Nina Simone, Patty Smith, Kathleen Hanna. Γυναίκες-σύμβολα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και ιστορίας. Γυναίκες του τότε αλλά και του σήμερα. Γυναίκες που μας ενέπνευσαν και μας εμπνέουν, όχι μόνο για το αδιαμφισβήτητο ταλέντο και τις χαρισματικές φωνές τους, αλλά ακόμα περισσότερο γιατί όλες τους, μία προς μία, με την αντικομφορμιστική προσωπικότητα και το πηγαίο ταπεραμέντο τους, έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο τι σημαίνει να είσαι Γυναίκα.

Women have the power.. Οι γυναίκες έχουν την δύναμη, λοιπόν. Ένα μουσικό ταξίδι, αφιερωμένο στην Παγκόσμια Μέρα Γυναικών, από την δεκαετία του 30’ μέχρι και σήμερα, με φωνή γυναικεία και αντισυμβατική.

Πάμε να το ακούσουμε, αλλά και ταυτόχρονα να γνωρίσουμε καλύτερα αυτές τις εμβληματικές γυναίκες που διαμόρφωσαν με την Φωνή τους τη μουσική του σήμερα.

Nina Simone

Ήταν μια από τις σημαντικότερες και πιο εξαιρετικές καλλιτέχνιδες του εικοστού αιώνα. Μια τέλεια αφηγήτρια μουσικών παραμυθιών που χρησιμοποίησε το αξιοσημείωτο ταλέντο της για να δημιουργήσει μια κληρονομιά απελευθέρωσης, ενδυνάμωσης, πάθους και αγάπης μέσα από το υπέροχο σύνολο των μουσικών της έργων. Κέρδισε το επίθετο «High Priestess of Soul» γιατί είχε την δύναμη να σαγηνεύει, να υπνωτίζει τον ακροατή που έχανε την αίσθηση του χρόνου και του χώρου καθώς απορροφούνταν από τη στιγμή. Ήταν αυτή που ο κόσμος θα γνώριζε ως Nina Simone.

Η αρχή της καρίερας της Eunice Kathleen Waymon, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, ξεκίνησε σε ένα κεντρικό μπάρ στο New Jersey to 1954, και ενώ ήταν διαφορετική από αυτή που ονειρεύοταν εκείνη, δηλαδή αυτή της πρώτης αφροαμερικανίδας κλασσικής πιανίστριας, ήταν εκείνη που την έφερε για πρώτη φορά σε επαφή με το τραγούδι. Αυτό, βέβαια, που καθόρισε ουσιαστικά την μουσική πορεία της και λειτούργησε καταλυτικά για μια ολική μεταμόρφωση στην καριέρας της Nina Simone, ήταν η δολοφονία του ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Medgar Evers, και o θάνατος τεσσάρων αφροαμερικανών κοριτσιών στην Αλαμπάμα από βομβιστική επίθεση των Κου Κλουξ Κλαν. Έτσι, δέκα χρόνια μετα, το 1964, με το πρώτο της LP για την Phillips, το In Concert, σηματοδοτήθηκε η απτόητη στάση της Simone για ελευθερία και δικαιοσύνη για όλους, σφραγίζοντας την αμετάκλητα ως πρωτοπόρα και εμπνευσμένη ηγέτιδα του Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων των ΗΠΑ. Το ριζοσπαστικό τραγούδι της "Mississippi Goddam" απαγορεύτηκε τότε σε όλο τον Νότο, αλλά μια τέτοια κίνηση δεν έκανε καμία διαφορά στην αδιάκοπη δέσμευση της Nina στην ελευθερία. Οι επόμενες πρωτοποριακές ηχογραφήσεις για τη Philips όπως το "Four Women" και το "Strange Fruit" συνέχισαν να την κρατούν στην πρώτη γραμμή των λίγων ερμηνευτών που ήταν πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τη μουσική ως μέσο κοινωνικού σχολιασμού και αλλαγής. Εκείνη την περίοδο των τόσο δραματικών εμφυλίων αναταραχών, οι καλλιτέχνες σπάνια έπαιρναν τέτοια ρίσκα.

