Είναι γνωστό ότι, πέρα από την υπογραφή του, ο
Πάμπλο Πικάσο συνήθιζε να βάζει
ημερομηνίες στους πίνακες που ολοκλήρωνε. Κι όταν ο κόσμος απορούσε γι’ αυτό, εκείνος αποκρινόταν ότι
«η ζωγραφική είναι ένας ακόμα τρόπος να κρατάς ημερολόγιο».
Φυσικά, οι γυναίκες που έχουν ένα στόμα στο μάγουλο και ένα φρύδι στη μύτη, οι γραμμές που τέμνονται και εφάπτονται όπως τους καπνίσει, τα χρώματα που μπλέκονται σε απόλυτο χάος, απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ρεαλιστικές απεικονίσεις. Όμως ο Πικάσο είχε άλλη άποψη:
«Όλα όσα μπορείς να φανταστείς είναι αληθινά». 45 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Ισπανός ζωγράφος με τη ζωηρή ματιά, την αδυναμία στις γυναίκες και την απόλυτη εμπιστοσύνη στο πινέλο της φαντασίας, θεωρείται σήμερα
ο κορυφαίος ζωγράφος του 20ου αιώνα. Από τη
Γκερνίκα μέχρι τις
Δεσποινίδες της Αβινιόν και από τη
Μπλε Περίοδο ως τον
Κυβισμό, ο πλούτος της ζωγραφικής του παραμένει αξιοθαύμαστος, ενώ η συμβολή του στην Τέχνη πέρασε επίσης από τη χαρακτική, τη γλυπτική και την ποίηση.
Στην πραγματικότητα, ο Πικάσο δεν πέθανε ποτέ, γι’ αυτό και χιλιάδες εκδόσεις ανά τον κόσμο γιορτάζουν το έργο και τον βίο του! To "
The Success and Failure of Picasso", σε δεύτερη, ολοκαίνουργια έκδοση από την Penguin, εξετάζει την περίπτωσή του βάζοντας στο φόντο το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο δράσης. Το "
Picasso Portraits" εστιάζει στη δημιουργική διαδικασία που ακολουθούσε όταν ζωγράφιζε πορτρέτα και το "
Picasso and Truth" επανεκτιμά τους πίνακες που φιλοτέχνησε τη δεκαετία του 1920 και του 1930. Ακόμα, ελληνικές εκδόσεις όπως το "
Guernica – Ο Πόλεμος του Πικάσο" και "
Πικάσο – Μια Μέρα στο Εργαστήρι του", μας βυθίζουν στα άδυτα του μυαλού μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυίας που θα μνημονεύεται για πολλούς αιώνες ακόμα.
[gallery link="none" columns="4" size="full" ids="59013,59016,59015,59014"]