Πώς ζήσαμε το φετινό Primavera Sound Festival από κοντά!

«Έχεις πάει ποτέ στο Primavera»;

Ως μουσικόφιλος, αυτή είναι μια ερώτηση που έχω κληθεί να απαντήσω αρκετές φορές. Η απάντηση μου ήταν αρνητική και πάντα μου δινόταν η συμβουλή να το επισκεφτώ έστω μια φορά στη ζωή μου. Φέτος, ήρθε η σειρά μου να ζήσω αυτή την εμπειρία για την οποία έχω ακούσει τόσα πολλά. Από τη στιγμή που μπήκα στο αεροπλάνο, ανυπομονούσα να νιώσω τη μαγεία του!

Φτάνοντας την πρώτη μέρα στο Parc del Fòrum, αυτόν τον τεράστιο χώρο πάνω στη θάλασσα, ο οποίος βρίσκεται δίπλα σε κάποια από τα πιο μοντέρνα και ψηλά κτίρια της Βαρκελώνης, βρέθηκα να αφήνομαι στην εντυπωσιακή urban εικόνα που δημιουργήθηκε γύρω μου. Επιτέλους, βρισκόμουν στο Primavera Sound Festival!

Γύρω σου έβλεπες χαρούμενους ανθρώπους να «ζουν τη στιγμή» με απόλυτη ελευθερία, ενώ, μπορεί να πετύχαινες και κάποιον καλλιτέχνη να κόβει βόλτες στο κοινό -όπως έκαναν μέλη των Måneskin για παράδειγμα.

Μέσα στις επόμενες μέρες, ουρλιάξαμε στίχους αγαπημένων τραγουδιών, απολαύσαμε παγωμένες μπύρες -χωρίς να περιμένουμε για πάνω από ένα λεπτό στην ουρά-, χορέψαμε, χοροπηδήσαμε, ξενυχτίσαμε και αποφανθήκαμε.

Το Primavera τα σπάει!

Ωστόσο, όλα τα καλά κάποια στιγμή τελειώνουν και επειδή με έχουν πιάσει τα post festival blues, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σου κάποιες από τις πιο δυνατές στιγμές του φετινού Primavera Sound Festival. Με αυτόν τον τρόπο, ίσως καταφέρω να τις ζήσω ξανά, αλλά και να σε προετοιμάσω σε περίπτωση που σκοπεύεις να βρεθείς στον «δεύτερο γύρο» της Μαδρίτης!

Pet Shop Boys

Όπως ορίζει το «πρωτόκολλο» του φεστιβάλ, η πρώτη μέρα ανήκει σε ένα κλασικό act και είναι δωρεάν για τους κατόχους εισιτηρίων. Φέτος, την τιμητική τους είχαν οι Pet Shop Boys, οι οποίοι, όπως γνωρίζουμε πολύ καλά στην Ελλάδα, δίνουν πάντα ένα υπέροχο pop show. Ήταν καταπληκτικοί και φρόντισαν να μας βάλουν στο σωστό mood για τις επόμενες μέρες!

Blur

Ένα ακόμη «πρωτόκολλο» της ισπανικής διοργάνωσης, θέλει κάποια μεγάλα reunion να ξεκινούν από τα stage της. Κάτι που συνέβη και φέτος, αφού οι Blur ξεκίνησαν από εκεί την πρώτη τους περιοδεία έπειτα από περίπου οκτώ χρόνια (είχε προηγηθεί ένα μικρό, ανεπίσημο show στην Αγγλία)! Σε μια από τις κεντρικές σκηνές (Estrella Damm) πραγματοποιήθηκε το πρώτο τους επίσημο live έπειτα από την κυκλοφορία του υπέροχου νέου single, The Narcissist, προάγγελου ενός album που ανυπομονούμε να ακούσουμε. Βγήκαν στις 2 το πρωί, όπως ήταν προγραμματισμένο, και για την επόμενη μιάμιση ώρα μας χάρισαν ένα -λίγο μεθυσμένο- set γεμάτο επιτυχίες!

