31 Μαρτίου , 2017 • 3 MINS READ
Τζιμ Αλ-Καλίλι: Κβαντικά «θαύματα»
Περίληψη: "Διαβάζοντας κάποιος μη σχετικός με τις θετικές επιστήμες το βιβλίο του Τζιμ Αλ-Καλίλι «Ζωή στην...
"Διαβάζοντας κάποιος μη σχετικός με τις θετικές επιστήμες το βιβλίο του Τζιμ Αλ-Καλίλι «Ζωή στην κόψη» (εκδ. Τραυλός), μένει με την εντύπωση ότι οι βεβαιότητές του μπορούν εύκολα να κλονιστούν. Το συναίσθημα του σχεδόν παντοδύναμου ανθρώπου καταρρέει και ενισχύεται ταυτόχρονα, ενώ ένας καινούριος μυστηριακός κόσμος ξεδιπλώνεται μπροστά του.
Φαίνεται πως αυτή τη στιγμή που μιλάμε μια καινούρια επανάσταση στο χώρο της φυσικής βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο Νευτώνιος κόσμος έχει, βέβαια, φτάσει από καιρό στα όριά του, συνεχίζει όμως να ορίζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τις αντιλήψεις μας για τον κόσμο. Η κβαντική μηχανική, που ξεκίνησε τη θαυμαστή πορεία της νωρίς τον 20ο αιώνα, επηρεάζει ήδη τη ζωή μας πολύ περισσότερο από όσο φανταζόμαστε. Ωστόσο ένας ωκεανός γνώσεων μένει ακόμα να ερευνηθεί, και δεν βρισκόμαστε ακόμα παρά στην αρχή αυτού του ταξιδιού. Αυτό που θα ορίσει το «θαύμα», για να μιλήσουμε με θρησκευτικούς όρους (αν και ο Αλ-Καλίλι είναι άθεος), δηλαδή τη δημιουργία ζωής από τον ίδιο τον άνθρωπο, είναι κάτι που θα βρίσκεται στα όρια των δύο κόσμων: της κλασικής φυσικής και της κβαντικής θεωρίας. Δύο κόσμων από τους οποίους ο ένας, ο Νευτώνιος, βρίσκεται στο ορατό σύμπαν και ο άλλος, ο κβαντικός, βρίσκεται στο «αόρατο», δηλαδή στον μικρόκοσμο των αόρατων σωματιδίων. Εκεί που συναντιούνται, είναι ένας ενδιάμεσος κόσμος που βρίσκεται κάπως σαν ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο – ο κόσμος των ενζύμων μοιάζει να είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Εξού και ο τίτλος «Ζωή στην κόψη» του νέου βιβλίου του αγγλοϊρακινού αυτού φυσικού, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ, διάσημου επίσης παρουσιαστή σχετικών εκπομπών στο BBC, που τη Δευτέρα 3 Απριλίου θα συναντήσει τους Αθηναίους αναγνώστες του (στο Public Συντάγματος, στις 20.30).Δείτε στο παρακάτω βίντεο την πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του Jim Al-Khalili στο πλαίσιο των TEDTalks με θέμα "πώς η κβαντική βιολογία μπορεί να δώσει απαντήσεις στα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής".
Ο Νεύτων, για να γυρίσουμε στον πατέρα της κλασικής φυσικής, είχε πει – και με αυτό το παράθεμα τελειώνει το βιβλίο: «Δεν ξέρω πώς μπορεί να φαίνομαι στον κόσμο, αλλά για εμένα εγώ δεν είμαι παρά ένα αγοράκι που παίζει στην ακρογιαλιά – και χαίρεται όταν βρίσκει πού και πού κάποιο βότσαλο λίγο πιο στρογγυλεμένο από τα άλλα, ή ένα κοχύλι πιο παράξενο από τα συνηθισμένα – ενώ ο μεγάλος ωκεανός της αλήθειας απλώνεται ανεξερεύνητος μπροστά του».
Σήμερα, μάλλον, ο Αλ-Καλίλι δεν θα μπορούσε να αλλάξει ούτε κόμμα σε αυτή τη φράση."