Aυτή είναι η μουσική που ακούει η νεολαία σήμερα;

Τις προάλλες ακούσαμε σε ένα παιδικό πάρτι το νέο τραγούδι της Ariana Grande με τίτλο «God is a woman» από το ολοκαίνουργιο άλμπουμ με τίτλο «Sweetener» και αναρωτηθήκαμε: Είναι δυνατόν τα κορίτσια μας να έχουν τέτοια πρότυπα; Είναι δυνατόν να διαφθείρονται και να ξεσηκώνονται από την ποπ ελαφρότητα με τόσο προκλητικό τρόπο; Ντροπή!

Ας μην περιοριστούμε, όμως, στην Ariana. Δεν μας φταίει η κοπέλα…

Στο blog του Public γράφτηκε πρόσφατα ένα άρθρο για την κορεάτικη ποπ. Γκρουπ όπως οι BTS (με το νέο άλμπουμ «Love Yourself: Answer», που κάνει πάταγο σε μια εντυπωσιακή, ξελογιάστρα ροζ/σιέλ συσκευασία), γνωρίζουν τεράστια επιτυχία όχι μόνο εις τας Ανατολάς, αλλά σε όλον τον πλανήτη. Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε απόπειρα κατάρριψης της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα. Ας υπάρχουν και κάποιες σταθερές, κύριοι!

Από την άλλη πάλι, οι Αμερικάνοι δεν είναι κι αυτοί άγιοι θα πείτε – και δίκιο θα έχετε. Πρόσφατα η Nicki Minaj είχε ένα ατύχημα επί σκηνής. Αποκαλύφθηκε το υπερχειλίζον στήθος της την ώρα που χόρευε σε ένα φεστιβάλ στην Αμερική και εκείνη το κάλυψε και συνέχισε ακάθεκτη. Μα είναι δυνατόν; Προφανώς και γνωρίζουμε ότι το ατύχημα συνέβη επίτηδες, αλλά είναι δυνατόν να κλείνουμε τα μάτια στο έγκλημα; Ας μη μιλήσουμε για το εξώφυλλo του νέου cd της, με τίτλο «Queen». Η καλύτερη λύση είναι η σιωπή…

Λοιπόν, επειδή ανά πάσα στιγμή μπορεί να σταματήσετε να διαβάζετε και να μείνετε με την εντύπωση ότι όλα τα παραπάνω τα εννοούμε, ας πούμε το εξής:Αρκετοί γονείς θα προτιμούσαν να δουν τα παιδιά τους να ακούν μια πιο «σοβαρή» μουσική, με ποιότητα και επίπεδο, όμως αυτό είναι μια τεράστια παγίδα. Την καινούργια μουσική, την καταλαβαίνουν πάντα οι μικροί και οι μεγάλοι δυσκολεύονται να την αποδεχτούν, όμως έτσι μόνο προχωράει το πράγμα!Όταν οι Beatles άρχισαν να κάνουν χαμό στον χάρτη της ποπ το 1963 (επικεφαλής της μεγαλύτερης πολιτιστικής/κοινωνικής επανάστασης του 20ου αιώνα), δεν τους αναγνώρισαν πρώτοι οι μουσικολόγοι και οι διανοούμενοι, αλλά τα 14χρονα κοριτσάκια. Όταν στα 90’s οι Spice Girls και οι Backstreet Boys άκουσαν το beat τους να αντηχεί στα αυτιά εκατομμυρίων εφήβων, κανένας αυστηρός ακροατής με υψηλό γούστο και μουσική παιδεία δεν διέκρινε κάτι πέρα από την εμπορικότητα και την ποπ τσιχλόφουσκα. Κι όμως, η ποπ μουσική ξαναγεννιέται μόνο μέσα από τo αγκάλιασμα των παιδιών και των εφήβων. Αυτός είναι ο τρόπος της να προχωράει. Και αυτός είναι ο λόγος που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τους καλλιτέχνες που αναφέραμε στην αρχή όχι μόνο ως φαινόμενα, αλλά και ως συνεχιστές ενός νήματος.