Eddie Van Halen, 1955-2020, R.I.P.

Ο Gene Simmons των Kiss, που δεν λέει ποτέ καμία καλή κουβέντα για κανέναν εκτός από τον εαυτό του, δήλωσε χθες το βράδυ ότι ο Eddie Van Halen δεν ήταν άνθρωπος: ήταν σούπερ ήρωας!

Και έχει δίκιο. Διότι αυτά που έκανε ο Eddie Van Halen στην ηλεκτρική κιθάρα από το 1977 και έπειτα, ειδικά τα δέκα πρώτα χρόνια της καριέρας του, δεν είχαν ξαναγίνει από κανέναν. Και μέχρι σήμερα παραμένουν ανεπανάληπτα.

Ο Edward Lodewijk van Halen γεννήθηκε το 1955 στο Άμστερνταμ και επτά ετών μετακόμισε οικογενειακώς στην Pasadena των ΗΠΑ.Από μικρός άρχισε να παίζει πιάνο και, παρόλο που δεν έμαθε ποτέ να διαβάζει νότες, από πολύ νωρίς έδειξε μια εντυπωσιακή κλίση στον αυτοσχεδιασμό. Σύντομα στράφηκε στην ηλεκτρική κιθάρα και μαζί με τον αδερφό του Alex, που έπαιζε drums, έφτιαξαν το πρώτο τους συγκρότημα.

12 στούντιο άλμπουμ, Grammy, American Music Awards, πλατινένιο δίσκοι, περισσότερα από 85 εκατομμύρια αντίτυπα σε πωλήσεις δίσκων παγκοσμίως...

Όταν άκουσε τις ηχογραφήσεις του Eric Clapton με τους Cream, αποφάσισε πως ήθελε να γίνει επαγγελματίας μουσικός και λίγα χρόνια αργότερα, έπειτα από ατελείωτες ώρες εξάσκησης (ο αδερφός του έχει παραδεχτεί πως αντί να κυκλοφορεί με τους υπόλοιπους έφηβους φίλους τους, ο Eddie παρέμενε κλεισμένος στο δωμάτιό του μελετώντας μόνος του κιθάρα), το πρώτο, φερώνυμο άλμπουμ των Van Halen, με τραγουδιστή τον χαρισματικό David Lee Roth και τον Michael Anthony στο μπάσο, ήταν γεγονός.

Από τότε -και για τα επόμενα 40 χρόνια- οι Van Halen έγιναν ένα από τα πιο επιτυχημένα hard rock συγκροτήματα όλων των εποχών: 12 στούντιο άλμπουμ, Grammy, American Music Awards, πλατινένιο δίσκοι, σχεδόν περισσότερα από 85 εκατομμύρια αντίτυπα σε πωλήσεις δίσκων παγκοσμίως, ρεκόρ επιτυχιών επί αμερικανικού εδάφους και sold out περιοδείες, από τον Καναδά μέχρι τη Νότιο Αμερική και από την Ιαπωνία μέχρι το ευρωπαϊκό Monsters Of Rock.

Αλλά δεν είναι οι αριθμοί που μετράνε, στην περίπτωση του Eddie Van Halen: είναι η προσέγγισή του στην κιθάρα, το γεγονός ότι πάτησε πάνω στην κληρονομιά των guitar heroes όπως ο Jimmy Page (Led Zeppelin) και ο Steve Hackett (Genesis) και έσπασε τα όρια της τεχνικής, κάνοντας την κιθάρα να βγάζει ήχους που μέχρι τότε κανείς δεν είχε φανταστεί καν. Καθιέρωσε το tapping, δηλαδή και με τα δύο χέρια πάνω στην ταστιέρα, κάτι που ασφαλώς οι flamenco κιθαρίστες έκαναν ήδη από τον 19ο αιώνα, πλην όμως όχι σε ηλεκτρικά όργανα, όχι με όλα τα πετάλια και τους παραμορφωτές στην πρίζα! Μέσα σε ένα λεπτό και 40 δευτερόλεπτα, στο κομμάτι «Eruption», του 1978, είχε ήδη προλάβει να αλλάξει τα πάντα!

