Οι Idles είναι πλέον μια πραγματικά σπουδαία μπάντα

Μπορεί να ζούμε σε μια περίοδο υπερπληροφόρησης στον χώρο της τέχνης, όμως υπάρχουν καλλιτέχνες που, ακόμη και μέσα σε αυτόν τον «ωκεανό» κυκλοφοριών, καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι Idles, τους οποίους απολαύσαμε ζωντανά σε δυο καταιγιστικές εμφανίσεις πριν από λίγους μήνες στην Αθήνα. Το κουιντέτο από το Μπρίστολ βλέπει τη φήμη του να μεγαλώνει χάρη σε αυτή την ακατέργαστη ενέργεια που βγάζει, αλλά και του μη απολογητικού λυρισμού που τους χαρακτηρίζει.

Με το πέμπτο τους album, Tangk, να κυκλοφορεί πλέον ελεύθερο, οι Idles συνεχίζουν να ξεπερνούν τις προσδοκίες, να αμφισβητούν τα κοινωνικά πρότυπα και να γράφουν τραγούδια που αντιπροσωπεύουν το ταξικό τους υπόβαθρο -κάτι που συνηθίζουν να κάνουν εδώ και πολλές δεκαετίες οι Βρετανοί μουσικοί του ευρύτερου φάσματος της rock.

Το group δημιουργήθηκε το 2009 και ξεπήδησε μέσα από την underground punk σκηνή με μια και μοναδική αποστολή: να χτυπήσει το status quo και να εκφράσει την εργατική τάξη.

Δούλεψαν σκληρά και δεν έκαναν εκπτώσεις στον ήχο τους. Αυτό ήταν κάτι που σε βάθος χρόνου λειτούργησε υπέρ τους. Μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας που γνωρίζουν οφείλεται στον frontman, Joe Tablot, ο οποίος, με τη χαρακτηριστική του φωνή μεταφέρει το μήνυμα πάνω από τις «μεθυστικές» punk συνθέσεις των υπόλοιπων μελών του group.

Και μπορεί να είναι μια δυναμική punk μπάντα, όμως οι στίχοι τους μπορούν να αναλυθούν σε πολλά επίπεδα. «Πάντα γράφω με συμπόνια, αγάπη και κάνοντας αυτοκριτική», ανέφερε επί του θέματος ο Tablot σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στον Guardian. «Ανέκαθεν μιλούσα για όσα με κάνουν να αισθάνομαι ευγνώμων», συμπλήρωσε.

Το μόνο σίγουρο είναι πως αισθάνεται ευγνώμων για την επιτυχία που γνώρισε η μπάντα, έπειτα από εννιά χρόνια προσπάθειας. Αυτή ήρθε ουσιαστικά με το δεύτερό τους album που είχε τον τίτλο Joy as an Act of Resistance και κυκλοφόρησε το 2018.

Η μετά-Brexit Βρετανία χρειαζόταν νέους ήρωες από την εργατική τάξη και τους βρήκε στα πρόσωπα των Idles, αλλά και συγκροτημάτων όπως είναι οι Sleaford Mods και οι Soft Play μεταξύ άλλων.

Τραγούδια όπως το κορυφαίο Danny Nedelko και το Never Fight a Man With a Perm, θεωρούνται συναυλιακά -και φεστιβαλικά- anthems και αυτό το καταλάβαμε καλά στις προαναφερθείσες εμφανίσεις τους επί ελληνικού εδάφους.

Και να που ήρθε η ώρα του Tangk

Έχοντας πολύ «βαριές» κυκλοφορίες στις «αποσκευές» τους, οι Idles μας χάρισαν ίσως το πιο ώριμο album της καριέρας τους. Τα πρώτα δείγματα γραφής που είχαν δώσει άλλωστε μας είχαν προετοιμάσει για αυτό. Από το καταπληκτικό Dancer, στα δεύτερα φωνητικά του οποίου βρίσκουμε τον James Murphy των LCD Soundsystem, μέχρι το «καυτό» Gift Horse αλλά και το πραγματικά ξεχωριστό για τα δεδομένα του συγκροτήματος Grace. Όλα έχουν από κάτι διαφορετικό να δώσουν.

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και στο κλιπ του τελευταίου, όπου βλέπουμε τον Chris Martin των Coldplay από το iconic video για το Yellow να τραγουδάει τους στίχους των Idles, φυσικά με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Αυτή ήταν μια ιδέα του Tablot.

Οι προσδοκίες μας για το Tangk εκτοξεύτηκαν στα ουράνια έπειτα από τη δημοσιοποίηση του εκρηκτικού live που έδωσαν για λογαριασμό του ραδιοφωνικού σταθμού Studio Brussel. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε κάποια ακόμη νέα κομμάτια, όπως τα Idea 01 και Pop Pop Pop. Καταλάβαμε λοιπόν πως περιμένουμε έναν iconic δίσκο.

Επιβεβαιωθήκαμε!

Οι Idles είναι και με τη βούλα μια σπουδαία μπάντα. Οι δηλώσεις τους έχουν αντίκτυπο στη σκηνή που εκπροσωπούν και όχι μόνο. Τα τραγούδια τους έχουν βαρύτητα και από ό,τι φαίνεται αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν και οι ίδιοι. Έτσι, στη νέα τους δισκογραφική δουλειά έχουν φροντίσει να μην αφήσουν ούτε μια χαραμάδα αμφισβήτησης.

Αυτή τη φορά φρόντισαν να δώσουν ένα πιο «γεμάτο» αποτέλεσμα, με τις ενορχηστρώσεις να δίνουν χώρο σε ένα μεγαλύτερο εύρος (ηλεκτρονικών) ήχων και οργάνων. Η παραγωγή είναι πιο «γυαλισμένη» σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους, ενώ ο Tablot επιλέγει σε πολλά σημεία να τραγουδήσει πιο μελωδικά.

Ωστόσο, η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών ώστε να βγει σωστά ο ήχος στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας, μάλλον αποτέλεσε μια πρόκληση για τα πέντε μέλη της. «Κανείς δεν θέλει να έρθει να μας δει απλά να πατάμε κουμπιά σαν τους Kraftwerk. Παρότι υπάρχει πολλή πληροφορία στον νέο δίσκο, εμείς θα τον παίξουμε ζωντανά όπως μας έχει συνηθίσει ο κόσμος. Θα έχει πολύ χορό», ανέφερε ο κιθαρίστας των Idles, Mark Bowen, σχετικά με τη μεταφορά του Tangk από το στούντιο στο stage.

Μπορεί να κυκλοφόρησε στις αρχές της χρονιάς, όμως είμαστε σίγουροι ότι οι φίλοι της μουσικής δεν θα το ξεχάσουν στα τέλη της, όταν δηλαδή θα φτιάχνουν τις λίστες με τα καλύτερα του 2024!

Το Tangk είναι ένα album που θα αγαπήσει ένα μεγάλο μέρος του κοινού που ακούει κιθαριστική μουσική. Είτε είσαι fan του Nick Cave είτε των Franz Ferdinand και των Interpol, σίγουρα θα βρεις τραγούδια που θα κολλήσουν στο μυαλό σου! Ελπίζουμε η περιοδεία για την προώθηση της νέας αυτής κυκλοφορίας να τους φέρει πίσω στην Ελλάδα, αφού η πρώτη τους επίσκεψη μας έχει αφήσει να θέλουμε κι άλλο.

Μέχρι τότε, θα λιώνουμε τα βινύλια στα πικάπ μας! Βρες στα Public τις διαφορετικές versions του album. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!