25 Απριλίου , 2014 • 2 MINS READ
Άδεια Δωμάτια: Ο Χρήστος Τερζίδης αφιερώνει το βιβλίο του στον φίλο του που χάθηκε πρόωρα...
Περίληψη: "Η αρχική μου διάθεση όταν παρέδιδα το Άδεια Δωμάτια ήταν να το αφιερώσω σε όσους...
"Η αρχική μου διάθεση όταν παρέδιδα το Άδεια Δωμάτια ήταν να το αφιερώσω σε όσους παλεύουν ενάντια στην εικόνα που έχουν πλάσει οι άλλοι για αυτούς και σε όσους αποτέλεσαν τους καταλύτες για την έμπνευση μου. Τον Gary Moore Τον Javier Bardem (για την ερμηνεία του στο Biutiful) Και τον Τίμο Τιμοθέου. Όλα αυτά μέχρι την Τετάρτη 12 Μαρτίου. Ήταν η ημέρα που κατέρρευσε το κτίριο στην διεύθυνση 116th & Park Av. στο East Harlem της Νέας Υόρκης. Μέσα σε αυτό το κτίριο βρισκόταν ο Αντρέας. Ο καλύτερος μου φίλος στην μητρόπολη του κόσμου....Εκείνη την ημέρα βρισκόμουνα στο Austin του Texas για ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά συνέδρια. Είχα φτάσει εκεί Κυριακή πρωί. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα βρισκόμασταν σχεδόν κάθε βράδυ με τον Αντρέα. Ήμασταν μαζί και το Σάββατο βράδυ πριν πετάξω. Η Νέα Υόρκη είχε αρχίσει να βγαίνει από έναν χειμώνα ιδιαίτερα βαρύ. Ο καιρός είχε μαλακώσει και οι πολικές θερμοκρασίες των προηγούμενων ημερών είχαν δώσει την θέση τους σε νούμερα λίγο κάτω από το μηδέν. Αυτή η αίσθηση έμοιαζε με το άρωμα της Άνοιξης που ερχότανε. Αφού ήπιαμε τα ποτά μας στο East Village, καταλήξαμε μετά από μία βόλτα στην Union Square να μιλάμε για άσχετα πράγματα. Είχε πάει τεσσερισήμιση το πρωί και εγώ την άλλη μέρα πετούσα. Έπρεπε να φτιάξω τα πράγματα μου. Έσφιξα το χέρι του. Ήταν η τελευταία φορά.
"Δεν σου έχω πει ότι έχω χτίσει έναν χαρακτήρα πάνω σου στο νέο μου βιβλίο." του είπα. Με κοίταξε με απορία. "Βέβαια τον έκανα λίγο πιο αλήτη από εσένα αλλά θα σου αρέσει ο τυπάς νομίζω." Το βλέμμα του γέμισε περηφάνια. Ένα είδος περηφάνιας που την έχεις, όταν ο φίλος σου με ένα μοναδικό τρόπο σου δείχνει πόσο σημαντικός είσαι για αυτόν. Ήταν η τελευταία φορά που είδα τα μάτια του. "Περιμένω πως και πως να το διαβάσω." μου πέταξε καθώς μου γύρισε την πλάτη και χώθηκε κάτω από την επιφάνεια της πόλης για να πάρει το μετρό. Ο Αντρέας δεν το διάβασε ποτέ. Βρέθηκε μετά από ένα εικοσιτετράωρο αγωνίας στα συντρίμμια του κτιρίου. Το πτώμα του ήταν σε τόσο κακή κατάσταση που αναγνωρίστηκε μόνο από τα ρούχα που φορούσε. Ο Αντρέας χάθηκε σαν ένας πραγματικός ροκ σταρ μέσα στις φλόγες, στην άβυσσο μαζί με την κιθάρα του. Αυτή την εικόνα διάλεξα να κρατήσω στην μνήμη μου. Το πρωί της Πέμπτης 12 Μαρτίου, μετά τα επώδυνα νέα, κατάλαβα για μία ακόμη φορά γιατί γράφω. Η αγωνία να κρατήσω το σύμπαν μου αναλλοίωτο και ενωμένο στο πέρασμα του χρόνου. Τα Άδεια Δωμάτια κρύβουν πολύ θάνατο στις σελίδες τους. Τον Αντρέα, τον Τίμο, τον Gary. Δεν το επέλεξα εγώ. Το τέλος είναι πάντα κοντά...... Αλλά το τέλος δεν θα μπορέσει ποτέ να διαλύσει τις μορφές των ανθρώπων αυτού του βιβλίου. Έχει ηττηθεί. Στον παντοτινό μου φίλο Αντρέα Παναγόπουλο". Χρήστος Τερζίδης Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στις 28 Απριλίου στις 21.00 στο Public Cafe. Δείτε εδώ λεπτομέρειες για την εκδήλωση.
"Δεν σου έχω πει ότι έχω χτίσει έναν χαρακτήρα πάνω σου στο νέο μου βιβλίο." του είπα. Με κοίταξε με απορία. "Βέβαια τον έκανα λίγο πιο αλήτη από εσένα αλλά θα σου αρέσει ο τυπάς νομίζω." Το βλέμμα του γέμισε περηφάνια. Ένα είδος περηφάνιας που την έχεις, όταν ο φίλος σου με ένα μοναδικό τρόπο σου δείχνει πόσο σημαντικός είσαι για αυτόν. Ήταν η τελευταία φορά που είδα τα μάτια του. "Περιμένω πως και πως να το διαβάσω." μου πέταξε καθώς μου γύρισε την πλάτη και χώθηκε κάτω από την επιφάνεια της πόλης για να πάρει το μετρό. Ο Αντρέας δεν το διάβασε ποτέ. Βρέθηκε μετά από ένα εικοσιτετράωρο αγωνίας στα συντρίμμια του κτιρίου. Το πτώμα του ήταν σε τόσο κακή κατάσταση που αναγνωρίστηκε μόνο από τα ρούχα που φορούσε. Ο Αντρέας χάθηκε σαν ένας πραγματικός ροκ σταρ μέσα στις φλόγες, στην άβυσσο μαζί με την κιθάρα του. Αυτή την εικόνα διάλεξα να κρατήσω στην μνήμη μου. Το πρωί της Πέμπτης 12 Μαρτίου, μετά τα επώδυνα νέα, κατάλαβα για μία ακόμη φορά γιατί γράφω. Η αγωνία να κρατήσω το σύμπαν μου αναλλοίωτο και ενωμένο στο πέρασμα του χρόνου. Τα Άδεια Δωμάτια κρύβουν πολύ θάνατο στις σελίδες τους. Τον Αντρέα, τον Τίμο, τον Gary. Δεν το επέλεξα εγώ. Το τέλος είναι πάντα κοντά...... Αλλά το τέλος δεν θα μπορέσει ποτέ να διαλύσει τις μορφές των ανθρώπων αυτού του βιβλίου. Έχει ηττηθεί. Στον παντοτινό μου φίλο Αντρέα Παναγόπουλο". Χρήστος Τερζίδης Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στις 28 Απριλίου στις 21.00 στο Public Cafe. Δείτε εδώ λεπτομέρειες για την εκδήλωση.