«Χαιρόμαστε πολύ που είμαστε εδώ με τους φίλους μας», είπε σε κάποιο σημείο ο Damon Albarn απευθυνόμενος στο κοινό, που τραγουδούσε δυνατά κάθε στίχο σηκώνοντας ψηλά μισογεμάτα ποτήρια με μπύρα! Από το St. Charles Square με το οποίο ξεκίνησαν, μέχρι το The Universal που κλείνει με «διαστημικό» τρόπο τα live τους, είχαμε την ευκαιρία να τραγουδήσουμε δυνατά τον στίχο: «Follow me in the Heart, Down to Greece», στο Girls & Boys, να βιώσουμε την επιστροφή του Country House στο set list της μπάντας, να ακούσουμε για πρώτη φορά έπειτα από 24 χρόνια το Luminous ζωντανά και φυσικά, να τα «σπάσουμε» με το Song 2. Οι Blur ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε. Καταιγιστικοί. Τόσο καλοί που έκαναν μέχρι και άτομα με μπλούζες Oasis να χορέψουν!

Kendrick Lamar

Είχε να εμφανιστεί ζωντανά στη Βαρκελώνη απ’ το 2014! Ένα τεράστιο κομμάτι του κοινού μαζεύτηκε για να τον απολαύσει ως headliner, με τις προσδοκίες να είναι στα ύψη. O rapper απ’ το Compton δεν τους απογοήτευσε, χαρίζοντας τους ένα set γεμάτο επιτυχίες και εκπλήξεις. Κατά τη διάρκεια του Humble έγινε ένας χαμούλης, όπως και στο Backseat Freestyle. Δυο από τις προαναφερθείσες εκπλήξεις που επεφύλασσε στους fans, ήταν το live ντεμπούτο του Sidewalks -η συνεργασία του με τον The Weeknd-, αλλά και το κλείσιμο που έκανε παρέα με τον Baby Keem, ο οποίος εμφανιζόταν νωρίτερα σε άλλο stage!

Le Tigre

Οι Le Tigre ανήκουν σε μια περίεργη κατηγορία συγκροτημάτων. Μπορείς να τις περιγράψεις ως «boutique band», αφού έχουν περιορισμένη δισκογραφία, ενώ, είναι ενεργές ανά περιόδους. Όταν έχεις λοιπόν την ευκαιρία να τις δεις ζωντανά, πρέπει να την αρπάξεις και αυτό έκανε ένα αρκετά μεγάλο μέρος του κοινού το βράδυ της Πέμπτης. Το set τους ήταν δυναμικό, όπως αρμόζει στην electropunk που πρεσβεύουν. Έπαιξαν όλα τα hits -Deceptacon, Hot Topic, T.K.O.- και φρόντισαν να περάσουν το punk, κοινωνικοπολιτικό τους μήνυμα.

Alvvays

Σε μια από τις «κρυμμένες» σκηνές του φεστιβάλ, οι Alvvays συγκέντρωσαν ένα αρκετά μεγάλο κοινό, αποδεικνύοντας ότι η γλυκιά indie pop/dream pop τους έχει μπει για τα καλά στις καρδιές των φίλων της ανεξάρτητης μουσικής. Η απόδοση των κομματιών ήταν αψεγάδιαστη, ο ήχος κρυστάλλινος -εύγε- και η Molly Rankin «μαγευτική» στη σκηνή. Στο Archie, Marry Me ζήσαμε ένα δυνατό sing-along moment, με τους fans της μπάντας να δείχνουν ότι τρέφουν μεγάλη αγάπη και για το υλικό του πιο πρόσφατου album της μπάντας με τίτλο: Blue Rev. Στην πρώτη τους εμφάνιση στο Primavera Sound Festival, οι Καναδοί μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι μάλλον θα τους δούμε να επιστρέφουν σε κάποια μεγαλύτερη σκηνή στο μέλλον. Ίσως και ως headliners.

