνέβαιναν τόσα πολλά κι αξέχαστα. Με το πέρασμα του χρόνου έχουν γίνει αχνές οι εικόνες της φρίκης και ευτυχώς μένουν ανεξίτηλες οι άλλες". 
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο της Άλκης Ζέη “Με μολύβι Φάμπερ νούμερο δύο“. Η Άλκη Ζέη θα βρίσκεται στο Public Συντάγματος σήμερα 30 Ιουνίου.
Διαβάστε εδώ και άλλα αποσπάσματα από το βιβλίο της Άλκης Ζέη.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο της Άλκης Ζέη “Με μολύβι Φάμπερ νούμερο δύο“. Η Άλκη Ζέη θα βρίσκεται στο Public Συντάγματος σήμερα 30 Ιουνίου.
Διαβάστε εδώ και άλλα αποσπάσματα από το βιβλίο της Άλκης Ζέη.
