Save the Story: Οι κλασικοί με νέα ματιά από τις εκδόσεις Πατάκη

Η λογοτεχνική ιστορία της ανθρωπότητας ξεκίνησε περίπου 3.800 χρόνια πριν, από την αρχαία Μεσοποταμία, με το Σουμεριακό Έπος του Γκιλγκαμές. Από τότε ο άνθρωπος δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει. Κάθε εποχή είχε και τα μεγάλα έργα της, αν και αυτά δεν είναι πάντα εύκολα προσβάσιμα από όλους.

Εδώ έρχεται το «Save the Story», μια ωραία ιδέα από τις εκδόσεις Πατάκη, που δίνει σε όλους την ευκαιρία να διαβάσουν εκ νέου κλασικά αριστουργήματα. Δέκα από τα μεγαλύτερα έργα της ιστορίας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, διασκευάζονται με ξεχωριστό τρόπο. Δέκα σύγχρονοι πεζογράφοι αναλαμβάνουν να δώσουν τη δική τους εκδοχή στις διάσημες ιστορίες της συλλογής: ο Τζόναθαν Σουίφτ αφηγείται την ιστορία του Γκιούλιβερ· η Αλι Σμιθ, την ιστορία της Αντιγόνης· ο Αβραάμ Γεοσούα μας ξαναλέει την ιστορία του Ρασκόλνικοφ στο «Εγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι. Με νέα, ιδιαίτερη, σύγχρονη εικονογράφηση που κάνει τις ιστορίες και την ιστορία της ανάγνωσης πιο φιλικές, για όλες τις ηλικίες.

Τη ρωσική λογοτεχνία εκπροσωπούν επάξια το «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι και η «Μύτη» του Νικολάι Γκογκόλ. Το χιουμοριστικό έργο του Γκογκόλ αφηγείται ο πατέρας του «επιθεωρητή Μονταλμπάνο», Αντρέα Καμιλέρι. Ο ιταλός συγγραφέας έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, έχοντας αφήσει πίσω του πλούσιο έργο.

Στη «Μύτη» βλέπουμε τη δική του εκδοχή για το τι συνέβη στον ταγματάρχη Kovalyov, όταν αυτός ξυπνάει και η μύτη του απουσιάζει από το πρόσωπό του. Ο κουρέας του ταγματάρχη κάτι ξέρει, καθώς βρίσκει μια μύτη στο ψωμί του το ίδιο πρωινό. Η σατιρική –και σουρεαλιστική– ιστορία  είναι ένας πρόγονος του μαγικού ρεαλισμού, που άνθισε στα μέσα του 20^ου αιώνα, όπου τα γεγονότα μπορεί να είναι πολύ παράξενα, αλλά είναι κι αυτά μέρος της καθημερινότητας.

Η μύτη, όπως και τα υπόλοιπα 9 βιβλία της συλλογής, δεν χρειάζονται διάσωση, όπως ίσως να υπονοεί το όνομα Save Τhe Story. Μιλάμε για μερικά από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά έργα της ιστορίας, που θα μείνουν για πάντα στην ιστορία. Αξίζει όμως να τα διαβάσουν όλοι, μικροί και μεγάλοι. Αυτό άλλωστε δεν είναι το ζητούμενο; Να ταξιδεύουν τα κείμενα και στο ταξίδι τους επηρεάζουν, να διαμορφώνουν τους νεότερους;