Περίληψη: Η απίστευτη ιστορία του Sebastiao Salgado, ο οποίος φύτεψε μόνος του ένα δάσος, μας εμπνέει και μας δείχνει το δρόμο για ένα καταπράσινο μέλλον!
21 Ιουλίου , 2022 • 4 MINS READ
21 Ιουλίου , 2022 • 4 MINS READ
Περίληψη: Η απίστευτη ιστορία του Sebastiao Salgado, ο οποίος φύτεψε μόνος του ένα δάσος, μας εμπνέει και μας δείχνει το δρόμο για ένα καταπράσινο μέλλον!
Μια παλιά κινέζικη παροιμία λέει πως η καλύτερη στιγμή για να φυτέψεις ένα δέντρο είναι πριν 20 χρόνια· η δεύτερη καλύτερη στιγμή είναι σήμερα.
Ο Sebastiao Salgado είναι ένας διάσημος φωτογράφος, ο οποίος έχει γυρίσει όλο τον κόσμο και του οποίοι οι φωτογραφίες συνεχίζουν και προκαλούν αίσθηση. Μετά από μια ιδιαιτέρως δύσκολη αποστολή στη Ρουάντα, η οποία τον τραυμάτισε ψυχικά, ο Sebastiao σταμάτησε τα ρεπορτάζ και αποφάσισε να γυρίσει στο σπίτι του, στη Βραζιλία, στο μέρος που μεγάλωσε. Η ψυχή του είχε ανάγκη το τροπικό δάσος στο οποίο είχε περάσει τα παιδικά του χρόνια, τη σκιά των δέντρων, τα τραγούδια των πουλιών, τον ήχο του αέρα ανάμεσα στις φυλλωσιές. Η ζωή, όμως, του φύλαγε μια ακόμη τραυματική εμπειρία: φτάνοντας στο οικογενειακό ράντσο, κοντά στην κωμόπολη Aimorés της επαρχίας Minas Gerais, αντί για το γνώριμο τροπικό δάσος που θυμόταν, τα μάτια του αντίκρυσαν μια ξερή και άγονη έκταση, χωρίς ίχνος τροπικής χλωρίδας ή πανίδας. Η καρδιά του Sebastiao βυθίστηκε ακόμη περισσότερο στην απελπισία. Η γη, όπως και η ψυχή του, έπασχε σοβαρά.
Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα κρύβεται μια εξ ίσου μεγάλη γυναίκα. Η μεγάλη γυναίκα πίσω από τον Sebastiao δεν είναι άλλη από τη γυναίκα του, τη Lélia. Η Lélia ήταν αυτή που σκέφτηκε και πρότεινε στον Sebastiao ακριβώς αυτό που χρειαζόταν: να δώσουν ξανά ζωή στη γη, να αναστήσουν τον παράδεισο! Η ψυχή του Sebastiao φωτίστηκε· το project της ανάστασης του τροπικού δάσους ήταν αυτό που χρειαζόταν για να φυσήξει άνεμος ζωής μέσα του. Ξεκίνησε με λίγα δενδρύλλια, τα οποία είχε διαλέξει προσεκτικά έτσι ώστε να ταιριάζουν με τον τόπο, να τα γνωρίζουν τα έντομα και τα πουλιά της περιοχής, να τα νιώθουν οικεία τα ζώα. Φύτεψε ένα δάσος με ξένα δέντρα, και τα ζώα δεν θα πάνε εκεί· το δάσος θα είναι σιωπηλό, μας λέει. Αλλά τα δενδρύλλια έπιασαν, έγιναν δέντρα, κι αυτά έφεραν πίσω τα πουλιά, τα ερπετά, τα έντομα. Μέσα σε 6 χρόνια, ο «κρανίου τόπος» είχε πρασινίσει. Ακόμη 6 χρόνια έκαναν το τοπίο πάλι ζούγκλα, τροπικό δάσος γεμάτο από την ολοζώντανη «κακοφωνία» της άγριας ζωής η οποία επέστρεψε και έκανε το νέο δάσος σπίτι της. Μαζί τους, τα πουλιά, τα έντομα και τα άλλα ζώα έφεραν και άλλους σπόρους και νέα είδη, τα οποία συμπλήρωσαν το τεράστιο ψηφιδωτό που είναι ένα τροπικό οικοσύστημα. Η ζωή είχε πλέον επιστρέψει στο Minas Gerais.
