Περίληψη: “I don’t really hear a next one” δήλωνε η Lana Del Rey όταν τη ρωτούσαν...
5 Ιουνίου , 2014 • 1 MIN READ
Η ήρεμη επιστροφή της Lana Del Rey!
“I don’t really hear a next one” δήλωνε η Lana Del Rey όταν τη ρωτούσαν πότε θα κυκλοφορήσει το επόμενο άλμπουμ της. Η φράση αυτή, που δε μεταφράζεται εύκολα στα ελληνικά, συνοδευόταν από την επεξήγηση ότι η μούσα της είναι «πολύ άστατη», ότι την επισκέπτεται «μια στο τόσο», «πράγμα εκνευριστικό». Κι εκεί που λέγαμε πως το κοριτσάκι πάει, αποτρελάθηκε (ποια μούσα και σαχλαμάρες, για ποπ μουσική μιλάμε), δυόμισι χρόνια μετά το “Born to die”, η Lana επιστρέφει με το τρίτο επίσημο άλμπουμ της, που τιτλοφορείται “Ultraviolence” και είναι προφανώς μία από τις πιο hot κυκλοφορίες του καλοκαιριού.
Απλούστερο ενορχηστρωτικά από το “Born to die”, διακατέχεται από το ίδιο σκοτάδι και την ίδια αίσθηση ασπρόμαυρης κινηματογραφικής ταινίας με το προηγούμενο, σαν μύγα μες το γάλα ενός κόσμου που θέλει την ποπ πολύχρωμη και φανταχτερή. Οι ήπιοι τόνοι των δύο πρώτων singles (“West Coast” και “Shades of cool”) μαρτυρούν πως το “Ultraviolence” στέκεται στον αντίποδα του καλοκαιρινού clubbing. Είναι το ιδανικό σάουντρακ για το hangover της επόμενης ημέρας, τις μοναχικές βραδιές, τις στιγμές που δεν χρειάζεσαι κάτι να σε ανεβάσει, αλλά μια απαλή φωνή να σε γλυκάνει. Δεν ξέρουμε αν την επισκέφτηκε η μούσα της, όμως η Lana τα κατάφερε ξανά…
Απλούστερο ενορχηστρωτικά από το “Born to die”, διακατέχεται από το ίδιο σκοτάδι και την ίδια αίσθηση ασπρόμαυρης κινηματογραφικής ταινίας με το προηγούμενο, σαν μύγα μες το γάλα ενός κόσμου που θέλει την ποπ πολύχρωμη και φανταχτερή. Οι ήπιοι τόνοι των δύο πρώτων singles (“West Coast” και “Shades of cool”) μαρτυρούν πως το “Ultraviolence” στέκεται στον αντίποδα του καλοκαιρινού clubbing. Είναι το ιδανικό σάουντρακ για το hangover της επόμενης ημέρας, τις μοναχικές βραδιές, τις στιγμές που δεν χρειάζεσαι κάτι να σε ανεβάσει, αλλά μια απαλή φωνή να σε γλυκάνει. Δεν ξέρουμε αν την επισκέφτηκε η μούσα της, όμως η Lana τα κατάφερε ξανά…