Patti Smith

Μια από τους πρωτοπόρους της πανκ ροκ μουσικής σκηνής της δεκαετίας του 1970 που επαναπροσδιόρισε τον ρόλο των γυναικών ως ροκ σταρ. Μια ποιήτρια που απελευθέρωσε το λυρικό της ταλέντο πάνω από δυνατές κιθάρες. Η Patti Smith ξεχωρίζει ως μια από τις μεγαλύτερες φιγούρες στην ιστορία του rock 'n' roll, ενώ η μελοδραματική της μουσική, η αντισυμβατική της στάση και η τολμηρή και όμορφη ποίησή της, την καθιέρωσαν όχι μόνο ως μία από τις πρώτες γυναίκες της πανκ, αλλά ως την “Punk Poet Laureate” ένα ψευδώνυμο που της αποδόθηκε εύλογα.

Αυτό που κάνει τη Smith να ξεχωρίζει περισσότερο απ' όλα ομως, είναι η στάση ζωής της καθώς και η άποψη ότι η τέχνη και η μουσική της υπερβαίνουν την πολιτική και το φύλο της. Η ίδια δεν αυτοπροσδιορίζεται με βάση αυτά και όπως έχει πει σε συνέντευξή της «Δεν περιορίζω τις ιδέες μου για τον εαυτό μου στο φύλο. Πάντα πάλευα ενάντια σε αυτό… δεν λες άντρας καλλιτέχνης, άντρας ζωγράφος, […] οπότε για μένα δεν μου αρέσει να περιορίζομαι με βάση το φύλο». Οι στίχοι της ακολουθούν το ρεύμα της συνείδησής της και τα τραγούδια της συχνά περνούν τη γραμμή μεταξύ προφορικού λόγου και μουσικής. Είναι μια ακτιβίστρια που δημιούργησε τους δικούς της κανόνες και ενώ δεν υπήρξε ποτέ ανοιχτά υπέρμαχος του φεμινιστικού κινήματος, γυναίκες σε όλο τον κόσμο την αναγνωρίζουν ως ισχυρή εκπρόσωπο του γυναικείου φύλου.

Kathleen Hanna

Από το πανκ συγκρότημα Bikini Kill μέχρι το underground φεμινιστικό κίνημα Riot Grrrl η Kathleen Hanna αποτέλεσε και αποτελεί μία από της σημαντικότερες φεμινίστριες όλων των εποχών. Σε ηλικία μόλις εννέα ετών βρέθηκε για πρώτη φορά σε μια φεμινιστική συγκέντρωση με τη μητέρα της και η κοσμοθεωρία της άλλαξε για πάντα.

Ωστόσο, δεν ήταν μόνο το πάθος για τον φεμινισμό που οδήγησε στον ακτιβισμό και την πορεία που ακολούθησε μετέπειτα η καλλιτεχνία. Ήταν γεγονότα όπως η ακύρωση από τους διευθυντές του σχολείου μιας έκθεσης φωτογραφίας ενός φίλου της, η οποία έθιγε τα θέματα της ενδοοικογενειακής βίας, του σεξισμού και της επιδημίας του AIDS, αλλά και η γνωριμία της με τη μυθιστοριογράφο της αντικουλτούρας Κάθι Άκερ, που πυροδότησαν αυτή τη φλόγα. Το συγκρότημα Bikini Kill ήταν το όχημα με το οποίο η Kathleen Hanna ξεκίνησε την πορεία της το 1989. Το μήνυμα και ο σκοπός του γκρουπ ήταν περισσότερα κορίτσια να ενθουσιαστούν και να ασπαστούν την πανκ, η ανατροπή του κατεστημένου και οι δυνατότητες επιλογής που μπορεί να έχεί η κάθε γυναίκα.

Με αυτή την απλή πράξη της επαναφοράς των γυναικών στο προσκήνιο της εναλλακτικής ποπ κουλτούρας, ο φεμινισμός αναζωογονήθηκε και δημιούργησε το κίνημα Riot Grrrl. Τα fanzines εμφανίστηκαν από τη μια μέρα στην άλλη τότε και μαζί με το πανκ, αποτέλεσαν το τέλειο παράδειγμα του ανατρεπτικού ακτιβισμού. Μέσω αυτής της πράξης και μόνο, η κουλτούρα της κοινωνίας είχε αλλάξει. Η απλή παρουσία τους ήταν αρκετή για να καθηλώσει πολλούς, αλλά και να εμπνεύσει τις γενιές που ενηλικιώνονταν δημιουργώντας πολλές νεαρές φεμινίστριες του μέλλοντος.