Συνολικά, έχουν επιστρέψει 172 είδη πουλιών, 33 είδη θηλαστικών, 293 είδη φυτών, 15 είδη ερπετών και άλλα 15 είδη αμφίβιων· ένα ολόκληρο οικοσύστημα από εκεί που δεν ζούσε τίποτα!
Ο πλανήτης μας μολύνεται κάθε μέρα από εκατοντάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Αλλά ας το πούμε έτσι όπως πρέπει: η ανθρωπότητα μολύνει τον πλανήτη μας με εκατοντάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε μέρα. Εμείς! Παρά τις μεγάλες προσπάθειες που κάνουμε για να σταματήσουμε να παράγουμε CO2, πρέπει και να αφαιρέσουμε αυτό που ήδη έχουμε παράξει. Όπως λέει ο Sebastiao, η φύση διαθέτει μια καταπληκτική μηχανή αφαίρεσης διοξειδίου του άνθρακα, η οποία μπορεί να παγιδεύσει τον άνθρακα και να μας επιστρέψει φρέσκο και καθαρό οξυγόνο: τα δέντρα! Γνωρίζουμε πως ένα σταθερό δάσος με μεγάλα δέντρα δεν παγιδεύει τόσο πολύ CO2· ένα νεαρό δάσος, όμως, με δέντρα στην ανάπτυξη, «καταπίνει» κολοσσιαίες ποσότητες CO2, καθαρίζοντας την ατμόσφαιρα από πολλούς τόνους κάθε μέρα! Αυτό που χρειάζεται δεν είναι απλά να σταματήσουμε να κόβουμε τα δέντρα και να καταστρέφουμε τα δάση που έχουν απομείνει· πρέπει να ξεκινήσουμε τη φύτευση σε δάση που καταστρέψαμε!
Ο Sebastiao είχε να αντιμετωπίσει τη δυσπιστία και τον σκεπτικισμό των ντόπιων, οι οποίοι είχαν γαλουχηθεί με την ιδέα του «κόβω δάσος για να κάνω καλλιέργειες ή για βοσκοτόπια». Η ιδέα της ανασύστασης του τροπικού δάσους πήγαινε κόντρα σε ό,τι είχαν συνηθίσει! Σήμερα όμως, μετά από λειψυδρία και κλιματικές αλλαγές, αρχίζουν και καταλαβαίνουν.
Η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη κρίση που έχει περάσει η ανθρωπότητα· θα πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές κι εμείς στα Public κάνουμε ήδη βήματα σε αυτή την κατεύθυνση. Έχουμε ήδη αλλάξει την παροχή ενέργειας σε δεκάδες καταστήματά μας και χρησιμοποιούμε ανανεώσιμες πηγές, ενώ μειώνουμε την κατανάλωση χρησιμοποιώντας παντού λάμπες LED σε συνδυασμό με αισθητήρες φωτός, και συστήματα κλιματισμού τελευταίας τεχνολογίας. Παράλληλα, μειώνουμε τη χρήση χαρτιού όπου είναι δυνατόν, ενώ με την ηλεκτρονική απόδειξη ενισχύουμε αυτή την προσπάθεια. Αλλά και τα κεντρικά μας γραφεία είναι υπερσύγχρονης σχεδίασης, με φυσικό φωτισμό και αερισμό, ενώ διαθέτουμε και στόλο ηλεκτρικών αυτοκινήτων!
Το παράδειγμα του Sebastiao είναι πολύ δυνατό και μας εμπνέει. Δεν χρειάζεται να φυτέψουμε εκατομμύρια δενδρύλλια, ούτε βέβαια έχουμε τα χιλιάδες στρέμματα διαθέσιμα. Ο Sebastiao και η Lélia δεν ξεκίνησαν για να «σώσουν» τον πλανήτη· ξεκίνησαν για να αναστήσουν το δάσος που μεγάλωσε ο Sebastiao. Ξεκίνησαν με ένα δενδρύλλιο!
Αφού ξεκινήσαμε με παλιά κινέζικη παροιμία, ας κλείσουμε με άλλη μία: ένα ταξίδι χιλίων μιλίων ξεκινά με ένα βήμα. Στην περίπτωσή μας, ακόμη κι ένα δάσος εκατομμυρίων δέντρων ξεκινά με ένα δενδρύλλιο! Φύτεψε ένα!