Τι σημαίνει για σένα η Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής; Ο Βασίλης Νάκης ή αλλιώς Papercut απαντά!

Από τον φυλακισμένο που σιγοσφυρίζει έναν σκοπό βγαίνοντας στην αυλή, τον παππού στη στάση του λεωφορείου που χτυπάει ρυθμικά το πόδι του και με 

κάποιο μαγικό τρόπο, αυτό αυξάνει την μπαταρία της υπομονής του, μέχρι το παιδάκι στην πιο απομακρυσμένη γωνία της γης που φροντίζει οι κουβάδες που μεταφέρει να κουνιούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να 

δίνουν έναν σωστό ρυθμό. Και πάνω σε αυτόν τον ρυθμό κολλάει και δυο στιχάκια..

Για μένα, η μουσική είναι παντού και πάντα παρούσα, γιατί είναι μέσα μου,μέσα μας. 

Είναι ένστικτο,είναι αντανακλαστικό. Μιλάει εκ μέρους μου,όταν εγώ δεν μπορώΝαι, είναι επικοινωνία. Ψυχοθεραπεία. Άπειρες φορές την έχω νοιώσει ως χείρα 

βοηθείας και ως σανίδα σωτηρίας. Είναι όπλο. Είναι το θείο δώρο που μας έχει χαριστεί και κάνει την ζωή μας καλύτερη. 

Είναι για μένα η μόνη παγκόσμια γλώσσα. Όλοι την καταλαβαίνουν, όλοι την 

αναγνωρίζουν, άσχετα με το αν "συμφωνούν" ή "διαφωνούν" μαζί της.

Ναι λοιπόν, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί πρέπει να γιορτάζουμε τα αυτονόητα.

Και ξαφνικά σκέφτηκα "ρε συ, τα αυτονόητα δεν είναι που θεωρούμε και δεδομένα?"  

Για να πούμε ένα "ευχαριστώ, αναγνωρίζω αυτά που μου δίνεις;"

Ως Papercut και με άλλα σχήματα παλαιότερα συμμετείχα 

αρκετές φορές σε εορταστικές εκδηλώσεις για την Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής. Για τον λόγο αυτό όμως, για να την τιμήσω.

Όπως λες "Έλα ρε μάνα, σήμερα θα σε βγάλω έξω, να σου κάνω το τραπέζι..."

Βασίλης Νάκης

(Papercut- κατάστημα Public Συντάγματος)