Εκατοντάδες χιλιάδες μουσικοί αποφάσισαν να ακολουθήσουν τα χνάρια του – ελάχιστοι φυσικά κατάφεραν να πλησιάσουν το μεγαλείο του: οι αμερικανοί shredders και ο Yngwie Malmsteen κρατούσαν μεν σημειώσεις αλλά γρήγορα έχασαν το δρόμο και αναλώθηκαν σε μουσικούς βερμπαλισμούς. Η hair metal σκηνή της California κράτησε μόνον τα ακροβατικά επί σκηνής και το σόλο μετά το δεύτερο ρεφρέν – ούτε αυτό όμως ήταν η ουσία.

Ο Eddie Van Halen απλά χρησιμοποιούσε την κιθάρα για να βγάλει ήχους – και όταν όλη η οικουμένη προσκυνούσε στο μεγαλείο του, εκείνος αποφάσισε να προσθέσει στην παλέτα του και synthesizers, ενοχλώντας τους σκληροπυρηνικούς rockers αλλά κερδίζοντας την αιωνιότητα χάρη στο "Jump". Πρώτα, όμως, τον είχε καλέσει στο στούντιο, το 1982, ο πολύς Quincy Jones, για να απογειώσει το κομμάτι “Beat It” του Michael Jackson, με το αξέχαστο σόλο στο 2:45.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη δημοφιλή ταινία “Back to The Future” (1985), όπου βλέπουμε τις περιπέτειες ενός νεαρού που επιστρέφει 30 χρόνια πίσω και προσπαθεί να πείσει τους πάντες ότι έρχεται από το μέλλον, προκειμένου να παραπλανήσει κάποιον ότι είναι... εξωγήινος, ο Michael J. Fox βάζει στο θύμα του να ακούσει σε ένα... Walkman απόσπασμα από riff του Eddie Van Halen!

Εδώ και χρόνια ταλαιπωρείτο από προβλήματα υγείας, καθώς και στη σκηνή ήταν υπερβολικά ακροβατικός εις βάρος του σώματός του, και είχε χρόνια εξάρτηση από το αλκοόλ ενώ πλέον είχε και καρκίνο στη γλώσσα και το φάρυγγα. Υπέκυψε από τον τελευταίο χθες, Τρίτη, σε ηλικία 65 ετών.

Pete Townshend (The Who): «Τεράστιο ταλέντο. Ήταν ο Μεγάλος Αμερικανός Κιθαρίστας – δεν σταματούσε ποτέ να μας εκπλήσσει!»

Ozzy Osbourne: «Έπαιξαν (οι Van Halen) support στους Black Sabbath το 1978. Δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας. Και δεν πιστεύαμε στην άνεση με την οποία αυτός ο άνθρωπος έπαιζε τα πιο δύσκολα κομμάτια στην κιθάρα με τον πιο φυσικό τρόπο!»

Myles Kennedy (Alter Bridge): «Μας έδειξε τι μπορούσε να συμβεί αν έσπαγες τη φόρμα, αλλά παράλληλα το έκανε να φαίνεται το πιο απλό πράγμα στον κόσμο»

Jerry Cantrell (Alice In Chains): «Υπάρχει ο Ηendrix. Και υπάρχει και ο Eddie Van Halen»

Angus Young (AC/DC): «Ήταν ένα ανεκτίμητο δώρο στον κόσμο της μουσικής»

Tom Morello (Rage Against The Machine): «Ένας γίγαντας – κανένας δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί του!»

Brian May (Queen): «Τι ταλέντο! Τι κληρονομιά! Ίσως ο πιο αυθεντικός κιθαρίστας στην ιστορία!»

Mike McCready (Pearl Jam): «Ο Mozart της rock κιθάρας!»

Sammy Hagar: «Όλοι τον αγαπούσαν, παρόλο που δεν ήταν ο πιο εύκολος χαρακτήρας: στη μουσική του, όμως, υπήρξε εφευρετικός, φωτεινός, λαμπερός, χαρούμενος και... μοναδικός. Θα μνημονεύεται για πάντα ως σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης για κάθε κιθαρίστα!»

Warren Ηayes (Allman Brothers Band, Gov’t Mule): «Ο Charlie Parker άλλαξε το alto σαξόφωνο, ο John Coltrane έκανε το ίδιος στο τενόρο, ο Jaco Pastorius άλλαξε το ηλεκτρικό μπάσο και ο John Bonhman έδωσε νέο ορισμό στην έννοια “rock drummer”. Αυτό έκανε και ο Eddie για την κιθάρα!»

Μπορείτε να ακούσετε παρακάτω μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της καριέρας τους σε μία playlist που ετοιμάσαμε με αυτή τη δυσάρεστη αφορμή...