Depeche Mode

Δεν γίνεται να εμφανίζονται κάπου οι Depeche Mode και να μην αποτελούν highlight. Από πολύ νωρίς την τρίτη μέρα, οι fans των Βρετανών είχαν φροντίσει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Το βραδάκι ήρθε και ο «αέρινος» Dave Gahan, ο ιδιοφυής Martin Gore και η παρέα τους -πλην του Andrew Fletcher που «έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή-, μας χάρισαν ένα χορταστικό set. Νέα κομμάτια, όπως το Ghosts Again, είχαν τοποθετηθεί σε «στρατηγικά» σημεία, συνδέοντας τη νέα εποχή των Depeche Mode με τις προηγούμενες. Από τις κορυφαίες στιγμές της εμφάνισής τους ήταν η σχεδόν δεκάλεπτη εκτέλεση του Enjoy the Silence. Είναι από τα συγκροτήματα που μπορούν να μείνουν στη σκηνή σχεδόν δυο ώρες, παίζοντας μόνο hits και αυτό είναι που τους κάνει κάτι παραπάνω από θρύλους!

The Moldy Peaches

Από τα ιδιαίτερα acts του φετινού Primavera Sound Festival. To Anti-Folk group από τη Νέα Υόρκη δημιουργήθηκε το 1994 από τον Adam Green και την Kimya Dawson. Στόχος τους ήταν να γράψουν όσο πιο τρελή μουσική γινόταν, με lo-fi ήχο και ψυχεδελικούς στίχους. Στα δέκα χρόνια που παρέμειναν ενεργοί, κυκλοφόρησαν το μοναδικό τους album, συν κάποια singles και E.P.’s. Ένα μεγάλο μέρος του κοινού τους γνώρισε μέσω της ταινίας Juno (2007) και το τραγούδι τους Anyone Else But You. Η εμφάνισή τους στο φεστιβάλ ήταν η δεύτερη που πραγματοποίησαν έπειτα από περίπου 12 χρόνια και μέρος μιας mini περιοδείας που μετράει μόλις πέντε στάσεις. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές του τετραημέρου και μια σπάνια ευκαιρία να τους δεις ζωντανά!

Japanese Breakfast

Έπαιζε νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής στη μεγάλη σκηνή. Ο κόσμος που την παρακολούθησε ήταν αρκετός και η ίδια έδειχνε να απολαμβάνει την κάθε στιγμή! Η Michelle Zauner των Japanese Breakfast είναι μια χαρισματική performer και δικαίως κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των φίλων της indie pop. Για το υπόλοιπο της ημέρας, μας είχε κολλήσει στο μυαλό το Be Sweet, που συνοδεύεται από ένα κορυφαίο clip.

Perfume

Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα γι’ αυτό το Ιαπωνικό girlband. Τις πέτυχα κατά τύχη σε ένα από τα πιο ωραία stages του χώρου (Cupra). Εκπροσωπούν ένα είδος pop που παραπέμπει σε κάτι μεταξύ Eurovision, ’90s Europop και hits όπως το Blue (Da Ba Dee) των Eiffel 65. Ο κόσμος χόρευε, αυτές έδειχναν να περνούν τέλεια και εγώ σκέφτηκα: «γιατί όχι;». Στιγμές αργότερα ήμουν στριμωγμένος στις πρώτες σειρές και χόρευα αγκαλιά με άγνωστους ανθρώπους. Ευχαριστούμε Perfume!

Boiler Room

Η σκηνή του Boiler Room είναι από τις πιο «καυτές» κι ας βρίσκεται σε ένα σημείο όπου σχεδόν επιπλέει πάνω στο νερό! Από νωρίς το απόγευμα και μέχρι να ξημερώσει, εκεί πραγματοποιούνταν ένα συνεχές πάρτι. Κάποιες στιγμές θύμιζε club στη Μύκονο και άλλες ψαγμένο venue στο Βερολίνο. Δεν είχε σημασία ποιος έπαιζε. Ο κόσμος έδινε «πόνο». Ήταν ένα έπος!

Υ.Γ.

Rosalía

Καμιά φορά στα μεγάλα φεστιβάλ χάνεις acts που θα ήθελες να δεις. Αυτό συνέβη σε μένα με τη Rosalía, τη superstar από την Καταλονία. Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς (και να διαβάσει σε σχετικά άρθρα), η εμφάνιση που πραγματοποίησε στην «έδρα» της ήταν το λιγότερο εκρηκτική. Αναμένω το επερχόμενο live της στην Αθήνα για να διορθώσω αυτό το λάθος! Εισιτηριάκια αγοράζεις εδώ.

Till Next Time!