Περίληψη: Όταν πίσω στα 1868 ο νεαρός Τζόσεφ Πούλιτζερ ξεκίνησε να γράφει αρθράκια για τη γερμανόφωνη...
11 Απριλίου , 2016 • 1 MIN READ
Βραβεία Πούλιτζερ: Γνωρίζεις την ιστορία τους;
Όταν πίσω στα 1868 ο νεαρός Τζόσεφ Πούλιτζερ ξεκίνησε να γράφει αρθράκια για τη γερμανόφωνη καθημερινή εφημερίδα Westliche Post, κανένας δεν είχε φανταστεί πως το επίθετό του θα γινόταν συνώνυμο με το βραβείο που σήμερα θεωρείται η ύψιστη τιμή για την έντυπη δημοσιογραφία. Και σίγουρα όχι ο ίδιος…Ακούγεται κάπως περίεργο με βάση το βάρος που φέρει σήμερα το όνομά του, όμως αυτός ο Ουγγρικής καταγωγής εκδότης ήταν ο άνθρωπος που επινόησε τον «κίτρινο Τύπο» - τις εφημερίδες δηλαδή των οποίων το περιεχόμενο δεν βασίζεται στις εμπεριστατωμένες ειδήσεις, αλλά στους τίτλους που τραβούν την προσοχή των αναγνωστών! Παράλληλα, υπήρξε ένας άνθρωπος που πολέμησε τη διαφθορά των μεγάλων επιχειρήσεων, βοήθησε στη διατήρηση του Αγάλματος της Ελευθερίας και εξελίχθηκε σε διεθνούς εμβέλειας ηγετική μορφή του Δημοκρατικού Κόμματος. Η πρόσφατη επέτειος από τη γέννησή του (10 Απριλίου του 1847), είναι μια καλή ευκαιρία να μελετήσουμε ξανά απ’ την αρχή τη συνεισφορά του.Ακόμα και αν δεν έχεις ιδέα πάντως περί του ποιος ήταν ο κύριος Πούλιτζερ, τα Βραβεία Πούλιτζερ σίγουρα τα έχεις ακουστά... Θεωρούνται μαζί με το Νόμπελ κορυφαία τιμή στον κόσμο των γραμμάτων. Ο θεσμός ιδρύθηκε το 1917 (του χρόνου συμπληρώνονται 100 έτη) και τιμά την προσφορά στη δημοσιογραφία, τη λογοτεχνία και τη μουσική σύνθεση (κυρίως όσον αφορά την κλασική μουσική). Κάθε χρόνο, επιλέγονται 102 κριτές, διαφορετικοί από την προηγούμενη χρονιά. Όχι ένα, όχι δύο αλλά 21 βραβεία απονέμονται, εκ των οποίων τα 20 συνοδεύονται με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 10.000 δολαρίων σε μετρητά. 
Τα βιβλία που έχουν τιμηθεί με Πούλιτζερ είναι βεβαίως πάρα πολλά μέσα στα 100 περίπου χρόνια του θεσμού. Κάποια από αυτά που πιθανότατα γνωρίζεις είναι τα παρακάτω: H «Καρδερίνα» της Donna Tartt, το «Ο Δρόμος» του Cormac McCarthy, το “Middlesex” του Jeffrey Eugenides, οι «Ώρες» του Michael Cunningham, το «Αμερικανικό ειδύλλιο» του Philip Roth, η «Μέρα ανεξαρτησίας» του Richard Ford, τα «Μαθήματα πιάνου» του August Wilson, η «Αγαπημένη» της Toni Morrison, το «Ο γέρος και η θάλασσα» του Ernest Hemingway, το «Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά» του Robert Penn Warren, τα «Σταφύλια της οργής» του John Steinbeck και το «Όσα παίρνει ο άνεμος» της Margaret Mitchell.Τέλος, πίσω στο 2008, με Πούλιτζερ τιμήθηκε και ο Bob Dylan για τη βαθιά επιρροή του στην μουσική και την αμερικανική κουλτούρα, η οποία σημαδεύτηκε από λυρικές συνθέσεις εξαιρετικής ποιητικής δύναμης». Βρείτε κι άλλα βιβλία μεταφρασμένης λογοτεχνίας εδώ.Τέλος, μάθετε περισσότερα για τον Πούλιτζερ στο παρακάτω βίντεο:
Τα βιβλία που έχουν τιμηθεί με Πούλιτζερ είναι βεβαίως πάρα πολλά μέσα στα 100 περίπου χρόνια του θεσμού. Κάποια από αυτά που πιθανότατα γνωρίζεις είναι τα παρακάτω: H «Καρδερίνα» της Donna Tartt, το «Ο Δρόμος» του Cormac McCarthy, το “Middlesex” του Jeffrey Eugenides, οι «Ώρες» του Michael Cunningham, το «Αμερικανικό ειδύλλιο» του Philip Roth, η «Μέρα ανεξαρτησίας» του Richard Ford, τα «Μαθήματα πιάνου» του August Wilson, η «Αγαπημένη» της Toni Morrison, το «Ο γέρος και η θάλασσα» του Ernest Hemingway, το «Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά» του Robert Penn Warren, τα «Σταφύλια της οργής» του John Steinbeck και το «Όσα παίρνει ο άνεμος» της Margaret Mitchell.Τέλος, πίσω στο 2008, με Πούλιτζερ τιμήθηκε και ο Bob Dylan για τη βαθιά επιρροή του στην μουσική και την αμερικανική κουλτούρα, η οποία σημαδεύτηκε από λυρικές συνθέσεις εξαιρετικής ποιητικής δύναμης». Βρείτε κι άλλα βιβλία μεταφρασμένης λογοτεχνίας εδώ.Τέλος, μάθετε περισσότερα για τον Πούλιτζερ στο παρακάτω βίντεο:
